We zijn een poosje niet op bezoek geweest bij Off-Road Challenge. De voornaamste en tevens plausibele oorzaak is dat de club geen evenement in haar agenda had staan. Ongelukkig genoeg prijkt datzelfde weekend halverwege september ook het H.E.L.M. Kempen Off-road evenement op de Agenda. Nog zo’n groots gebeuren dat je eigenlijk niet mag missen omdat het maar eens per jaar wordt gehouden. Gelukkig is daar vriend en verslaggever voor de gelegenheid Peter Bouwmans van Peerke’s 4×4 uitjes. Laat die nou ’toevallig’ de bedoeling hebben om naar het genoemde H.E.L.M. Kempen Off-road weekend te gaan in Lommel! Dat verslag ligt al op de plank en mag je dus binnenkort verwachten op je favoriete off-road site terrein.nu.
Weinig en veel nieuws onder de zon… gelukkig! Gratis koffie of thee, naar wens aangevuld met een verse plak cake; het zijn de bekende ‘Off-Road Challenge parameters’ die nog altijd gelden. Het weer laat zich van een goede kant zien als we rond de aanvang op het ‘plaats delict’ arriveren. We nemen aan dat we de ‘Landsard arena’ niet meer hoeven te omschrijven. Dit stukje onbebouwd Nederland oefent al jaren een soort van onbekende en magische vorm van magnetische aantrekkingskracht uit op off-road liefhebbers, niet in de laatste plaats omdat het voor iedere beetje off-roader wel wat te bieden heeft. Okay, uitgezonderd de off-roaders die hun auto schoon willen houden. Zodra we de koffie ingeschonken hebben krijgen we te maken met ‘het gevaar’ bij een bezoek aan Off-Road Challenge: de standaard uitstekende sfeer en gezelligheid. De club bestaat vooral uit meer ervaren off-roaders en verschillende leden kun je dan ook zomaar tegenkomen op nationale (staat helaas op een laag pitje in Nederland) en internationale challenge wedstrijden. Dat betekent tijdens die koffie even lekker bijkletsen en de laatste nieuwtjes doornemen. En dit kan zomaar een uurtje in beslag nemen als je niet oppast, want we laten ons bijvoorbeeld maar wat graag bijpraten over een tamelijk nieuwe wedstrijd in Kroatië.
Bescheiden aantal. We hebben gelukkig even de tijd om grondig op de hoogte gebracht te worden door de mannen van Off-Road Challenge. Heel druk is het namelijk niet en aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft dat te maken met het genoemde H.E.L.M. Kempen Off-road spektakel in Lommel. Pakweg een goede dertig liefhebbers laten zich een dagje Landsard modder echter niet ontnemen. Levert altijd leuke beelden op van hard werkende off-roaders. Hier en daar een sleepje en lieren horen daar bij en nemen in aantal toe naarmate de dag vordert. Dat is geen fenomeen, het gaat namelijk redelijk gelijk op met de ‘moed’ van de meeste off-road liefhebbers. Rustig beginnen, een beetje rondrijden, goed kijken en de aanwezige uitdagingen beoordelen spaart de techniek. Je wilt niet kort na aanvang met brokken komen te staan voor een niet geplande, te vroege rit huiswaarts. Bovendien, wie weet komt dat ‘moeder de vrouw’ thuis helemaal niet zo goed uit dat jij zo vroeg terug komt… Stof tot nadenken, niet waar?
Therapeutisch vermaak. Er is hier en daar kroost van leden meegekomen en die vermaken zich uitstekend met papa in de auto of anders met spelen in de modder. Je hebt, letterlijk en figuurlijk, geen kind aan ze. Veel beter ook dan dat ze achter een beeldschermpje vierkante ogen proberen te kweken toch?
Boven: Wat bedoel je precies met wieluitslag? Nou dit… (Martijn van Alphen).
Verkennen. Even vooraf verkennen hoe diep het is (verstandig!) en dan wordt het uitkijken of je laars delft bij die actie het onderspit. Zal niet de eerste keer zijn dat we een papa zien ‘vissen’. Of ze allemaal daadwerkelijk teruggevonden worden vertelt de geschiedenis (nog) niet…
Onder: Met slechts één ruitenwisser moet je even om een hoekje kijken om te zien wat rechts van je auto gebeurt of wie er staat.
Boven: Lunch rond de middag en dan kan Off-Road Challenge gebruik maken van de beste off-road kok van Nederland, ‘D’n Cookerd’ Rejo de Roos, uiteraard met de nodige helpende handjes. In het zonnetje en met een volle maag wordt fase twee, beginnen met de middag fotografie, een paar strepen moeilijker…
Boven twee keer en onder: Heldhaftig mag je het zeker noemen om met ‘volle bepakking’ (op en in de auto!) het pittige off-road van de Landsard te lijf te gaan. Gezegd mag worden dat ze de ‘recovery’ volgens de regels van de off-road kunst uitvoeren zoals je kunt zien. Een van de mannen heeft een wel heel bijzondere, tamelijk unieke Land Rover in bezit waar we verderop in dit verslag wat meer over vertellen en laten zien.
