Offroad Challenge aan de off-road tafel met 4×4 Vrienden en Offroader Stammtisch!

Na regelmatig te zijn geplaagd door regen op voorafgaande evenementen hebben volgens de KNMI deskundigen de weergoden voor zondag de 17^e februari eindelijk iets totaal anders in de planning, namelijk een prachtige, zonnige, zelfs  lenteachtige dag. Dat zonnetje schijnt inderdaad al volop als de gordijntjes bij schrijver dezes open gaan en we ons opmaken voor een dagje vrij rijden met de Offroad Challenge in Overloon.

Opborrelende herinneringen. Genietend van het mooie weer tokkel ik op mijn gemak binnendoor via de voormalige luchtmachtbasis ‘de Peel’ in Vredepeel naar circuit Duivenbos. In 1991/1992 heb ik hier negen maanden mijn dienstplicht mogen vervullen na drie maanden opleiding in Nijmegen en Arnhem. Destijds was dit een zogeheten ‘slapende basis’ enkel en alleen bestemd voor het 306 foto verkenning squadron. Slapend omdat dit F-16 squadron normaal in Volkel zat en alleen tijdens oefening of oorlog op de basis in Vredepeel kwam. Tegenwoordig luistert de basis naar de naam Luitenant-generaal Bestkazerne en zit hier de GGW, de Groep Geleide Wapens die tijdens mijn diensttijd in Duitsland was gestationeerd. Via de Twistweg gaat de rit verder en zie ik in de verte al een kleine colonne van 4×4’s met aanhangers beladen met ‘big boys toys’. Dichter bij het circuit duiken links en rechts meer 4×4’s op, de eerste tekenen dat het wel eens een druk bezocht evenement kan gaan worden.

Lekkere volle bak. Deze eerste tekenen worden bevestigd zodra ik rechtsaf het terrein oprijd en zie dat er al aardig wat voertuigen in tal van uitmonsteringen geparkeerd staan. Dat de mens graag van het zonnetje geniet is goed te zien op het terras  en op de parkeerplaats voor de kantine. Het terras zit vol en op de parkeerplaats wordt, zittend op een klapstoel, in de zon genoten van de eerste deelnemers. De koffie en cake staan als gewoonlijk bij Offroad Challenge weer klaar maar zover kom ik niet. Ik loop namelijk eerst Loet en zoon Lorenzo van de organisatie tegen het lijf en krijg nieuwtjes, wetenswaardigheden, levenslessen en moppen te horen. Zo heeft Loet ook de indruk dat het goed bezocht wordt, mede door prachtige samenwerking van de Offroad Challenge met de 4×4 Vriendenkring Nederland en onze oosterburen van de Offroader Stammtisch.

Boven: Loet en Lorenzo de Heijde. Lorenzo en Loet de Heijde mag je ook zeggen. Alhoewel vader en zoon zit er niet alleen in leeftijd een levensgroot verschil tussen deze twee off-road liefhebbers pur sang. Wil je een ‘zinnig gesprek’, praat dan met zoon Lorenzo. Ambieer je dat niet omdat je in de stemming bent voor wat moppen, dan babbel je met Loet. Wel uitkijken, want het gevaar dreigt dat je niet meer aan terrein rijden toe komt! Wil je met Loet een zinnig gesprek, en heus, ook dat is niet onmogelijk, dan kun je dat het best drie weken vooraf schriftelijk aanvragen…

Bakken vol ‘kletsverhalen’. Volgens de eerste voorspellingen komen beide (laatstgenoemde) verenigingen met een twintigtal deelnemers het terrein in Overloon bedwingen, wat de teller dus meteen al op veertig zet. Op de baan is het nog rustig en Loet begint aan enkele moppen waarvan één over een klein olifantje… Wie benieuwd is naar dit kolderieke verhaal hoeft het niet perse aan Loet te vragen maar kan ook Martin B. aan de jas, mouw of hoed trekken daar deze hem eveneens feilloos tot in detail kan vertellen. De moppentrommel van Loet had niet misstaan op het carnavaleske Keijebijters kletstoernooi in Helmond, dat de finale beleefde op de zaterdagavond. Dit kletstoernooi is een carnavals wedstrijd onder tonpraters of op z’n Limburgs, buutreedenen/sauwelen. Winnaar en kletsmajoor 2019 is geworden Boy Jansen uit Budel. Wat is dat in vredesnaam allemaal voor informatie hoor ik je denken? Dat zit zo. Boy is een van de presentatoren/omroepers van Offroad Budel. Een man dus met hart voor de off-road sporten en daarom feliciteren wij Boy met deze heel andere, maar prachtige overwinning. Op de foto hieronder zie je hem in het midden.

