Niet alleen bij de Mercedes gebruiken we het woord ster. Ben je als mens ergens goed in, bijvoorbeeld zingen, acteren, sport of noem maar op, dan ben je ook een ster. Opvallend genoeg is een ster niet altijd positief. Een ster in je voorruit zit je niet op te wachten en de ster op de huidige Formule 1 auto is eveneens niet om over naar huis te schrijven. Sterren aan de hemel zijn prachtig, totdat de ‘grote sterren’ vervallen tot neutronenster (dat is de ingestorte kern van een reuzenster) en die wil je niet op je tenen krijgen, want een theelepeltje van zo’n neutronenster weegt maar liefst zes miljard ton! Het allermooiste is echter de Mercedes-Benz G-klasse, want als langst lopende model van het merk heeft dit model de absolute sterrenstatus bereikt. Een ster onder de sterren mag je dus claimen. Het zijn zomaar wat willekeurige gedachtenspinsels die ons te binnen schieten bij het aanhoren van de belevenissen van terrein.nu fotograaf Ad Woolthuis, kort nadat hij een ‘werkbezoek’ heeft gebracht aan de MB G-klasse Club Nederland. In zijn uppie heeft hij daarvoor 24 maart jongstleden afgereisd naar Bilstain, dat een stukje voorbij Maastricht in België is gelegen en waar de MB G-klasse Club Nederland een off-road evenement organiseert voor haar leden.
De arena in perspectief. Opmerkelijk mag je de locatie Bilstain zeker noemen. Centraal door het langgerekte terrein meandert een vriendelijke kabbelend stroompje en voor op het terrein is een restaurant dat prima eten serveert weten we uit ervaring. Tot zover het ‘lieflijke gedeelte’. De eerlijkheid gebiedt namelijk te zeggen dat lang niet iedere off-road liefhebber gecharmeerd is van het tamelijk grote, boomrijke terrein. Ten onrechte vinden wij, want het terrein biedt duidelijk andere off-road lekkernijen dan de meer gebruikelijke modder in ons eigen landje. Weliswaar is er ook modder te vinden, maar het terrein bestaat vooral uit heuvels met flink steile beklimmingen en afdalingen. Edoch, is het niet de ‘broodnodige’ verandering van spijs die doet eten? Wat weerhoudt een gegeven aantal off-roaders dan om het terrein met een bezoek te vereren? De ondergrond vermoedelijk. Die is voornamelijk rotsachtig en rijk aan losse stenen. Vooral met regen is het dan flink oppassen. Opperste concentratie is geen simpele wijze raad maar een ‘levensreddende vereiste’, bij wijze van spreken dan. Een tweede reden zou kunnen zijn de afstand, want het is inderdaad niet naast de deur. Maar och, een paar kilometers meer om je geliefde hobby uit te kunnen oefenen mag toch geen probleem zijn?
Boven: Ben Kooijmans wil de nodige spanning kwijt (‘ontspannen’ heet dat) voor hij het terrein in gaat.
Boven: Niet ieder lid van de club neemt zijn G het terrein in…
Ster ingrediënten. Dat de MB G-klasse Club Nederland het toch aandurft om in Bilstain een evenement te houden is niet alleen lef, maar ook de wetenschap omtrent de puike techniek en superieure terrein kwaliteiten van de MB-G. Vinden wij ook. Niet voor niets staat de MB-G, en dan vooral de niet meer leverbare, korte cabriolet uitvoering, in ons lijstje van favoriete terreinauto’s. Maar ho, het zou ook een Puch mogen zijn (de MB-G wordt in veel Oost-Europese landen verkocht als Puch). Permanent vierwiel aandrijving, standaard sperren in de assen, betrouwbare techniek zijn verpakt in een comfortabele en overzichtelijke koets, wat wil je nog meer? Enfin, fotograaf Ad Woolthuis krijgt een hartelijke ontvangst om zijn oren en ja, daar hoort ook koffie bij en een versnapering. Een ruime tien leden is aanwezig om de onverharde geneugten welke het terrein in Bilstain bieden te lijf te gaan. Het weer is wisselend bewolkt, met zo nu en dan ook voorzichtig zon, maar de temperatuur blijft daarbij wat achter.
Boven: En daar hebben we er een, een ‘Steyr-Daimler-Puch’.
Boven en onder: Ad wordt als vanzelfsprekend meegenomen het terrein in. Dankbaar maakt hij gebruik van Ben Kooijmans joviale aanbod en hij maakt van de gelegenheid gebruik om je een blik door de voorruit te gunnen, uiteraard gevolgd door een blik door de achterruit.
Boven: Weelderig groen wordt ten tijde van het evenement in Bilstain afgewisseld door fris ontluikend groen. De lente- en herfstkleuren zijn in de natuur van een ongeëvenaarde pracht.
