Zaterdagochtend staat iedereen geladen en klaar voor vertrek. De bestemming is het circa 1000 ha. grote terrein in Kragle (spreek uit als Krongwe) in Polen waar we vijf dagen off-the-road willen gaan rijden.
Boven: Pech onderweg.
Geluk bij een…. pech onderweg. Vijf volle dagen rijden en inclusief zes overnachtingen betekent dat we een goede week van huis zijn, voldoende om je teamgenoten grondig te leren kennen. De heenreis doen we in twee gedeeltes in verband met de afstand en de daarbij horende tijd die rijden met een geladen aanhanger nu eenmaal vergt. We slapen ergens een klein stukje voor Berlijn in een typisch Duits hotel met veel bruin hout en geschoten wild aan de muren. De kamers en het eten zijn over het algemeen goed in Duitsland, dus een hotelovernachting is beslist geen straf. Als je vroeg gaat rijden, enkel stopt om te tanken en verder zonder oponthoud kan blijven rijden, dan is de afstand naar het Poolse Kragle met zo’n twaalf uur rijden ook nog haalbaar. Maar dan moet alles wel goed gaan. Helaas heeft één van de aanhangers op de heenreis twee stuks kapotte banden. Bovendien lopen we onderweg nog een flinke vertraging op door een afgesloten snelweg vanwege een brandende vrachtwagen. Die twee samen zorgen er voor dat de keuze voor een tussenstop met overnachting erg goed uitkomt in ons geval. Zondag genieten we van een lekker ontbijt in het hotel en daarna al snel weer de weg op richting Polen.
Boven: Mocht iets van je off-road uitrusting de geest geven of je hebt verzuimd dat mee te nemen, dan is het prettig om te weten dat SVL Support via Offroad & Adventures een aantal essentiële (off-road) delen op voorraad heeft.
Aankomst in Kragle. Onze route voert ons onderlangs Berlijn richting de grens bij Szczecin (spreek uit als Stettin). Bij de grens een Poolse ’tolkast’ geregeld welke verplicht is voor voertuigcombinaties boven de 3.500 kg. totaal gewicht (op kenteken, trekkend voertuig plus aanhanger). Daarna via de snelweg naar Koszalin en vanaf daar via een grote binnendoor weg omlaag naar Bobolice. Vrijwel direct valt de rijstijl van veel Polen erg op. Koste wat kost inhalen waar het kan. Of niet kan… Zelfs als je zelf al boven de maximum snelheid rijdt; ze moeten er voorbij krijgen we de indruk. Vanaf daar via een iets kleinere binnendoor weg naar Czechy en dan via een smal weggetje het laatste stukje naar het gehuchtje Kragle. Daar aangekomen worden we vriendelijk verwelkomd door Steven van Lier van SVL Support welke het 1.000 ha. grote natuurterrein beheert en mag uitbaten van de eigenaar. Het terrein zelf is onderdeel van een 3.000 ha. grote boerderij (2.000 ha. akkerbouw en dus 1.000 ha. natuurterrein). We kunnen op ons gemak de wagens afladen en op een grasveld parkeren. De aanhangers en eventueel trekkende voertuigen moeten we op een ander gedeelte van de boerderij achter een machineloods parkeren om ruimte te besparen bij het huisje en de slaapgelegenheid. We krijgen een rondleiding in de slaapgelegenheid, de sanitaire voorzieningen en de woning waar ook nog enkele personen kunnen slapen en waar het ontbijt, lunch en avondeten dagelijks genuttigd worden. We zijn die zondagmiddag al op tijd op de plaats van bestemming. Om die reden krijgen we voor het avondeten nog de gelegenheid om, na de gebruikelijke kennismaking, rondleiding, het lossen van de wagens en het uitkiezen van de slaapplekken, onder begeleiding van Steven een klein rondje over het uitgestrekte terrein te rijden.