Heerlijk off-road slagveld. Ik ga toch maar eens aan het ‘werk’ en val bijna direct van verbazing uit mijn schoenen als blijkt dat het terrein niet zo rustig is als ik vooraf in gedachten had. Het is weliswaar op de crossbaan rustig, maar zo ongeveer alle gaten, modderpoelen en andere uitdagingen langs de baan zijn gevuld met vastzittende of lierende 4×4’s. En dat loopt in de loop van de dag alleen maar verder op zodat je je  niet hoeft te verbazen dat je in dit verslag bijna 150 foto’s tegenkomt…. Oeps, waar aan te vangen is de eerste gedachte die in me opkomt. Laat ik maar beginnen met vlug een eerste rondje te maken en daarna zien we wel verder.

Boven: Zoonlief kijkt vanuit de Volkswagen Syncro van papa toe.

Boven: Dion Kremer. Doet mee aan de Roan 4×4 Warrior Challenge. Verder commentaar overbodig….

Boven: Eind maart en hij staat in de Agenda van terrein.nu!

Onder: Dirk Flambo.

Boven en onder: Drie grote ‘ah-ni-yv-wi-ya’s. Jeep Grand Cherokee spreek je vermoedelijk makkelijker uit, maar de Jeep Cherokee en Grand Cherokee ontlenen hun naam aan de ‘Cherokee’, zijnde een bevolkingsgroep van ‘Native Americans’ (inheemse Amerikanen) met tegenwoordig zo’n 250.000 leden in de States. De meeste van hen leven in de staten Oklahoma en North Carolina. ‘Ah-ni-yv-wi-ya’ is de naam die de Cherokee zichzelf geven in hun eigen taal.

 

Wakker….? Ik ben inmiddels een klein uurtje na aanvang van het evenement aan het werk als ik te horen krijg dat het aantal deelnemers op zeventig staat! Het mooie weer en het feit dat dit het eerste evenement is van de Offroad Challenge in 2019, waardoor menig 4×4 bolide weer uit de winterslaap is gehaald, zal aan deze opkomst ten grondslag liggen krijgen we de indruk.

Boven en onder: Slepen of lieren, wat gaan we doen? Overleg volgt en is ‘part of the off-road fun’.

Boven en onder: Een typerend gevalletje van oorzaak en gevolg. De oorzaak is dat je het terrein in gaat, toch? Je had ook thuis op de bank kunnen blijven zitten in plaats van het achterbankje in deze Suzuki. Het gevolg is dat de voortgang tijdelijk belemmerd kan worden door een onverwacht pittige uitdaging en dat je billen dreigen nat te worden. De keus is dus tussen saai, geestdodend en nutteloos thuis op de bank zitten en spannend, plezierig en verrassend op het achterbankje van de Suzuki. Welke is leuker denk je…? 

Boven: Leuk dat nummerbord…

Boven: De fraaie ‘voorgevel’ van de Ford Raptor.

Exotische off-road juwelen. We zijn vrijwel ieder weekend op pad voor het 4×4 en we zien dus veel 4×4 auto’s, maar opvallend is het aantal leuke bolides dat we voor de lens krijgen vandaag. Naast de bekende merken spotten we enkele exoten zoals de Volkswagen Transporter Syncro, een Ford Raptor, een ‘Dakar’ kitcar op basis van Land Rover en een Kubota. Plus een nu absoluut nog opvallende verschijning, wellicht in de toekomst niet meer, maar een van de Offroader Stammtisch leden maakt zijn rondjes in een nieuwe Jeep Wrangler JL unlimited!

Boven: Een bijna ‘incognito’ Dion Kremer.

Onverwacht geniepig. De crossbaan op zich is deze keer goed te berijden en zorgt niet voor heel grote verrassingen. De meer serieuze uitdagingen bevinden zich langs de baan en die zijn behoorlijk  pittig. Tenminste, in elke kuil of bak met modder komt wel iemand vast te zitten en dat is voor ons voldoende reden om de uitdagingen die status mee te geven. Omdat overal wel wat te beleven is vergeet ik bijna het kleine terrein achter de kantine met een bezoek te vereren. Inderdaad heeft de organisatie hier niet vergeten een leuk parcours uit te zetten. Nog leuker is dat het een parcours is waar sommige chauffeurs zich toch lelijk in vergissen. Een ogenschijnlijk simpel zandbultje springt het meest in het oog. Het lijkt inderdaad op het eerste gezicht makkelijk maar de rijders komen er snel, en soms minder snel, achter dat er een flinke aanloop aan te pas moet komen, samen met een gepaste dot gas, om over dit obstakel te raken.

Boven: Alex van Offroader Stammtisch.

Afwijkende routekeus. Intussen gaat het klokje al richting twee uur in de middag en dan blijkt dat er nog steeds mensen zich melden bij de inschrijfbalie. Je denkt dus iedereen al wel eens gezien te hebben maar ook in de middag duiken weer nog niet eerder gespotte 4×4’s op. Waar de teller uiteindelijk tot stilstand komt hebben we verzuimd te vragen, maar in ieder geval nog een flink stuk meer dan de al genoemde zeventig stuks. Voor een van de Suzuki Jimny rijders zijn de uitdagingen blijkbaar niet groot (lees: zwaar) genoeg. De beste man besluit om een kuil niet via de voor of achterzijde te beslechten, zeg maar de gebruikelijke rijrichting, maar doet dit aan de steil naar beneden gaande zijkant. Wat er dan voor hem ligt is een soort ‘mini ravijntje’ zeg maar. Deze actie eindigt natuurlijk met de voorbumper op de bodem en de achterbumper recht omhoog richting strakblauwe lucht. Op deze manier door de kuil rijden is onmogelijk, toch worden in totaal drie pogingen ondernomen maar we zijn er inmiddels ook zeker van dat dat niet lukt.