Boven Ben Kooijmans (in de spiegel met ‘blonde’ baard) in zijn blauwe G en onder Eugene Lamping (op de foto boven met bruine baard) in zijn ’two-tone’ G (rood en wit). Beide heren zijn al meerdere jaren (onmisbare) schakels in de organisatie van de MB-G-klasse Club Nederland.
Boven en onder: Aan de hand van een voorbeeld: hoogteverschillen in beeld…
Boven: Klinkt de hele dag door als muziek in je oren, het vriendelijke, rustgevende kabbelen van het water, soms als een zacht ruisen en soms luider als het zich van een hoger deel ‘in de diepte’ stort (klinkt lekker spannend, maar het hoogste watervalletje is minder dan een meter hoog). Ontgiften van de dagelijkse beslommeringen welke opgedaan is tijdens de ‘doordeweekse dwangarbeid’ gaat als vanzelf. Wat meehelpt is dat het vrij rijden is. Niets moet, alles mag, wat je wilt. Waar nodig helpen de meer ervaren leden eventuele nieuwkomers met minder ervaring. De relaxte sfeer binnen de MB G-klasse Club Nederland mag je zien als een kenmerk, niet als een ‘eenmalige ervaring’. Onder de streep beleef je daarmee een unieke ervaring in geval je voor het eerst in het terrein rijdt.
Boven: Ook Albert Bouma van ‘Ik wil een G’ en G-klasse.nl (zijn bedrijf is gevestigd in Nagele) moet er aan geloven; het laten aflopen van de banden. Moeten we nog vertellen dat de grip en terrein kwaliteiten flink toenemen met het verlagen van de bandenspanning? Het is vaak het eerste dat we nieuwelingen in het off-road aanraden. De tweede aanrader is de aanschaf van een eigen compressor voor de banden. En schaf dan alstublieft geen compressor aan bij de bouwmarkt. Die zijn leuk voor een ‘gewone autoband’ en zijn daar ook voor bedoeld. Om een band van een terreinauto met lucht te vullen met zo’n ding is alleen leuk als je een week per band de tijd hebt. Beter schaf je er een aan bij een 4×4 specialist. De betere optie is een tweecilinder compressor aan te schaffen; die leveren in de regel voldoende ‘samengebalde’ lucht in een aanvaardbare tijd.
Boven: Aanwijzingen van ‘wijzende wijzen’ zijn altijd welkom. Het zijn lui die je de goede kant op sturen, zogeheten ‘stuurlui’… Het rijden op die scherpe stenen is niet geheel zonder gevaar. Een lekke band kan bij iedere steen zomaar op de loer liggen.
Onder: Grappig, zo’n S’il Vous Plaît (Frans voor alstublieft) nummerplaat. Die vergeet je niet gauw.
Voordelen. De MB G-klasse Club Nederland groeit de laatste jaren gestaag, met dank aan een actieve organisatie die trouw en regelmatig evenementen en greenlane ritten organiseert. Het is nog geen grote club als bijvoorbeeld de Land Rover Club Holland, maar nimmer was de club in het verleden zo groot als nu. Het zijn vooral de greenlane ritten die het drukst bezocht worden en dat valt te begrijpen. Bij de meeste leden wordt de auto dagelijks ingezet. Een bescheiden aantal deelnemers heeft als grote voordeel dat het de eensgezindheid en saamhorigheid in niet geringe mate ten goede komt. Aansluitend komt het de sfeer eveneens ten goede en de kans is groot dat je bij vertrek een aantal ‘kameraden voor het leven’ rijker bent.
Boven: Een buitje regen hoort er wel eens bij.
Logisch vervolg. De organisatie van de MB G-klasse Club Nederland verzorgt de catering voor de lunch meestal zelf. En beslist niet verkeerd weten we uit eigen ervaring. De enige ‘dissonant’ die we kunnen noemen is dat ze ook verschillende zoete lekkernijen op tafel zetten, waaronder drop. En dat is enorm verslavend weten we, eveneens uit eigen ervaring. Dat zo’n gezamenlijke lunch in het veld volop gelegenheid biedt om even lekker bij te kletsen met de overige deelnemers zal duidelijk zijn. Eind van de middag is de off-road pret over. Nog een laatste zwaai van de vertrekkende deelnemers, vergezeld van een ’tot ziens’ groet en een geslaagde dag leeft alleen nog voort in de herinnering. Maar die zorgt er wel voor dat de meeste deelnemers al vast uitkijken naar het volgende evenement van de club!
Laatste handeling? En natuurlijk eind van de dag, voordat de weg naar thuis wordt ingeslagen, niet vergeten de banden weer op de juiste spanning te brengen voor het rijden op dat veel minder avontuurlijke asfalt.
Fotografie: Ad Woolthuis. Tekst: Ad Woolthuis m.m.v. Martin Brink.
