Half maart is de ‘paniek’ (lees: ophef, commotie) rondom het Corona virus nog niet zo groot als momenteel, nu we een goede week verder zijn. Regering leiders en ambtenaren zijn nog niet diepgaand ongerust en daarom worden bijvoorbeeld alleen evenementen van meer dan honderd personen afgeraden. De organisatie van de Roan 4×4 Challenge heeft middels informatie vooraf berekend dat circa 65 personen op deze eerste challenge wedstrijd af zullen komen. Desondanks gaan ze naar de gemeente en leggen ze hun plannen aan hen voor. Die voorzien geen problemen en ze krijgen volledige toestemming. Maar het is niet de enige voorzorgsmaatregel die ze nemen. Onderzoek leert dat er in de omgeving van Veldhoven/Eindhoven op dat moment slechts twee besmettingen voorkomen. De meeste besmettingen komen namelijk voor in de omgeving van Tilburg. Voeg daar nog eens aan toe dat veel deelnemers aan de challenge niet uit de provincie Brabant komen en dat geen van de deelnemers kampt met ziekteverschijnselen die duiden op een Corona virus besmetting en de beslissing van de organisatie valt te rechtvaardigen.
Boven: Dit is waarom onze oosterburen de Landsard vaak betitelen als ‘The Dutch Everglades’.
Internationale deelname uit onverwachte hoek. Toch geeft de organisatie richting de deelnemers een eerlijke uitleg en stand van zaken. Een klein aantal laat de wedstrijd ook schieten, bijvoorbeeld door de geboorte van een kleine spruit. Zij willen, volkomen begrijpelijk, ieder mogelijk risico uitsluiten. Het is de reden dat een bescheiden aantal van tien teams op de wedstrijd afkomen. Onder hen twee teams uit Finland. Waren die helemaal uit Finland op het evenement afgekomen? Niet direct beste lezers. Ze waren vanuit Finland op weg naar een festival in Spanje. Ergens halverwege horen ze dat het festival is afgelast. In plaats van huiswaarts te keren maken ze van de nood een deugd en benaderen ze Eric Gijsberts van de challenge organisatie. Thuis worden ze zo vroeg toch nog niet verwacht door hun partners laten ze weten en als de gelegenheid zich voordoet voor een ‘leuk weekend op de Landsard’ laten zij zich dat niet ontnemen. Twee van de mannen (Team Finland 1, Hunnu en Harri Ojala) rijden in een UAZ welke voorzien is van portaalassen van een Volvo C303 en een 2.8 Nissan Patrol motor. Het andere team (Finland 2, Tero Kurki en Sami Penttinen) bindt de strijd aan in een Toyota LandCruiser LJ70. Beide voertuigen hebben hun sporen wel verdiend in de off-road wereld als je ze onder ogen krijgt, maar opvallend en grappig genoeg zijn beide auto’s ‘street legal’ en een week eerder thuis in Finland nog gekeurd. Het was namelijk de bedoeling van de mannen om de auto’s in Spanje te verkopen!
Fin(n)s & Things extraatje…? Deelnemers zijn er in twee klassen; te weten de nieuwe Instap Klasse en de al jaren gebruikelijke challenge klasse. Normaal wacht de deelnemers vijf proeven, maar deze keer is er een zesde proef toegevoegd welke op naam komt van de Finnen. De ‘Finns’ (Engels meervoud van Finnen) hebben een lange proef uitgezet welke ruwweg de contouren van het terrein volgt. ‘Onderpad’ (off-road versie van onderweg) komen de deelnemers enkele passages tegen waar ze moeten lieren en enkele snelle stukken waar ze het gaspedaal mogen vloeren. Het Engelse meervoud van Finnen (Finns) doet ons onwillekeurig denken aan de Fins & Things 4×4 trail welke we eens reden iets ten noord-oosten van het Amerikaanse Moab (Utah). Fins daar zijn echter de gladde, zandstenen rotsformaties van Navajo Sandstone terwijl ‘Things’ het spul is dat overblijft van geërodeerde Fins’. Ooit zijn deze Fins zo’n 200 miljoen jaar geleden ontstaan uit opgewaaide zandduinen die versteenden tot zandsteen. Tegenwoordig eroderen ze door de wind weer tot hun oorspronkelijke vorm: zand. Mocht je ooit de gelegenheid krijgen deze 4×4 trail te rijden, dan word je getrakteerd op een landschap met schier ongelooflijke uit- en vergezichten.
