Stralend weer is het zondag 13 maart als we in onze auto stappen en het stuur richting het gehuchtje Bant in de Noordoostpolder draaien. Lekker binnendoor is het genieten van de omgeving tijdens de reis heen van dik negentig kilometer, puur omdat de warme kleuren van de opkomende zon de wereld een veel vriendelijker aanzicht geven. Ons humeur wordt nog eens beduidend beter zodra we het terrein opdraaien en bij het episch centrum arriveren, zijnde de inschrijf caravan van de organiserende VNTTK. Met hooguit een klein aantal trainingsdagen tijdens de beperkende maatregelen van een niet nader te noemen virus wordt vandaag, na pakweg twee jaar, de eerste wedstrijd voor het Open Nederlands Kampioenschap Trial gehouden. Een ware verademing na de lange periode van de ‘off-road geheel onthouding’ als we het zeer bescheiden willen omschrijven.
Explosieve deelnemerslijst. Voor het zover is genieten we eerst van de vers gezette koffie. Die heeft zijn bekende, hunkerende einddoel maar nauwelijks bereikt of Teus Berkhof van het VNTTK neemt het woord, dat begint met een hartelijk welkom aan iedereen. En juist dat ‘iedereen’ in het welkomstwoord van Teus zorgt bij uw scribent voor het opperbeste humeur, want maar liefst veertig (inderdaad 40, je leest het goed) deelnemers hebben zich ingeschreven voor deze eerste trial wedstrijd nieuwe stijl! Veertig deelnemers die de strijd met elkaar, de ondergrond en de elementen aan gaan binden in exact 32 auto’s. Yep, een aantal auto’s mogen zich verheugen in twee chauffeurs (dubbelstart). Dat aantal roept herinneringen op aan de gloriedagen van het trial kampioenschap, inmiddels enkele decennia geleden. Vanwaar die belangstelling is een klein beetje gissen, maar we denken dat de trial nieuwe aanpak daar zeker mee te maken heeft gezien de positieve reacties van ‘oude en nieuwe’ deelnemers daarop. Indirect lijken de trainingsdagen daartoe ook hun vruchten te hebben afgeworpen. Een tweede reden kan de lange tijd van off-road geheel onthouding zijn. Veel off-roaders zijn blij er op uit te kunnen om de stramme ledematen en vastgelopen tandwielen weer in beweging te brengen.
Boven: Handig in het geval je een proef niet zou kunnen vinden is een plattegrondje dat de organisatie heeft uitgeprint, met daarop de plek waar de proeven te vinden zijn. Zeven stuks, ruwweg gedrapeerd rondom de enorme zandbult op het terrein, liggen er op de deelnemers te wachten en dat is ongeveer het maximum dat het terrein in deze hoedanigheid bieden kan, althans waar je mag en kan rijden. Dat is het leuke aan de locatie in Bant; er wordt nog volop gewerkt op het terrein. Zijnde een zandafgraving is het doorlopend onderhevig aan veranderingen. Ieder bezoek biedt het terrein anders gevormde uitdagingen, ook al blijft de samenstelling van de ondergrond voornamelijk los zand.
Boven en onder: Trial goeroe van letterlijk het eerste uur, Filibert van Otten. Vandaag wordt Filibert terzijde gestaan door Dion van Welie. Helaas strijden ze vandaag als enigen in de Special 2 klasse. Als het aan Filibert ligt zijn grotere, speciaal geprepareerde 4×4 bolides meer dan welkom. Hij houdt wel van een beetje ’tegenstand’ (lees: competitie). Rijden hoef je hem beslist niet te leren, want kijk je naar zijn gecollecteerde strafpunten aan het eind van de dag, die score slaat zeker geen gek figuur in de Special 1 klasse, waarin de veel kleiner formaat 4×4 bolides opereren.
Boven: Martin van der Zouwen en Rick de Groot (Basic 2) leveren sportieve strijd met de voormalige wedstrijd auto van Martin. Die wordt bestuurd door of zoonlief c.q. jonge blaag Leen Berkhof, of anders moeders Alexandra Berkhof. Het laat twee dingen zien, namelijk als eerste dat de jeugd het autorijden in trialwedstrijden min of meer spelenderwijs onder de knie krijgen. Ze raken zo vertrouwd met de auto dat ze al snel de oude garde het nakijken geven. Inherent daar aan bevestigen ze als tweede dat de jeugd inderdaad de toekomst heeft zoals het spreekwoord luidt. Martin kan het wel waarderen, maar geeft eerlijk toe wel een klein beetje spijt te hebben zijn voormalige wedstrijdwagen te hebben verkocht. Maar Martin een beetje kennende, en dan vooral zijn ‘sleutel kwaliteiten, laat hij deze ‘nederlaag’ niet op zich zitten. Let op de voorspelling van een bekende filmacteur die we voor dat doel aangepast hebben: “he will be back….”.
