Eerder al schreef (en fotografeerde) Jasper Scheffers enkele keren voor terrein.nu Vorig jaar verblijdde hij ons met een verslagje over de Budel Offroad 2016 editie, maar ook levert hij zo nu en dan digitale pennenvruchten over zijn broer Roel Scheffers van 4×4 Garage Roel Scheffers, die samen met onder meer 4SKY Lights en Superwinch.eu het Allroad Center in Helmond vormt. Je kunt zijn Budel Offroad bevindingen hieronder lezen, maar door de ogen van een fotograaf zoals hij het zelf omschrijft. Hier de link naar EYE-CATCH.NET
Voorbereidingen. We zitten in de tiende maand van 2017, zaterdagochtend 7 oktober om precies te zijn. Eindelijk, we mogen naar waar we vrijwel het hele jaar naar hebben uitgekeken: Budel Offroad. Alle spullen die we nodig denken te hebben inpakken en we gaan er voor. Dit jaar heb ik me iets beter voorbereid dan afgelopen jaar. Ik heb meer ‘rolletjes’ bij me (tegenwoordig zijn die rolletjes verpakt in de vorm van geheugenkaarten), de apparatuur is beter ingesteld en de regenkleding wordt niet vergeten, inclusief de regenjas voor de camera. Vandaag wordt het vrijwel zeker druk met foto’s maken op één van de mooiste off-road evenementen van het jaar. Vroeg aangekomen merk ik dat veel off-roaders nog niet zo lang wakker moeten zijn. Aan een balie in de grote tent worden namelijk nog altijd ‘late’ ontbijtjes uitgedeeld en dat terwijl aan de andere balie de routeboekjes worden opgehaald door een aantal ‘vroege off-road vogels’. Onderweg zag ik overigens al enkele ‘nog vroegere off-road vogels’ vanaf het evenementen terrein vertrekken om de route te gaan rijden. Daarom snel maar even mijzelf gaan aanmelden en een hesje ophalen zodat ik overal terecht kan.
Boven: Aparte naam voor een garagebedrijf…
Eerste vroege indrukken. Toch eerst maar even het terrein rondlopen, eens kijken wat hier allemaal te beleven is. Op het terrein kom je al snel bekenden tegen, altijd weer leuk. Ook volop leuke (offroad) standjes om te bezichtigen. Verder is er zo vroeg op het basisterrein nog niet veel te doen, dus dan maar gauw door naar de verschillende terreinen, verspreid over de regio.
Boven: Een nog altijd razend populaire sport onder off-roaders: scheppen met het schepje!
Ommezwaai. Het eerste terrein is hetzelfde terrein waar ik vorig jaar ben geëindigd. Zo laat in de middag was er toen niet meer zo veel te doen. Wat een metamorfose. Nu is het ter plekke namelijk hartstikke druk dankzij een interessant en spannend parcours. Ondanks de regen van de afgelopen tijd vliegt het stof je hier om de oren. Er is een rode en zwarte route in het terrein aangelegd. Rood is pittig en zwart ronduit zwaar, zodat we onszelf afvragen of iedereen er wel vlot door kan komen. Inderdaad staan er al vrij snel aan het begin van het parcours enkele off-road liefhebbers vast en dit is pas de rode route. Niet veel later, wanneer de route zich splitst in een rode en zwarte variant, gaan velen de uitdaging aan en openen zij de aanval op die immens zwarte, steile heuvel. Die heuvel heeft terecht een zwarte markering meegekregen, want het lukt maar enkele off-roaders om boven te komen. Maar is dat niet juist de bedoeling? Die uitdaging aan gaan, op zoek naar de grenzen van je bolide en eigen kunnen?
Boven: Je hebt hem al voorbij kunnen zien komen, de nieuwe One More Meter offroad bolide (je weet wel, dezelfde OMM bolide als waarmee Frans van Esch furore maakt) van Challenge deelnemer Patrick van Boxstaele. We hebben nog veel meer nieuws over de auto, maar dat bewaren we nog even voor, wie weet, een apart verslagje.
Boven: Stuurlui op de wal?
Kijkplezier. Het tweede terrein waar we arriveren blijkt op het terrein van een betoncentrale te liggen en herbergt de nodige hoge bulten, ook erg leuk. Hoge heuvels betekenen ook diepe dalen waar men doorheen kan gaan, zowel letterlijk als figuurlijk. Op dit terrein zijn eveneens rode en zwarte routes door elkaar heen uitgezet maar uiteraard beginnen ze los van elkaar. Net als op het eerste terrein is het lekker druk waardoor er veel te fotograferen valt. Aan het begin van de route zal men over enkele heuvels heen moeten, maar het hoogst naar de top is alleen voor de durfals op de zwarte route weggelegd. Velen proberen meerdere keren de zwaartekracht te trotseren. En ze moeten wel omhoog op deze route, want een weg terug is er niet. De meeste rijders komen uiteindelijk wel boven en slechts een enkeling moet met de lier omhoog omdat hij het met geen mogelijkheid redt. Het is regelrecht spektakel en trekt daarom veel bekijks. Op de omliggende heuvels staan overal mede off-roaders, die met hun bolide staan te wachten totdat ze zelf mogen, te kijken om maar niets van dit schouwspel te hoeven missen. En publiek natuurlijk niet te vergeten.