Veelbelovende debutanten. Het lijkt een kwestie van aftasten van het debuterende Team ‘De Sigaar’ in die nieuwe Instap Klasse. Het zijn weliswaar jonge knapen maar oude ‘bolknakkers’ in de off-road sport. Achter het stuur hebben we van doen met Jerom Wals, beter bekend onder zijn alias dan wel geuzennaam ‘Gijskapzeis Wals’. Gijskapzeis studeerde in het verleden Werktuigbouwkunde en dat vertaalt zich naar zijn geliefde off-road sport in leuke staaltjes off-road skills aangaande de auto waar hij, samen met co-piloot Kevin Flier, in rijdt. Zo op het oog vallen eigenlijk alleen de wat bredere assen onder de Soes van de mannen op, aan de uiteinden getooid met flink uit de kluiten gewassen 38 inch schoeisel. Die assen zijn afkomstig van een Nissan Patrol Y60 en insiders weten dat dit schier onverwoestbare assen zijn. In het vooronder is het andere koek. Beter kun je het daar hebben over een ’temperamentvolle, heetgebakerde Cubaanse Wilde Havanna sigaar’, want daar huist een Chevy V8 383 stroker motor! Daarmee “wil hij wel van zijn plek” zoals Gijskapzeis dat met een stoïcijnse uitdrukking op zijn gelaat ons laat weten. De Roan 4×4 challenge vinden de mannen een leuke ervaring, mede omdat er ook een paar verbeter puntjes ontdekt worden aan de auto. Eerste aanpak zal zeer vermoedelijk een krachtiger dynamo worden. Laag in de toeren levert het huidige exemplaar gewoon te weinig Ampères. Nauwelijks voldoende voor de koeling, laat Gijskapzeis desgevraagd weten, laat staan als er ook nog eens gelierd moet worden. Aandachtspuntje twee is wellicht het monteren van stuurbekrachtiging, want “met die 38’ers is het zonder stuurbekrachtiging toch aardig topsport op smalle paden”, grijnst Gijskapzeis.
Onder: Uuuh, Gijskapzeis, boompje klimmen….?
Boven en onder: Gert Wolters en moeilijk te zeggen wie hem terzijde staat, want afwisselend ‘maakt hij gebruik’ van de hulp van Ralf Bex of Paul Schreurs. Ongeacht wie er naast hem zit weet Gert zich prima door de proeven te worstelen. Wat we ook nog weten van Gert is dat hij ‘snode plannen’ aan het smeden is. Sssst, niet verder vertellen….
Kleine verschillen. Ondanks wat dreigende luchten blijft het die hele vijftiende maart vanuit het zwerk droog. Water ligt er genoeg op de grond weten we al van het eerdere verslag dat we recent deden van Off-road Club Brabant. Beschrijven we in vogelvlucht de proeven, dan zien we dat Proef 1 voor zowel de Instap Klasse als de normale Challenge Klasse redelijk gelijk gehouden is. Enige verschil zit hem in een andere start voor de Instap Klasse en een by-pass op de helft van de proef. De deelnemers aan de normale challenge krijgen het dus bij de start en passage op de helft van de proef extra zwaar. Proef twee is voor beide klassen gelijk, met uitzondering van de finish waar de Instap Klasse een by-pass heeft. Proef 3, 4 en 5 zijn voor beide klassen gelijk qua uitdagingen. Het verschil zit hem in het feit dat de Instap Klasse voor deze drie proeven tien minuten extra tijd krijgt. Op Proef 3 blijken ze die extra tijd helemaal niet nodig te hebben. Ondanks dat deze proef veruit uitdagingen met het meeste water laat zien is hij niet al te moeilijk. Proef 6 is de proef die de Finnen hebben uitgezet en hebben we al omschreven. De proeven zijn van een gemiddeld niveau en stuk voor stuk zien we pracht staaltjes van off-road skills bij de deelnemers. Het klinkt wellicht een tikje onverschillig, maar eigenlijk zijn we niet anders gewend van deze mannen omdat ze stuk voor stuk kunnen bogen op een rijke off-road ervaring. Wel leuk om te melden is dat de Finnen zich zeker niet onbetuigd laten. Ze stappen zo nodig zonder dralen in de diepste waterplassen.