Boven en onder: Fraaie RAM met een motor die volgens diens eigenaar “niet helemaal origineel meer is” laat hij met een veelbetekenende grijns weten. Ten goede dan, zullen we maar zeggen.
‘Speelkwartier’ wordt speeluurtje… Halverwege de middag gaan een aantal ‘prominente’ leden (zoals Martijn en André van Alphen op deze foto’s) van Off-Road Challenge nog even ‘spelen’ met hun geprepareerde off-road bolides. Feest voor de fotografen natuurlijk en de visuele uitkomsten laten we hier graag aan je zien natuurlijk. Ineens lijkt de Landsard helemaal niet zo zwaar meer. Uitdagingen waar een ‘normale off-roader (bestaan die?) nog wel eens achter zijn oren wil krabben worden door de heren met ogenschijnlijk speels gemak achter zich gelaten. Okay, zo nu en dan moet toch echt de lier aangesproken worden, maar ook dat is een feestje om te zien als dat volgens alle regels van de off-road kunst gedaan wordt.
Pluim! De eigenaar van deze fraaie LandCruiser (boven en twee keer onder) is afkomstig uit Polen maar woont hier zeer waarschijnlijk al heel wat jaartjes. Hij spreekt goed Nederlands maar met een accentje, daar waar zijn zoon accentloos Nederlands laat horen. We hebben met genoegen naar deze mannen gekeken, doodgewoon omdat ze het bergen uit de modderplas zo fraai volgens de regels uitvoeren. Zonder drama weten ze schoon te blijven en hun pad even later te vervolgen. Opvallend is, en dat zien we (veel te) weinig, dat ze ook over hun liertouw iets draperen. In de regel horen we van off-roaders steevast het excuus dat ’touw toch doodvalt’. Dat klopt, maar slechts ten dele. We hebben touw meermaals als een zweep door de lucht zien suizen en dat wil je echt niet over je gezicht (of je brood molen) krijgen. Maar dan nog zijn we daar nog niet zo heel bang voor. Dat zal ongetwijfeld even zeer doen, maar niet direct dodelijk. Wat ons veel meer verontrust is het oog of de (trek)haak waar het liertouw met zijn haak aan wordt bevestigd. Juist omdat touw in beginsel sterker is dan staalkabel komen er ook grotere krachten te staan op de ogen en haken waar het aan bevestigd wordt. En geloof ons, we hebben die (kort geleden nog!) combinatie meermaals met een verontrustende kracht en snelheid door de lucht zien suizen! Daar wil je echt geen lijfelijke ontmoeting mee krijgen. Dus de (gratis) raad van onze kant: leg of hang ook iets zwaars over touw als je aan het lieren bent!
Boven en onder: Zie hier een Land Rover Defender 147 High Capacity Station Wagon met zes deuren. En nee, dit is niet het werk van een gesjeesde Land Rover freak met een aantal uurtjes teveel vrije tijd, maar is één van de slechts elf Land Rover’s 147 (147 is de wielbasis in inches) die officieel van de band rolden uit de Zuid-Afrikaanse Land Rover fabriek in Rosslyn (nabij Pretoria). De bedoeling was deze Land Rover’s voor bijvoorbeeld Safari’s, Tour Operator’s en grote families te bouwen. De auto is niet, wat je zou verwachten, gebaseerd op de Defender 130, maar op de Defender 110 Stationwagen. De auto is bijna een meter langer dan een 110 en biedt plaats aan 11 mensen. Afkomstig uit Zuid-Afrika betekent dat het stuur standaard rechts gemonteerd is, maar de huidige (Nederlandse) eigenaar heeft de auto om laten bouwen naar linkse besturing. Dat is gedaan door Wouter Tyberghien van Desert Foxx in Antwerpen, België. De reden dat hij deze toch tamelijk zeldzame 147 heeft aangeschaft is eigenlijk simpel. Stel je hebt drie kinderen en de vierde die op komst is blijkt een tweeling te worden? Vijf stuks op één achterbankje wordt wel erg krap toch? De auto heeft in deze hoedanigheid al meerder tochten/expedities achter de rug als bijvoorbeeld in IJsland waar de auto uitstekend voldoet. Rijden op de Landsard tussen de vele bomen door gaat de auto, met zijn lengte van 5,30 meter, minder goed af zul je begrijpen en de eigenaar houdt het dan ook vrij snel voor gezien. Het is de reden dat we de auto niet in het terrein hebben kunnen fotograferen, maar op de ‘oprijlaan’ van de Landsard.
Gratis goede raad…! Aan alle pret, dus ook off-road pret, komt helaas een eind en met enige weemoed (dat is dat onbestendige gevoel in onze maag) stappen we eind van de middag in de auto om naar huis te gaan. Maar och, we blijven liever positief. Een fantastisch, en op meerdere fronten smakelijk, dagje off-road plezier kunnen ze ons niet meer afpakken. Een ‘klacht’ aan het adres van Off-Road Challenge, nee beter is advies, hebben we ook. Jongens, organiseren jullie alstublieft weer eens wat vaker een dagje off-road…
Fotografie: Ad Woolthuis & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.