We kennen het off-road terrein in Weert wel. Tijdens Offroad Budel is de locatie namelijk ook een keer in de routes opgenomen. Dat is inmiddels wel een poosje geleden dankzij een niet nader te noemen virus dat rondwaarde op onze aardbol. Aangezien alles op onze aardkorst in de loop der tijd aan ‘erosie’ onderhevig is, evenals de grijze massa van schrijver dezes, is ondergetekende, samen met het illustere drietal resterende, zeer gewaardeerde fotografen van terrein.nu, erg nieuwsgierig naar de hoedanigheid van het terrein in de tegenwoordige tijd. Terzijde, het terrein wordt al enkele jaren beheerd door off-roader Jeroen de Waal.
Onder: Martijn Droog en Melchior van Roekel (klasse Extra 2).
Warm aromatisch welkom. Nieuwsgierig stappen we na een (te) korte nacht zondagmorgen die eerste mei in de auto. Een tikje later dan de bedoeling, maar de reis naar het Belgische Bertrix daags daarvoor (Challenge wedstrijd) wijzen we als schuldige aan. Prachtig weer zonder te harde schaduwen voor de fotografie met een diffuus zonnetje, getemperd door sluierachtige bewolking, dragen de zorg voor een opperbeste stemming tijdens de heenreis. Wat willen we immers nog meer als fotografen? Een dikke honderd en dertig kilometer later pakken we, vanaf de snelweg, de afslag naar Weert en dan zijn we al heel snel op onze bestemming. Vanaf de snelweg zou je het makkelijk kunnen lopen bedenken we als we onze auto op het grasveld voor het terrein parkeren. We worden opgewacht door Teus Berkhof. Niet zozeer worden we blij van Teus, een beste vent hoor, maar meer van de geurende koffie die hij voor ons inschenkt. Zoiets heet nu ‘een warm aromatisch welkom’.
Onder: Willem Verhoef en Arno Smits (klasse Special 2).
Positieve ontwikkeling. Fotograaf voor terrein.nu Peter Bouwmans is eerder gearriveerd om ons terzijde te staan met de fotografie en is al aan het werk. In onze herinnering is het terrein, gelegen langs een spoorbaan, vrij lang en niet al te breed. Ook niet heel groot en daarom zijn we een tikje sceptisch geven we eerlijk toe. Het is bedekt met bomen en struiken en op enkele plaatsen zijn wat kunstmatige kuilen gegraven voor de off-road liefhebbers. Dat is nog altijd het geval. Het terrein eindigt, althans in onze herinnering, bij een groter en veel breder bosperceel. In het verleden mocht daar niet gereden worden, maar nu komt ‘vrouwe euforie’ om de hoek kijken want een flink stuk bos is aan het eerdere stuk terrein toegevoegd. Graafwerk is er niet toegestaan, maar manoeuvreren tussen de bomen door wel. De VNTTK heeft er een tweetal proeven uitgezet, waaronder de ‘nadenk’ proef. En opnieuw gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het complete plaatje van het terrein nu een stuk positiever is geworden. Zeker voor een trial is het absoluut een leuk terrein met voldoende mogelijkheden.
Boven: Ronald en Nick van Loenen (klasse Special 1).
Boven: Willem van Weerdenburg (klasse Basis 1) trekt vandaag de kar alleen (geen co-piloot). Gaat hem goed af als je de uitslagenlijst onder ogen krijgt (te vinden op de website van het VNTTK).
Onder: Nog een rijder die vandaag de kar alleen moet trekken, Jeroen Roelofs (klasse Special 1). Zijn bolide heeft hij uiteraard gerepareerd na de steekas problemen in Hengelo. En dan gaat de auto met Jeroen achter het stuur als vanouds, de spreekwoordelijke brandweer. Schier onverslaanbaar ook en dat wordt benadrukt door de uitslag. Yep, ook van hem is deze te vinden op de site van het VNTTK…
Boven: Bart Smeets helpt een handje met het opzij slepen van de ‘gesneuvelde woudreus’…
Gecamoufleerde sluipschutter? Wij fotografen zijn maar nauwelijks in het terrein of er wordt een serieuze aanslag op fotograaf Ad Woolthuis gepleegd. Die is druk doende om Ronald en Nick van Loenen fatsoenlijk op de digitale plaat vast te leggen als de voorbereiding voor de aanslag op zijn leven in gang wordt gezet. Ronald stuurt als gewoonlijk zijn auto messcherp tussen de poortjes van de proef, nummer twee of drie als we ons niet vergissen. Tot zover niets aan de hand. Ergens voorbij de helft van de proef staat een gewortelde vriend, ‘berk’ geheten. Nu is het van berkenbomen bekend dat die niet heel oud worden. De gemiddelde leeftijd van de Nederlander, circa 80 jaar is het maximum. Dat is in schril contrast met bomen die duizenden jaren oud kunnen worden. En deze meneer (of mevrouw?) berk staat er al een poosje. Zijn leeftijd is hem of haar op het eerste gezicht echter niet aan te zien. Totdat Ronald (of was het Nick?) de berk nauwelijks raakt met de bumper van de auto. Met luid gekraak breekt meneer of mevrouw berk aan de voet af en snelt vervolgens met een duizelingwekkende vaart en moordlustige blik in diens houten ‘noesten’ (ogen) af op fotograaf Ad. Gelukkig weet deze met veel tegenwoordigheid van geest beheerst enkele stappen opzij te maken zodat hij niet net zo ver ‘de grond in getimmerd’ wordt als dat hij er normaal boven staat. En dat is een heel eind zoals alle off-roaders weten die hem kennen. Niet voor niets is zijn geuzennaam ‘lange’. Bij nadere beschouwing kun je zien dat de berk al aan het onontkoombare einde van zijn bij leven verticale positie verkeerde. Op haar stam tieren zwammen weelderig en dan weet de natuur liefhebber dat de boom tamelijk dood is.