Boven en twee keer onder: Het Jeepparts.nl team en tot vreugde van alle deelnemers weet Edwin van der Maas zich weer terzijde gestaan door zijn broer Johan. Niet dat Cliff van de Rijt het vorig jaar slecht deed; in tegendeel. Maar iedereen weet van het vreselijke ongeval dat de familie Maas heeft getroffen en Johan heeft daar maandenlang van moeten revalideren. Cliff heeft om die reden zolang Johan zijn plaats ingenomen, maar hij wist bij voorbaat dat het een ’tijdelijk dienstverband’ zou zijn. Johan is inmiddels en gelukkig flink opgeknapt en fit genoeg om weer deel te nemen aan zijn geliefde off-road sport. Hij bewijst vandaag dat hij zijn off-road skills als bijrijder zeker niet kwijt is geraakt tijdens zijn ‘noodgedwongen verlofperiode’. Hooguit zijn ze nog een beetje stram en schreeuwen ze om meer wedstrijd oefening…
Twee-ei-i-ge tweeling? Op de drie foto’s hier boven en de drie foto’s hieronder prachtige en indrukwekkende beelden van de Finnen Hunnu en Harri Ojala in hun UAZ. Bij het zien van de UAZ ga je je onwillekeurig afvragen of er tijdens de Koude Oorlog tussen het Oosten en het Westen een gedwongen scheiding is geweest van een ‘mechanische tweeling’. ‘Enige gelijkenis’ tussen deze UAZ-452 en de FC (Forward Control) Jeeps kun je namelijk onmogelijk ontkennen. Het verhaal gaat echter veel verder terug. In de Tweede Wereldoorlog komen de Amerikanen met de ‘jeep’ (heten officieel nog geen ‘Jeep’ en daarom met een kleine letter geschreven) op de proppen en melden trots dat de auto in slechts enkele maanden ontwikkeld zou zijn. Na het testen van de eerste prototypes van Bantam, Ford en Willys krijgen alle drie de fabrikanten een order om er ieder 1.500 te bouwen. Die eerste Jeeps sturen de Amerikanen, die nog niet bij de oorlog zijn betrokken, als hulp naar Engeland en Rusland, waarbij de Bantam’s vooral hun weg vonden naar het laatstgenoemde Rusland. Het duurt niet lang of de Russen komen ook tevoorschijn met een licht verkenningsvoertuig en inderdaad melden ook zij dat ze het GAZ 64 prototype in twee maanden ontwikkeld hebben. Ook niet helemaal toevallig vertoont dit prototype sterke gelijkenis met de eerste Blitz Buggy van Bantam. In 1956 introduceert Jeep de FC-150, in die tijd een revolutionaire auto met zijn cab-over design. Tja, dan kun je als Rus natuurlijk niet achterblijven….
Noot van de redactie: De GAZ en de UAZ auto’s komen in principe van dezelfde fabrikant. De eerste letter in de naam heeft betrekking op de stad waar de auto gebouwd wordt. De ‘G’ is van de plaats Gorkovsky (Gorki) maar de fabriek verplaatste later een deel van de productie naar de plaats Ulianovskij, waardoor de eerste letter in de naam bij een aantal modellen veranderde in een ‘U’.
Boven: Official Robert van Asseldonk met in de auto Harm van Puttenen en de niet zichtbare Siebe Buijs.