Boven: Parkeren op het Van Lier pleintje. Voordeel is dat er geen parkeermeter te vinden is…
Onzichtbare grenzen. Zo krijgen we op voorhand al een kleine indruk van het terrein, maar dan heb je nog geen 5% gezien! De groep deelnemers wordt de hele week door Steven over het terrein rond geleid, noodzakelijk omdat je anders totaal verloren rijdt en je waarschijnlijk je weg terug echt niet zult vinden. Maar ook om ervoor te zorgen dat we niet per ongeluk op grond van de aanliggende buren terecht komen. Hij wil daar uiteraard tot in lengte van jaren in goede harmonie mee blijven samenwerken. Op het eigen terrein is ruimte genoeg, maar de grenzen van het enorme perceel zijn absoluut niet zichtbaar voor bezoekers. Zelfs Steven heeft er jaren over gedaan om zijn weg door de heuvels en bossingels te herkennen en nog altijd moet hij donders goed opletten waar hij is!
Boven: In oktober gaan we het beleven, wie wordt de King of Kragle?
Boven en onder: Een bever (of een heel bataljon?) heeft zijn voortanden gescherpt…
Pools ‘keukenprinsesje’. Op maandag beginnen we met een uitgebreid ontbijt waar het ons aan niets ontbreekt. Het wordt klaar gezet door een lokale Poolse dame welke de hele week voor de gasten simpel, maar erg goed, Pools eten verzorgt. Het wordt zeker geen week ‘friet met schnitzel’, maar gewoon fatsoenlijke kost waar je ruim voldoende energie van krijgt om de dag door te komen. En gelukkig zonder veel vet binnen te krijgen…
Boven: Hoe bedoel je ‘functioneel vervoer’?
Boven en onder: De onderlinge verschillen tussen huizen zijn opmerkelijk.
Aftasten. Steven moet eerst een indruk krijgen van de groep en de capaciteiten (lees: kunde) van de rijders en de wagens. Hij begint de week daarom rustig met het bezoeken van plekken op het uitgestrekte terrein met leuke, maar niet heel zware uitdagingen. Je kunt uiteraard zelf ook aangeven waar je speciaal voor gekomen bent, zodat hij je over het terrein naar de meest geschikte locaties kan begeleiden. Eenmaal op die plekken aangekomen krijg je volop de gelegenheid om je uit te leven. Er zijn mogelijkheden genoeg om jezelf of je wagen te testen of wie weet, om anderen te laten zien wat jouw bolide kan. Zo ga je een X aantal verschillende plekken langs, totdat het tijd is voor de lunch welke ook nu in het huisje wordt bereid door de Poolse dame. Het is meestal een soort van soep met ingrediënten waar je energie van krijgt (en die de vorige dag niet opgegaan zijn…. 😊).
Drie keer uitbundig (wild, vuur en ‘dorstlessers’). In de middag rij je de andere richting van het terrein op om vervolgens op totaal andere plekken van het terrein terecht te komen. Onderweg kun je regelmatig reeën spotten, soms een vos en vaker nog wat ganzen en ooievaars en veel bevers. Uiteraard maken de meeste dieren zich wijselijk uit de voeten en vluchten snel naar ‘veiliger oorden’ als ze onze wagens in de verte aan horen komen. Op het terrein leven behalve reeën verder nog herten, wilde zwijnen, wolven, (ganzen, ooievaars en vossen noemden we al), kraanvogels en vissen (bij voorkeur in de vennetjes…). Er is meer dan genoeg wild en als je liefhebber bent, dan gaat Steven in de avondschemering of in het ochtendkrieken een ronde met je wandelen in de hoop dat wild te kunnen spotten. In de avond is er uiteraard weer een goed verzorgde maaltijd en daarna kun je een vuur stoken in de ‘vuurkorf’. Die vuurkorf bestaat simpel uit de velg van een vrachtwagen met aan de onderzijde een staalplaat. Rondom het kampvuur kun je gezamenlijk de ervaringen van de dag delen, onder het genot van welke dorstlesser dan ook. Met of zonder alcohol. Er staat een koelkast welke dagelijks wordt aangevuld met daarbij ook Poolse sterke dranken welke je kunt proberen. Er zijn meerdere soorten wodka met specifieke smaken als peer, framboos, karamel/amandel, chocolade/amandel, kers, etc. Heel andere wodka dan de wodka die wij hier in Nederland kennen. Veel lekkerder en minder sterk van smaak (maar niet perse minder sterk qua alcohol percentage…).