Boven en onder: We hebben hem regelmatig ‘off-the-road’ gezien als toeschouwer en daardoor bij wijze van spreken in grote stappen zien opgroeien in het terrein: Lars Habers. Vandaag zien we hem voor het eerst ‘mee vechten’ in een trial wedstrijd, daarbij terzijde gestaan door Dick Zwart (Extra 1 klasse). Niet onverdienstelijk eindigen ze in de middenmoot en daar kijken we niet van op, want er strijden serieuze trial kanonnen in die Extra 1 klasse. Juist dat maakt ons nieuwsgierig naar de toekomst. Zijn Lars en Dick in staat het de bestaande off-road elite lastig te maken?
Boven: Tim Dieks in de Jeep CJ-7 van Filibert van Otten. Dat gaat niet zoals ze hoopten als de Jeep al snel weigert in zijn achteruit te gaan. En als er één versnelling onontbeerlijk is in de trial, dan is het wel de achteruit. Zonder die mogelijkheid wordt het namelijk erg moeilijk steken. Om toch niets van het off-road plezier te missen stapt Tim over in een Mitsubishi Pajero.
Boven en onder: Scott Wesselink, maar we zijn even kwijt met wie Scott rijdt in de Special 1 klasse. Krijgen te kampen met een elektrische storing, maar die weet Scott snel op te lossen. Spontane en sportieve rijder die Scott, met de enige klacht die we over hem kunnen bedenken is dat hij in het verleden niet aan alle trial wedstrijden heeft deel genomen. Dus ‘langharig tuig’ (zo word je in mijn jeugd genoemd als de haren over je boordje of over je oortjes beginnen te groeien), we rekenen dit jaar in alle wedstrijden op je!
Boven en onder: John en Cissy Kerkhof (Special 1 klasse) voor het eerst in hun recent aangeschafte Daihatsu Taft bolide. Enige ervaring met de auto hebben ze al opgedaan op vrij rijden evenementen, maar tijdens trialwedstrijden komt de vierwiel besturing pas goed tot zijn recht. Reken er op dat het ook voor de chauffeur wennen is aan die vierwiel besturing, ongeacht of je die zelf bedient of dat aan de co-piloot over laat. Je hebt het ‘spelletje’ niet direct onder de knie weten we uit ervaring.
Boven: Jesse en Roan Burgmeijer. Leuk dat ze meedoen in de trial competitie, ook al is hun bolide vooral afgestemd op zware challenge wedstrijden.
Onder: Wilfred Bogerd met partner Ilona Neijs (Extra 1 klasse). Vooralsnog de ‘Max Verstappen’ van de trialsport. Met andere woorden, het team dat je moet zien te verslaan in geval je de allerhoogste plaats op het podium ambieert. Wilfred rijdt al vele jaren trial en beheerst zijn Suzuki LJ 80 werkelijk tot in de puntjes. Voeg dat bij de spelregels, met name de puntentelling, uit je hoofd weten en je kunt begrijpen dat hij zijn bolide bijna feilloos door de proeven weet te loodsen.
Onder: Varbian Heijne (Extra 1).