Steil en hazenpad. Bij de twee hoogste heuvels wordt het voor velen serieus spannend. De heuvel heeft halverwege een klein recht stukje waar de rode route afbuigt. Helemaal boven komen is alleen weggelegd via de zwarte route. Vele wagen een kans op die heuvel maar meerdere rijders moeten het na een paar keer toch opgeven en kiezen het hazenpad naar beneden. Degenen die het lukt om via de rode route rijdend boven te komen stoppen op de top zodat ze eerst de achterzijde van de berg goed kunnen bekijken. Aan de achterzijde gaat het namelijk flink steil naar beneden, steiler nog dan de weg omhoog. Maar dat maakt niet zo veel meer uit. De zwaartekracht is je hulp en zorgt tevens dat je snel beneden bent. Snel genoeg in ieder geval om mogelijke angst geen kans te geven toe te slaan. Eenmaal beneden aan gekomen kun je nog kiezen om door een diep gat te rijden. Kom je daar uit, dan mag je weer een heuvel op om uiteindelijk via een paar lastige bochten richting het einde van het parcours te rijden. Goed opletten en een tikje snelheid is hier belangrijk en vrijwel iedereen begrijpt dat voor zover wij gezien hebben.
Boven, onder etc. Offroad Budel mag je ‘internationaal’ noemen, alhoewel we dat betwijfelen met politieke bobo’s die ons een verenigd Europa door de strot willen stampen. Niet alleen Nederlanders heeft Offroad Budel begroet, ook Duitsers, Belgen en Luxemburgers komen inmiddels op het evenement af.
Meer off-road lekkers. Na op verschillende terreinen de camera lekker aan het werk gehouden te hebben, eindig ik de dag uiteindelijk op het hoofdterrein. Op het programma staat nog een ‘Caravan behendigheidsparcours’ dat ik niet wil missen. Eerst nog even het terrein verder bekijken. Op dit tijdstip is er duidelijk veel meer te doen en dus ook meer te fotograferen. Om het hoofdterrein gedrapeerd vele stands met op het middenterrein zelf voortdurend actie op talloze bulten en in evenzoveel gaten. Daarnaast is er een autowip en een langgerekte modderbak die als een magneet op off-roaders lijkt te werken. Of is het als de bekende rode lap op de stier? Ook is er een quad parcours voor kinderen, een mini-crossbaan voor radiografische wagens, een tent met kinderactiviteiten, een stapel strobalen waarin hutten gebouwd kunnen worden, schieten op ballonnen en kippen met een paintball geweer, etc. Achter op het veld staat nog een bijzonder uitziende, appeltjesgroene wagen. De wagen van Walter en Jeffrey Klinkien die later op de dag een ‘Demo Autoblubbering’ zal laten zien.
Boven. Een H2 van het inmiddels overleden ras Hummer.
Heerlijke sensatie! Haast zou ik het vergeten maar op een gegeven moment zie ik vanuit mijn ooghoeken een Jeep met een caravan erachter over het terrein rijden. Het is tijd voor het behendigheidsparcours. Meerdere deelnemers doen een poging met de caravan achter hun auto het parcours zo snel mogelijk te ronden en deze als laatste achteruit tussen een paar boomstammen te parkeren. ‘Helaas’ blijkt de caravan niet bijster geschikt voor het uitgezette off-road parcours dat hier en daar een paar gemene boomstammen haaks op de rijrichting herbergt. De meeste caravans finishen dan ook als onderstel; de rest ligt ergens op het parcours.
Uitgesproken wens. Helaas moet ik er tegen de avond ‘veel te vroeg’ van door. Ik kan daarom ook niet blijven voor de demo van het autoblubbering. Jammer, maar andere plichten roepen harder. In ieder geval heb ik kunnen genieten van een erg leuke, mooie en gezellige dag, ondanks wat regen. Tegen de organisatie zeg ik, bedankt voor het evenement, het was net als vorige jaren erg gaaf georganiseerd. Hopelijk tot volgend jaar!
Onder: We zetten de stand van 4SKY LED verlichting een keer extra in het zonnetje met reden. Zij steunen flight4petra.nl!
Tekst & fotografie: Jasper Scheffers (www.jasperscheffers.nl).