Stijgende off-road gradaties. Naarmate de dagen vorderen begeleidt Steven de groep naar steeds zwaardere plekken op het terrein. Iedere dag krijg je nieuwe uitdagingen voor je kiezen en je hoeft bij wijze van spreken nooit op het zelfde stukje ‘van gisteren’ te rijden. Min of meer vanzelfsprekend zijn de routes naar de verschillende uitdagingen toe door de heuvels wel routes die je van tijd tot tijd terug herkent of denkt te herkennen. Los daarvan zorgt Steven er voor dat iedere dag anders is qua terrein en moeilijker wordt qua uitdaging. Hij heeft zelfs een dag opgezet waarbij je als groep met enkele gps trackers je eigen weg over het terrein moet zoeken. Op de te zoeken locatie hangen dan enkele bordjes met letters er op. Als je het kompas op de gps ontvanger volgt, dan krijg je de neiging er in een rechte lijn naar toe te willen rijden. Dat zou inderdaad makkelijk en logisch zijn, ware het niet dat dit ernstig bemoeilijkt wordt vanwege het feit dat je onderweg diverse bossen, modderbakken, moerassen en meer van dat soort ‘heerlijke off-road ongein’ tegen komt waar je dan doorheen of omheen moet zien te rijden. Eenmaal die uitdagingen geslecht, waarbij je niet zelden gedesoriënteerd raakt, moet je daarna je richting opnieuw gaan bepalen om vervolgens uiteraard weer nieuwe hindernissen tegen te komen. Vaak is er op de locatie van de eindbestemming opnieuw een modderige dan wel rotsachtige uitdaging welke iedereen naar eigen wens kan en mag proberen. Dat het wild ter plekke werkelijk overal aanwezig is, wordt bewezen door het feit dat we tijdens zo’n gps tocht zomaar een afgevallen gewei van een ree vinden. De ree zelf is er uiteraard al lang vandoor om ‘in alle rust’ zijn jaarlijkse nieuwe gewei te laten groeien.
Boven: Het bewijs dat je modder tegen kunt komen in Kragle…
Kalver…liefde… Een van de dagen heeft Steven een soort vriendschappelijke wedstrijd op touw gezet. Alle wagens staan daarbij langs elkaar op een heuvel voor een afdaling naar een lager gelegen stuk grond. Eenmaal daar voorbij krijg je een strook bos met daar weer achter een heuvel en een open veld. Aan de andere kant van het open veld bevindt zich een zogeheten ‘hoogzit’ (hoge houten constructie waar jagers in kunnen zitten om wild te kunnen zien en schieten). Tegelijk met zijn allen starten en wie het eerste bij de hoogzit is, mag zich de winnaar noemen. Dus als een stel dolle kalveren die voor het eerst na een lange winter in de wei worden los gelaten tegelijk de helling afdalen naar het natte, lager gelegen terrein en daarna zo snel mogelijk het bos in rijden. En dan maar hopen dat je meteen het juiste spoor in rijdt zodat je je niet klem rijdt tussen de dichte begroeiing van bomen en struiken. Doe je dat wel, dan moet je onverrichter zake terug om alsnog het enige juiste spoor te kiezen.
Wenselijk begrip. Iedere avond na het lekkere eten is het spannende verhalen vertellen bij het kampvuur en verschillende wodka’s proeven en bier of fris drinken tot je naar bed gaat. In verband met de buren is het wel de bedoeling dat de muziek rond 21:00 uur zachtjes gaat en een poosje later ook gewoon uit gaat. De Poolse buren zijn daar namelijk niet op vakantie en moeten de dag erop gewoon rond 06:00 uur weer aan het werk. Dus een beetje begrip is wel gewenst zodat de goede samenwerking tussen de buren, Steven en de 4×4 gasten ook langdurig goed blijft.
Alle remmen los? Naast het normale gastenverblijf is er elders op het terrein ook nog een open blokhut bij een grote vijver waar gevist mag worden. Daar woont niemand in de buurt en daar mag dan ook een groot kampvuur gestookt worden en de muziek zo hard als je wilt, bovendien tot zo laat je wilt. Je kunt er barbecueën en andere herrie maken zoveel je wilt, al doe je dat tot diep in de nacht. Dus ben je op avontuur met een groep collega off-roaders die zich eens flink willen uitleven in de avonduren, dan is dat geen enkel probleem. Enige wenselijke is dat je na afloop ook je eigen rommel (van de avond er voor) opruimt, dus geen lege flessen, blikjes etc. laten slingeren. Steven probeert het heel bewust overal vuilnis vrij te houden zodat er geen wild met plastic en andere troep gaat slepen.