Anti-balletjes woei. We roemden al het fraaie, zonnige weer. Wat we nog niet noemden is dat het zonnige weer vergezeld gaat van een redelijk straffe wind. In het verleden geeft dat zelden een probleem te zien, maar nu met de trial nieuwe stijl wel. De trial nieuwe stijl maakt namelijk gebruik van paaltjes met daarop balletjes. Valt zo’n balletje er af in de proef, dan mag je er van uit gaan dat de op dat moment aanwezige rijder in de proef dat paaltje geraakt heeft. Daarmee collecteert deze vervolgens strafpunten en wie er eind van de dag de minste strafpunten heeft mag zich winnaar noemen. Een pracht systeem dat in de praktijk verreweg het beste werkt in de trialsport. Behalve als het waait. Te hard waait wel te verstaan. En dat is vandaag op veel plaatsen het geval. In de luwte van een zandbult blijven ze nog wel liggen, maar op plaatsen tussen twee bulten, waar de wind tussendoor wordt geperst, is het een ander verhaal. Hopeloos. We zien officials die, nadat ze dat verdraaide balletje voor de zoveelste keer op het paaltje gelegd hebben, wanhopig hun armen in de lucht steken, moedeloos het hoofd laten hangen of fanatiek pogen de haren uit het hoofd te trekken. Maar die laatste weten we niet zeker…. We maken maar gekheid natuurlijk, maar de slimme officials van het VNTTK laten de deelnemers gewoon vertrekken. Komen ze in de nabijheid van een poortje, dan leggen ze de betreffende balletjes die er naast hangen gauw even op de paaltjes in de hoop dat ze lang genoeg blijven liggen. In ieder geval lang genoeg voor het kunnen passeren van de deelnemer. Is dat niet het geval, dan zie je in de regel gauw genoeg of het balletje er af kieperde door de wind of omdat de deelnemer het paaltje raakte. Het leuke van de misère is dat het ook zorgt voor de nodige humorvolle opmerkingen. Onder meer lijm speelt daar een grote rol in.
Boven: Jeroen Roelofs, eveneens een deelnemer die ‘al eeuwen’ in de trialsport actief is. Een rasechte liefhebber met als meest overtuigende bewijs dat hij tegenwoordig ‘onderdeel’ is van het VNTTK, de club die de wedstrijden organiseert. Vandaag stapt Jeroen Bogerd bij hem in als bijrijder, ook een die al vele jaren actief is in verschillende takken van de off-road sport. Verder commentaar overbodig…
Boven en onder: Hans Berkhout (Basis 2).
Onder: Zuinig zijn op je officials en daarom zorg je tussendoor voor ‘een bakkie’.
De twee ‘bottlenecks’. Proef 1 en Proef 5 zijn vandaag de proeven waar de rijders de meeste moeite ondervinden met de uitdagingen. Omdat alle proeven grotendeels op los zand zijn uitgezet zijn ze stuk voor stuk listig, maar die twee spannen de kroon. Met de trial nieuwe stijl kan de moeilijkheidsgraad van een proef per klasse verschillen. Immers, iedere klasse heeft een ander traject te rijden binnen één en dezelfde proef. Bovendien kan iedere rijder zelf beslissen hoe te rijden. Uiteraard zijn er enkele uitdagingen op iedere proef die weinig keus over laten en zijn die van het gehalte ‘pittig’, dan bepaalt dat de moeilijkheid van de proef. Je kunt het goed opmaken uit het aantal gecollecteerde strafpunten van de deelnemers. Inderdaad kun je op de uitslagenlijst zien dat vrijwel alle rijders de meeste strafpunten op hebben gelopen op die genoemde Proef 1 en Proef 5.
Boven: Daniël en Dean Journée (Basis 3).
Boven: Dubbelstarters Ronald en Nick van Loenen (Special 1), eveneens al vele jaren actief in de trialsport. Krijgen vandaag met motorische pech te kampen en nog een ander kortstondig ‘euvel’ dat je verderop kunt bewonderen. De motorische pech waar ze tegen aan lopen kun je niet zien, maar openbaart zich op Proef 3 (maar kan ook Proef 4 zijn geweest). In ieder geval slaat de motor af en zwijgt daarna in alle toonaarden. Althans, starten doet hij nog wel, maar aanslaan ho maar. Wat Ronald en Nick ook proberen, de motor weigert tamelijk lang iedere dienst. Uiteindelijk krijgen ze de motor weer aan de gang, maar zodra ze de proef uit zijn gaan ze eerst op zoek naar de oorzaak. Die is niet direct te vinden, dus nemen ze het zekere voor het onzekere en vervangen ze de bougies, de contactpunten en de bobine. De oorzaak moet in een van deze drie hebben gelegen (vermoedelijk de bobine), want daarna loopt de motor weer als het spreekwoordelijke zonnetje.
Boven: Eveneens dubbelstarters, Wim en Martin van Boven (Extra 1). Hebben we een poosje moeten missen en dus blij dat ze de strijdbijl opnieuw hebben opgegraven. Je hoeft de uitslagenlijst er maar op na te slaan om te zien dat het off-road bijltje nog altijd flink scherp is van vooral Wim, maar ook van Martin.
Onder: Alexandra en Leen Berkhof (Basis 2).