Boven: Terug van weggeweest, het Mud Maniacs team, bestaande uit Pieter van Beers en Geert Aaken. Duidelijk een kwestie van het bloed dat kruipt waar het niet gaan kan… Mannen waar de concurrentie terdege rekening mee moet houden. Enkele jaren zagen we hen alleen recreatief zo nu en dan in actie. Daar lagen verschillende gegronde redenen aan ten grondslag. Vandaag hebben ze ‘het luie zweet’ van de afgelopen tijd weggewerkt bij wijze van spreken. Op Proef 6 krijgen de mannen te maken met een opspelende dynamo (loopt vast?) en daaraan gekoppeld een kokende motor. Ondanks deze ‘drie tegenslagen’ zijn hun prestaties op deze dag nog altijd goed voor een derde plaats. Stel, stel… dat ze die tegenslagen niet gehad zouden hebben…. Die gedachte alleen al doet ons bijna reikhalzend uitkijken naar de volgende challenge, als Pieter en Geert niet meer geplaagd worden door genoemde ‘ongemakken’…..
Onder drie keer : Bijna onherkenbaar, de auto van het team van Bree, met als bezetting Ivo en Koen van Bree. Ivo heeft de auto tijdens de winter duchtig onder handen genomen. ‘Compleet verbouwt’ is wellicht een betere omschrijving. In feite is de challenge dus nieuw voor de auto in zijn nieuwe en huidige vorm. Tijdens deze ’test challenge’ komt er nog een klein ongemak naar boven, een ‘hiaatje’ zeg maar. De Jeep Wrangler heeft namelijk behoorlijk last van back-fire. Ivo kennende zal dat probleem de volgende wedstrijd wel opgelost zijn. Een knap staaltje zien we van Ivo als hij door de diepe geul haaks op het doorgaande pad moet. Het gros van de deelnemers moet daar hun lier aanspreken, maar Ivo weet daar op magistrale wijze in één keer doorheen en omhoog te komen, de toeschouwers met open monden achter latend.
Welles of nietes een kink in de kabel? Team Auto Polanen (Kees Buijs en Jan Hol) op vier foto’s hier boven. Twee mannen die elkaar als off-road team nog niet zo heel lang geleden gevonden hebben. Chauffeur Kees Buijs als ‘oude rot’ achter het stuur en Jan Hol als ‘geboren’ off-roader die zijn off-road sporen al verdiende toen hij als zuigeling voor het eerst uit zijn wiegje stapte. Verschillende wedstrijden hebben ze inmiddels kunnen laten zien waartoe ze off-the-road in staat zijn. Tevens leveren die wedstrijden het bewijs dat de topteams terdege rekening moeten houden met ‘Auto Polanen’. Vandaag helaas in iets mindere mate, want ze worden op Proef 1 geplaagd door een soort pech die niet vaak voorkomt. Tenminste, we hebben nog niet eerder meegemaakt dat de zijplaat van een Warn 8274 lier spontaan door midden breekt!
Twee keer boven en onder: Tja, een team dat eigenlijk geen betoog nodig heeft, Team Custom Offroad. We kunnen al hun off-road skills op gaan noemen, maar Ard van Meer en Yves Cieters zijn doorgewinterde off-roaders die het klappen van de off-the-road zweep door en door kennen. Ongenaakbaar zijn ze vandaag en ze weten met inzet van hun skills vandaag zelfs het jeepparts.nl team achter zich te laten. Dat zegt meer dan genoeg bij insiders.
Boven: Weliswaar droog, maar van een hittegolf is geen sprake. En dan is zo’n CO2 neutraal vuurtje wel lekker.
Boven twee keer en onder: Vooralsnog in de Instapklasse is het team De Defender, dat bestaat uit Harm van Puttenen en Siebe Buijs. Jawel, die laatste is de zoon van Kees Buijs van team Auto Polanen. Al enkele keren hebben we de jeugdige Siebe de strijd zien aanbinden in de challenge en geloof ons, dat zit wel snor. Als we het kort moeten samenvatten zeggen we ‘geen grote prater maar een doener’. Met Harm als leermeester is hij in ieder geval verzekerd van de nodige humor tijdens de wedstrijden….
