Veel is er al geschreven over de elektrische R1T pick-up van Rivian en over het algemeen zijn het lovende kritieken. Richard Vonk krijgt het verzoek een off-road cursus te verzorgen voor de eigenaar van de eerste Rivian R1T in Nederland en vermoedelijk zelfs de eerste in Europa. Hij wijkt daarvoor uit naar België en nodigt terrein.nu uit om er bij te zijn. Drie keer raden wat ons antwoord is geweest…
De elektrische Rivian R1T off-the-road zien presteren en met de voordelen van elektromotoren in het achterhoofd ga je dan onwillekeurig de gegevens van de auto er bij zoeken en het onderwerp vergelijken met soortgelijke voertuigen. Na talloze foto’s vindt onze eerste ‘live’ kennismaking met de Rivian pick-up plaats in het Belgische Bilstain. Niet alleen voor terrein.nu (Peter Bouwmans en schrijver dezes) is het een debuut; ook voor off-road cursusgever Richard Vonk van Adventure Events is het een eerste kennismaking met de Rivian R1T deze laatste zondag van maart. De ‘bezetting’ van de Rivian bestaat uit eigenaar Dolf en een ‘autoliefhebber’ vriend van hem, Bernhard.
Uiterlijk. Helaas laat het weer zich deze dag niet van haar beste kant zien. Het is druilerig met zelden echt droge momenten en kijk je naar de voortijlende lucht, dan stemt die niet bijster hoopvol. Het neemt niet weg dat de Rivian R1T er ‘verfrissend’ uitziet en we denken niet alleen te staan met die mening. Verfrissend in die zin dat de auto er modern maar ook een tikje futuristisch uitziet in vergelijk met gangbare pick-ups uit het land van Uncle Sam. De auto oogt beslist fors is onze eerste indruk, met dank aan de prominente neus. Daarin ontbreekt bijvoorbeeld het soort grille welke in ruime mate koele lucht toelaat voor de radiateur, nodig om verbrandingsmotoren op aanvaardbare temperaturen te houden. En passant zorgt zo’n ‘grillige’ grille dat het aanzien van een auto er verfijnder uitziet. Behalve zijn uiterlijk herbergt de Rivian meerdere leuke gadgets.
‘Ogenschijnlijk’. Met haar visuele uiterlijk zet de Rivian je echter op het verkeerde been. Zoeken we de maten van de Rivian R1T pickup er bij, dan zien we, volgens de fabrieksgegevens, een totale lengte van 551,4 cm. Dat is zeker niet bijzonder lang voor een full-size pick-up uit de States, want bijvoorbeeld een RAM uit recente jaren meet met 591,6 cm. een goede 40 cm. meer. Beiden zijn nagenoeg even breed en qua hoogte schelen ze ook niet heel veel, is die van de Rivian zelfs wat lager als je de antenne niet meerekent, hetgeen Rivian zelf wel doet. Dat verschil in vooral de lengte zie je voor een deel terug in de wielbasis. Waar de RAM een wielbasis heeft van 367,2 cm. zien we dat deze van de Rivian 344,9 cm. meet, een goede twintig centimeter korter.
Zwaar rekenwerk. Een heel ander verhaal is zijn gewicht. We gaan hierbij uit van de opgegeven gewichten in de USA, want wij hier in Europa hanteren op enkele punten wat andere gewichten. Als voorbeeld nemen we een RAM 4×4 met V-8 welke in de USA 2.387 kg. zou wegen en dat is een flink verschil met onze eendere RAM welke (inclusief LPG installatie) op kenteken 2.545 kg. weegt. Volgens de door ons opgezochte gegevens, welke we niet op de site van de fabrikant konden vinden, weegt de Rivian, mede dankzij ruim gebruik van lichte materialen, 7.148 pounds, ofwel 3.245 metrische kilo’s. Het maximum toelaatbare gewicht bedraagt 8.532 pounds, het equivalent van 3.873 kilo. Daarmee hou je een laadvermogen over van 628 kg. Kijk je alleen naar het laadvermogen, dan val je in de States in de halve ton klasse (meestal aangeduid met 1500). Kijken we echter naar het totaalgewicht van 8.532 pounds, dan valt de auto in de States in de driekwart ton klasse (aangeduid als 2500). Met een beetje rekenwerk was onze allereerste schatting dat het accupakket in de Rivian zo’n 7- tot 800 kg. zou wegen. Het blijkt een goede inschatting, want we weten het gewicht van het accupakket uiteindelijk te vinden: 795,92 kg. Trek je het gewicht van het accupakket van het totaalgewicht van de Rivian R1T af, dan kom je op 2.450 kg. en dat is vergelijkbaar met andere full-size pick-ups. Alle gegevens van het accupakket van de Rivian zijn overigens te vinden op: https://www.batterydesign.net/rivian-r1t/#Rivian-R1T-Specifications
In het kort: In feit mag je stellen dat de vier elektromotoren en het gemis aan differentiëlen ongeveer evenveel gewicht op de schaal zetten als de enkele verbrandingsmotor plus de differentiëlen.
Boven: Rivian R1T eigenaar Dolf.