Boven en onder: Dubbelstarters Eddie en Cecil Beeftink (Basis 1). Of eigenlijk moeten we onder deze foto schrijven Cecil en Eddie Beeftink, want Cecil zit achter het stuur. Eddie en zijn broer Michel (op de foto hieronder aan het fotograferen) kennen we vanuit de Challenge sport, maar begrijpelijk dat Eddie zijn jeugdige dochter Cecil niet gelijk ‘in het diepe off-road’ wil gooien.
Boven: Nick van Gendt en Willem-Dennis van Gendt (Basis 1).
Boven: Terug van weggeweest is de beste omschrijving voor de chauffeur in deze helemaal standaard Suzuki LJ-80 (Basis 1 dus). Achter het stuur vinden we niet minder dan Willem van Weerdenburg die zich terzijde weet gestaan door zijn partner Renate, niet geheel toevallig ook van Weerdenburg. Willem is al decennia lang actief in de 4×4 sport. Soms heel actief, soms wat ‘sudderend’ een beetje minder fanatiek. Willem is het schoolvoorbeeld van ‘bloed dat kruipt waar het niet gaan kan’, want hij pakt de trialsport weer op. “Lekker op je gemak de proeven rijden met een standaard auto is genieten ten top” laat hij ondergetekende met een brede grijns en lichte twinkeling in de ogen weten. Dat zegt hij wel, maar ondertussen laat hij stiekem zien dat er nog altijd niet met zijn rijkwaliteiten te spotten valt. Hij weet vandaag gewoon de eerste plaats in de Basis 1 klasse op te eisen!
Boven en onder: Dubbelstarters Henk Zeeboer en Johan Schoonhoven (Extra 2 klasse). Moeten vandaag alleen de solo rijdende Johan van der Maas (jeepparts.nl) voor laten gaan. Dat is beslist geen schande natuurlijk, want dan strijd je niet alleen tegen Johan, maar ook tegen een enorme berg ervaring.
Boven: Reinier Schoonhoven en Gijs Kos (Extra 1). Het lijkt er op dat Gijs hier doodsangsten uitstaat van wat komen gaat, gezien zijn handen op zijn hoofd….
Boven drie keer: Dubbelstarters Kevin Sijtsma en Pieter Ouborg (Basis 3). Yep, Kevin dit keer niet als official, maar als rijder. Dat hebben we eerder gezien, maar dat is inmiddels een flink poosje terug. Niet slecht als je dan bij terugkomst een tweede plaats weet te veroveren.
Boven: Erik en Jolanda Kalb (Extra 2) in hun fraaie Toyota LandCruiser.
Boven en twee keer onder: Martijn Droog en Melchior van Roekel (Extra 2). Die zien we vandaag in hun fris opgeknapte Daihatsu Rocky. Presteren prima, met uitzondering van….? Yep, de Proeven 1 en 5. Op deze twee proeven lopen ze bovengemiddeld strafpunten op. Dat valt extra op omdat ze op de overige proeven ver onder het gemiddelde zitten.
Boven twee keer: Dubbelstarters Sybrand van der Haring en Tjalling Nobel (Extra 2).
Onder: Enno te Lindert en Jacco van Eerde (Extra 1).
Boven en twee keer onder: Leen Berkhof achter het stuur en papa Teus mag hem daarbij assisteren…
Boven: Tim Dieks (Basis 2).
Onder: Wim en Martin van Boven (Extra 1).
Onder: Jesse en Roan Burgmeijer (Extra 2).
Boven: Enno te Lindert.
Boven: Scott Wesselink. Onder: Lars Habers.
Boven: Filibert van Otten tilt een pootje de lucht in.
Boven twee keer: Martin van der Zouwen en Rick de Groot.
Boven: Hans Berkhout?
Boven: Varbian Heijne (Extra 1).
Onder: Dubbelstarters Stephan Kramer en Fons Buurman (Basis 3).
Boven: Eddie en Cecil Beeftink (Basis 1).
Boven: Nick van Gendt en Willem-Dennis van Gendt (Basis 1).
Boven en onder: Reinier Schoonhoven en Gijs Kos (Extra 1).
Boven en onder: Ronald en Nick van Loenen.
Boven: Alexandra en Leen Berkhof (Basis 2).
Boven en onder: Henk Zeeboer en Johan Schoonhoven (Extra 2).