Boven: Meneer Richard Vonk als we ons niet vergissen… Zijn ‘vervoer’ is een prachtige Dakar, een kitcar op basis van Land Rover.  

Off-road voer. Het klokje tikt tijdens die heldhaftige pogingen onverbiddelijk door en gaat langzaam maar zeker richting vier uur. De organisatie en leden van de Offroad Challenge, 4×4 Vriendenkring Nederland en Offroader Stammtisch kunnen terugkijken op een meer dan geslaagde dag. Afscheid wordt genomen en afspraken onderling gemaakt voor de aankomende evenementen. Alles wordt en is even later opgeruimd, de gele hesjes gaan uit en belangrijke informatie wordt uitgewisseld omtrent de vraag waar een dichtbijgelegen shoarmatent zich bevindt: organiseren maakt immers hongerig.

Boven en onder: En dan zal ik hem een mep verkopen…. Twee keer hartstikke raak! Twee keer? Jazeker. De klap van de knaap zelf is hardhandig raak en het ‘shot’ (de foto onder) is subliem raak van de fotograaf…. 

Boven: De Kubota is off-the-road geen alledaagse verschijning.

Wapenarsenaal. Verschil moet er zijn zeggen ze wel eens. Boven gewapend met een telefoon en onder gewapend met een schop. 

Boven: Bart Hems, deelnemer aan de Roan 4×4 Warrior Challenge, maar niet met deze auto!

 

Boven: Ook onze buren houden van modder zoals je ziet. De auto waarop deze te vinden is, is een Lada Niva met meerdere leuke kreten op zijn auto. Verderop nog een paar.

Boven: Een andere leuke sticker op de al genoemde Lada Niva.

Boven: Aangezien ze me soms al bestempelen als Martin twee-punt-nul laat ik niet de kans voorbij schieten een leuke hond vast te leggen. Maar zowaar fotografeer ik een leuke hond en dan twijfelt Linda Zantingh van yourdoggy.nl Ik mag hopen dat het niet aan mijn fotografie ligt. Enfin, Linda denkt direct met een kruising te maken te hebben van een Mechelse herder met een Greyhound of Whippet. Het is vanwege het formaat, dat ze niet kan beoordelen aan de hand van de foto, dat ze niet weet of de Mechelse ondeugend is geweest met een Greyhound of Whippet. Het zou haar niet verbazen als de hond uit Griekenland of ander (warm) vakantieland gehaald is. Ze ziet deze leuke hond een beetje als het oertype hond, maar daarvoor is ze weer net een ietsje te zwaar in het skelet.

 

Boven: En nog een op de Lada Niva. Heerlijk toch zo’n sticker (maximum water level), maar gezien het feit dat er een snorkel op de auto zit heeft hij een behoorlijke veiligheidsmarge aan gehouden.

Boven: Een kleurig trio Jeep’s van enkele leden van de vriendenkring 4×4 Nederland (weten we tamelijk zeker). Onder de Volkswagen Transporter Syncro maar nu helemaal in beeld.

Boven: Dee, de ‘betere’ helft van Alex en Dee van Offroader Stammtisch.

Boven: De Jeep Renegade (links) met daarnaast een Jeep Wrangler YJ. Van deze situatie hebben ze in de United States al een leuke poster. Daarop zegt de Renegade met ‘Hi dad’ goeie dag tegen zijn vader de Wrangler. Waarop de Wrangler antwoordt met: ”Go away,  you’re not my son, you’re adopted’… (Ga weg, je bent mijn zoon niet, je bent geadopteerd).

Boven en onder: De alternatieve route is toch ‘een pietsje’ te steil.

Onder: Martijn van Alphen blaast voor de deelnemers ‘de aftocht’ van het evenement. Het is ronduit een grandioos evenement geweest met prachtig weer, voldoende modder en een heerlijke mix van deelnemers. We kijken derhalve niet vreemd op dat we geen deelnemer gesproken hebben die ontevreden naar huis is gegaan en we hebben, voor zover we weten, iedere deelnemer gesproken. Maar ja, we zouden er met eentje niet gebabbeld kunnen hebben…….. Je hoeft niet lang te wachten op het volgende evenement van Offroad Challenge, want dat is al op 10 maart aanstaande. De oldtimer regeling is dan juist ‘van de baan’, plus dat ook Stephanie’s Karretje dan weer aanwezig is met de eigen catering. Waar dat off-road heerlijks plaats gaat vinden kun je vinden in de rubriek Agenda van terrein.nu!   

Fotografie: Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes) en Wilko Peters. Tekst: Peter Bouwmans.