Indrukwekkend. De Rivian R1T zet dankzij haar accupakket dus een behoorlijk gewicht op de schaal en dat mag ook wel als je als fabrikant een actieradius op geeft van ongeveer 525 km. Je zou denken dat het gewicht de prestaties nadelig zou beïnvloeden. In theorie is dat ook zo, maar dat wordt gelogenstraft zodra je de uitrusting en bijhorende prestaties van de Rivian R1T onder ogen krijgt. Vier elektromotoren (twee voor ieder voorwiel en twee voor ieder achterwiel) leveren gezamenlijk het onthutsende vermogen van 835 pk (623 kW). Ben je daarvan nog niet genoeg onder de indruk: wat dan te denken van een koppel van 908 lb-ft, ofwel 1.231 Nm? Het verbaast dan ook niet dat het sprintje van nul tot zestig mijl per uur (bijna 100 km/u) slechts 3 seconden in beslag neemt. Je zult begrijpen dat het rijden in het terrein met dit soort gegevens in het achterhoofd een soort van ‘buitenzintuiglijke’ ervaring wordt, mede omdat die prestaties schier geruisloos en zonder poeha geleverd worden.
Boven: ‘Gear Tunnel’ noemt Rivian de van twee kanten bereikbare opbergruimte aan de voorzijde van de laadbak. De Gear Tunnel is net zo breed als de laadbak, dus ook bijvoorbeeld een paar ski’s kun je er kwijt. De carrosserie van de Rivian is ‘bezaaid’ met slimme opbergplaatsen.
Twee keer boven en onder: Een leuke en handige gadget weggewerkt in de voordeur, een draadloze LED zaklamp.
Off-road up. Vooropgesteld dat Dolf en Bernhard geen off-road ervaring hebben worden door Richard niet direct de zwaarste uitdagingen opgezocht op het terrein in Bilstain. Voor wie de locatie niet kent; het terrein ligt gedrapeerd op hellingen en is vooral rotsachtig, met hier en daar licht modderig. Voor de Rivian een prima ‘introductie’ omdat de auto op banden staat voor hoofdzakelijk weggebruik. Niet direct geschikt voor dikke modder dus. Zet de auto in de off-road stand (instelbare luchtvering) en je wordt ‘gestraft’ met een bodemvrijheid (grondspeling) van bijna veertig centimeter. Met de beschikking over de ‘835 pony’s’ onder de rechtervoet zijn de hellingen van Bilstain, ondanks de nattigheid, geen partij voor de Rivian. Niettegenstaande het gewicht klautert de Rivian met bijna speels gemak omhoog. Wordt het wat steiler, dan volstaat een beetje extra ‘elektrisch gas’ geven om alsnog de helling achter je te laten. Dankzij de elektronica komen doelloos spinnende wielen niet voor en omdat de Rivian met zijn vier motoren geen differentieels kent weet je gelijk waarom een sper net zo overbodig is als een roeiboot in de Sahara. Dat het gebrek aan differentieels (en ook een tussenbak) in combinatie met een vlakke bodemplaat gunstig is tijdens het off-road gebruik hoeven we niet uit te leggen dunkt ons.
Offroad down. Anders wordt het de helling af. Dat is een stukje lastiger, mede ook door het gewicht. Zodra je namelijk het gaspedaal loslaat in de meeste elektrische voertuigen, remt de auto af op de elektromotoren (remgeneratie) waarmee elektriciteit terug gewonnen wordt voor de accu’s. Ga je een beetje te steil naar beneden, dan is deze remwerking onvoldoende en moet je hydraulisch ‘bij remmen’. Afhankelijk van de pedaaldruk gebeurt dat nogal abrupt. Wellicht zou het uit kunnen schakelen van de remgeneratie en het inschakelen van een vorm van Hill Descent Controll makkelijker werken, maar of dat mogelijk is op de Rivian heeft Dolf nog niet kunnen ontdekken.
Boven: Bernhard achter het stuur en onder Dolf.
Boven: Tijdens de cursus laat Richard, en dat zijn we gewend van hem, het verschil voelen tussen ‘hoge’ spanning en ‘lage’ spanning.
Beperkingen in het terrein zul je vooral vinden in het formaat van de auto. Tussen bomen door manoeuvreren wordt, net als bij alle full-size pickups, wat lastiger zeg maar…
Boven en onder: Een kijkje aan de onderzijde van de Rivian laat een vlakke bodemplaat zien en onafhankelijk wielophanging. Een flinke bodemvrijheid zorgt ook voor een waaddiepte van maar liefst 3+ feet (zeg maar een meter).
Meer over de Rivian avonturen in Europa van Dolf kun je vinden op: https://www.youtube.com/@ourrivianadventuresineurope
Fotografie: Peter Bouwmans & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
Ok, ik moet iets wennen aan de gril, maar zoals bij iedereen, smaken verschillen en dat is ook goed zo. 550 km actieradius lijkt mij veel, te veel. Er is nog geen fabrikant ter wereld die de gegeven km op een volle accu konden waarmaken. Gemiddeld genomen is het om en nabij de 20 tot 25 % minder. Dus 400 km op een volle accu is realistischer. Uiteraard is dit een test onder niet extreme omstandigheden en zullen de accu’s bij terreingebruik nog sneller leeg geraken maar dat is bij een verbrandings motor idem dito. Ik vind het een leuke truck, ziet er, afgezien vd neus/gril, goed uit en ik denk ook dat het, mits men de juiste banden monteerd, het een beer van een auto in het terrein zal zijn. Veel zullen er hier niet van worden verkocht, de prijs en de geringe toelating zijn hier ws debet aan. Maar eens zien hoe elektrisch 4×4 zich zal ontwikkelen. Interessant artikel, goed beschreven ☝️☝️👍👍