Boven: Ook aanwezig, een bataljon ’telefoon fotografen’. Die gaan vast en zeker ’s avonds de wedstrijd opnieuw bekijken en analyseren…
Tien of meer… Vier keer boven en drie keer onder. Het tweede Finse team in actie met aan boord Tero Kurki en Sami Penttinen in hun Toyota LandCruiser LJ70. Weren zich uitstekend tot ze bij Proef 6 arriveren, nota bene de proef die ze zelf uitgezet hebben. Het is een lange proef met als geschreven snelle stukken maar ook enkele plaatsen waar lieren onontkoombaar is. In één lelijk gat, wellicht het meest lelijke op de hele route, komen Tero en Sami net zo lelijk ’tijdelijk vast” te zitten. Alhoewel tijdelijk in dit geval een heel ruim begrip wordt. Wat niet helpt bij hun ‘bevrijding’ is dat hun liertouw breekt. En niet één keer, maar meerdere keren! Hoeveel keer precies weten ze niet, want bij twee handen met ieder vijf vingers zijn ze de tel kwijt geraakt…
Boven: Ralf Bex.
Boven: Terrein.nu fotograaf Ad Woolthuis stapt een keer onwetend in een plas die dieper is dan hij verwacht. Tot aan zijn knie zakt hij er in. Vergis je dan niet, want de gemiddelde mens zou daar dan kopje onder gaan. Wie Ad kent weet dat hij een heel stuk langer is dan de gemiddelde mens. Om je een indicatie te geven: Ad kan lantaarnpalen zonder hulp van een ladder of trappetje aansteken…
Boven: Gert Wolters, heel alleen op een eilandje…
Boven: Vandaag official Jermain van Esch met zijn vriendin Evy Heijmans.
Boven: Pieter van Beers en Geert Aaken (Team Mud Maniacs) met Cliff van Rijt nu als official.
Onder: Kees Buijs (Team Auto Polanen).
Boven: Tuur, de leuke hond (Duitse Herder) van Flip van Turenhout. Deze keer hoeven we de hulp van Linda Zantingh van yourdoggy.nl niet in te schakelen omdat we de leuke hond van Flip niet voor de eerste keer hebben vastgelegd.
Boven drie keer en onder: Team Mud Maniacs met hieronder Geert Aaken solo.
Boven en twee keer onder: Leuk die sporen, maar in de loop van de tijd slijten ze dieper en dieper uit. Het wordt extra spannend en leuk als je dan in de auto zit en je moet er uit omdat de voortgang tijdelijk belemmerd wordt…. Het houdt Ralf Bex in ieder geval jong en soepel…
Boven en onder: Pracht actie van de heren Ard en Yves van team Custom Offroad.
We vermelden van de uitslag alleen de eerste drie plaatsen. Voor de gehele uitslag: http://4x4offroadchallengesport.nl/score.html
- Team Custom Offroad 217 punten
- Team jeepparts.nl 212 punten
- Team Mud Maniacs 203 punten
Achter de donkere Corona wolken schijnt absoluut de zon… Eind van de dag is de off-road pret helaas voorbij. Dat zal voorlopig ook zo blijven, want de volgende twee wedstrijden die in en om het Funpark Meppen gereden zouden worden zijn vanwege het Corona virus uitgesteld. Dat is flink balen en dat uitstel geldt niet alleen voor de challenge sport, maar voor alle recreatieve en wedstrijd off-road sporten. Het enige lichtpuntje is dat off-road teams en liefhebbers ruim tijd krijgen om hun geliefde bolide tip-top in orde kunnen maken voor de eerste off-road evenementen en wedstrijden na het Corona virus. Thuis op je gemakje sleutelen en onderdelen kun je laten bezorgen (denk daarbij ook eens aan onze adverteerders die deze, jouw favoriete site, mogelijk maken!); wat wil je nog meer? Hier op www.terrein.nu zul je voorlopig niet geplaagd worden door verslagen van evenementen. Wel hebben we enkele alternatieve verslagen in petto. Waarover die zullen gaan verklappen we niet, alleen dat ze uiteraard te maken hebben met onze geliefde 4×4. ‘Stay tuned’ raden we aan.
Fotografie: Ad Woolthuis. Tekst: Martin Brink m.m.v. Ad Woolthuis en Eric Gijsberts.