Boven: Let op dat wijsvingertje…
Boven: De werklui zijn door de week druk doende zand uit het meertje te zuigen en meneer Pieter Ouborg en Kevin Sijtsma scheppen dat in het kader van de werkverschaffing in luttele seconden wel weer vol…
Onder: Luke en Gert-Jan Wolf.
Boven: Prachtig getekende, leuke hond van de familie Habers waarvoor we Linda Zantingh een keer niet hoeven te raadplegen. Het is een Mechelse Herder.
Boven en onder: Cecil Beeftink respectievelijk als co-pilote en chauffeuse.
Boven: Wilfred Bogerd en Ilona Neijs; onder Martin van der Zouwen en Rick de Groot.
Boven: En daar-is-ie-dan in ‘levende lijve’, Willem van Weerdenburg. Een haartje minder, hier en daar een rimpeltje extra, maar nog altijd de joviale en nuchtere Willem zoals we hem al jaren kennen.
Boven: Lars Habers en Dick Zwart (Extra 1).
Onder: Dubbel Jeroen, namelijk Roelofs achter het stuur en Bogerd als co-piloot. Jeroen poogt al jaren iedere trial foutloos te rijden. En soms lukt hem dat ook, maar niet deze keer in Bant. Drie van de zeven proeven weet hij foutloos achter zich te laten, waaronder de pittige Proef 5, maar met name Proef 1 en 3 kosten hem enige moeite. In ieder geval genoeg om strafpunten te collecteren.
Boven: Tim Dieks en onder Roan Burgmeijer die buiten de proeven zijn off-road kunsten demonstreert.
Boven en onder: Een leuk aantal nieuwe deelnemers zijn afkomstig uit Friesland zoals deze mannen in hun Toyota LandCruisers. Volgens de deelnemerslijst zouden we te maken hebben met Mark Jongedijk en Arthur Smeets, maar dat is slechts de helft…. We durven eerlijk te bekennen dat we nog niet alle namen in ons hoofd hebben van de deelnemers. De beste manier om dat op te lossen ligt bij de deelnemers, namelijk, vaker meedoen!
Onder vier keer: Ruben en Peter Draaier (Basis 1) als we ons niet vergissen.
Vier keer boven: Proef 5 is tricky. Een helling schuin omhoog en ergens halverwege een haakse bocht naar links om geconfronteerd te worden met een vrij steile afdaling. Listig omdat zijdelings omkieperen scherp op de loer ligt. Het lukt debuterende deelnemer Ruben Draaier niet en wat rest is een ‘roemloze’ maar veilige afdaling achteruit via de route die je even daarvoor afgelegd hebt.
Onder: Luke Wolf is de volgende starter en laat behendig zien dat het wel mogelijk is, ook al kost het een paaltje.
Boven en onder: Een ‘verrassend omkiepertje’ komt op naam van Ronald van Loenen. De auto staat echter vlugger op vier wielen dan het tempo van omkieperen. De schade aan zowel de auto als het ego van Ronald zijn in het vergevingsgezinde zand nihil.
Boven: Henk Zeeboer en Johan Schoonhoven (Extra 2).
Onder: Eddie en Cecil Beeftink (Basis 1).
Boven: Nick van Loenen.
Boven en onder: Daar doemt een paaltje op met bovenop overduidelijk een ‘angstig’ balletje, want het geeft zich al over voordat de auto er is.
Optimisme. De eerste trial kaarten zijn geschud door een flink aantal handen (lees deelnemers). Bij voorbaat is de wedstrijd dan bijna al een succes en dat wordt voor de volle honderd procent door de wedstrijd zelf bevestigd. Mede dankzij het mooie weer, ook al had de wind volgens de officials iets minder gemogen, hebben de rijders voor meer dan honderd procent genoten. Althans, wij hebben niemand horen klagen. Het doet je nu al uitkijken naar de volgende wedstrijd in Hengelo op 3 april aanstaande. Zoals de kaarten nu geschud zijn ziet de toekomst van het Open Nederlandse Trial Kampioenschap er rooskleurig uit.
Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
Weer een leuk verslag heren .
heb het met plezier gelezen, en ja ik stond er met mijn hoofd netjes op,mijn eerste terrein evenement is 40 jaar geleden op een terrein in het centrum van almere stad nu dus weer terug met een zelfde auto als toen.
Nu rijden we zamen met veel plezier weer het nederlandse kampioenschap, deze maand zijn wij in hengelo weer van de partij, mooi verslag en zeker vele mooie fotoos