Boven: ‘Pseudo ofwel surrogaat terrorist’ en schrijver van dit verslag Ard van Meer van Custom Offroad met een shotgun.
Mogelijkheden te over. In de omgeving kun je naar wens gewoon rondrijden om een beetje Poolse cultuur op te snuiven en bijvoorbeeld de huizen (en de grote verschillen daarin) te bekijken. Bezoek aan een schietbaan is mogelijk waarbij je kan schieten met een pistool, AK-47 (officiële naam is Kalashnikov), soort Tommygun, en een shotgun. Er is een museum met oude legervoertuigen waarbij je ook de mogelijkheid hebt om met een tank te rijden mocht je dat willen. Uiteraard is alles tegen betaling bij de desbetreffende uitbater en is dat als extra op je verblijf bij Steven. Hij laat je, als de groep dat wil, de landbouwgronden zien en het project waar ze een windmolen park aan het realiseren zijn. Bij Steven zelf is er voor liefhebbers ook nog de mogelijkheid om met pijl en boog of luchtbuks te schieten. Maar als je alleen komt om offroad te rijden, dan is dat geen enkel probleem. Alles is mogelijk en hij weet voor vrijwel iedereen wel een mouw aan diens wensen te passen. De prijs is gezien het feit dat het all-in is (dus rijden, overnachten, ontbijt, lunch, avondeten en drinken zoveel en wat je wilt) zeer schappelijk. Het enige ‘grote nadeel’ is dat het terrein niet gewoon in Nederland ligt…
Terugblik en thuisreis. Voor de rest is in alles goed voorzien en geregeld door Steven van Lier van SVL Support. Op vrijdag, na de rondrit in de omgeving, het schieten en het winkelen, hebben we de wagens nog grondig schoon gespoten. Dat is min of meer verplichte noodzaak zodat je in Duitsland daar geen boete voor kunt krijgen. Het is in Duitsland namelijk verboden om met een ernstig vuile wagen op de weg te komen; zand of modder mogen niet van de auto kunnen vallen. Voordeel is dat je al die ‘modderzooi’ die op en onder je wagen zit, ook niet allemaal thuis op de stoep hebt liggen. Op zaterdag is het, na het ontbijt, tijd om richting huis te vertrekken. Bij de Pools/Duitse grens lever je de tolkast weer terug in en een paar dagen later staat de borg en het restant van wat er nog op de tolkast stond ook weer op je eigen bankrekening. Ook de terug weg hebben we in tweeën gesplitst, zodat we het rustiger aan kunnen doen onderweg. ’s Avonds weer bij een typisch Duits hotel gegeten en overnacht, volgende ochtend een uitgebreid ontbijt en nog een paar bammetjes voor onderweg gesmeerd en weer op pad om de laatste uren huiswaarts te sturen. Vervolgens loop je een kwartier voor Venlo nog even in een totaal ‘sperrung’ van wege een ongeluk op de autobahn. Maar uiteindelijk zondag middag rond 14.00 uur moe maar toch voldaan thuis gekomen. Om je geen ellenlang verhaal te laten lezen met alle specifieke dingen van iedere dag, laten we je gewoon een groot aantal foto’s en filmpjes zien. Want één foto zegt vaak meer dan 1.000 woorden. Kragle is, ondanks de reisafstand, zeker (liefst zelfs meer dan eens) de moeite waard om heen en weer naar Polen te rijden.
Uitnodigende uitdaging. Tientallen filmpjes hebben de dames en heren van deze groep gemaakt. We laten een kleine selectie korte indrukken op je los, bang als we zijn om je met het laten zien van teveel filmpjes een trauma te bezorgen. Wil je dat voorkomen, dan ga je gewoon met een groep vrienden naar dat Poolse Kragle. Kun je met eigen ogen zien dat alle eerdere bezoekers geen woord gelogen hebben…
Fotografie & film: Custom Offroad. Tekst: Ard van Meer.
Meer info over Kragle kun je vinden op: SVL Support (Offroad Poland): www.offroadpoland.com Email: info@offroadpoland.com. Telefonisch contact: Steven van Lier, +31 (0)6 54 22 09 32.