Boven: Roy en Thijs Menting (klasse Basis 1). Kampen in de wedstrijd met wat ‘duistere’ problemen waarbij één cilinder van de Suzuki Samurai het af laat weten. Sleutelen helpt vooralsnog weinig zodat ze eind van de dag met een ‘klusje’ huiswaarts keren.
Boven en onder: Wilfred Bogerd en Ilona Neijs (klasse Extra 1). Probeer dat team maar eens van hun troon te stoten. Rijden ontzettend beheerst en kennen hun off-road bolide tot op de millimeter krijgen we regelmatig de indruk. Rijden daarom messcherp tussen de poortjes door. We vragen ons af of ze wel weten dat die balletjes er af kunnen vallen?
Boven en onder: Dubbelstarters die gebruik maken van dezelfde co-piloot Bas Rouwenhorst. Zowel Filibert van Otten (boven) als Bennie Rouwenhorst (onder) opereren in de Special 2 klasse. Lekker competitief op deze manier met dezelfde co-piloot waarbij dus alleen de eigen rijkwaliteiten van doorslaggevend belang zijn. En nee, co-piloot Bas is absoluut onpartijdig mocht je dat denken! Helaas kunnen de mannen niet alle proeven rijden als gevolg van een lichte olie lekkage van de appelgroene bolide. Niet heel erg uitbundig, maar voldoende om de auto op de aanhanger te rijden en thuis aan een nadere inspectie te onderwerpen. Deze doorgewinterde mannen zijn immers zuinig op de natuur en beschikbare terreinen.
Boven: Dubbelstarters Johan Schoonhoven en Henk Zeeboer (klasse Extra 2). Hebben vandaag wat moeite met het perspectief in combinatie met de horizon kun je verderop zien.
Onder: Martin van der Zouwen en Rutger van Diermen (klasse Basis 2).
Boven: Tussen de middag en dan is er lunch. Na het wegwerken dan wel wegspoelen van broodjes hamburger of worst is er tijd voor een babbeltje. Maar let goed op de wezenloze, apathische blik in de ogen van fotograaf Jan Houtkoop, links vooraan. Hij is namelijk de dramatische hoofdpersoon die we in de aanhef van dit verslag noemden. Jan krijgt het te pakken vandaag. Niet van het virus dat we niet meer nader willen noemen, maar van een ‘ordinair’ griepje is het donkerbruine vermoeden. Gelukkig heeft Jan nog wel een aantal formidabele close-ups geschoten voordat het virus toeslaat. Twee dagen later is Jan weer helemaal ‘het mannetje’, maar dat is pas nadat hij ondergetekende heeft opgezadeld met hetzelfde hardnekkige griepje…. Tja, ook een griepvirusje probeert te overleven, niet dan?
Ervaren versus debuut. Je hebt ze al op de openingsfoto kunnen bewonderen, Luc, beter bekend onder zijn ‘artiestennaam’ Gonzo van den Bogerd, en zijn dochter Tasha. Gonzo is een doorgewinterde off-roader die we al jaren kennen. Rasechte Daihatsu liefhebber die bijvoorbeeld ook verantwoordelijk is voor het jaarlijkse Daihatsu treffen. Zijn 16-jarige dochter Tasha debuteert echter in de trialsport. Het leuke is dat Gonzo in de klasse Extra 1 opereert terwijl Tasha ‘het trialvak’ onder de knie probeert te krijgen in de klasse Basis 1. Gezien het feit dat ze met haar debuut de derde plek weet te veroveren, dan weet je dat het off-road in de genen moet zitten. Trotse Gonzo is daarvan inmiddels overtuigd…
Boven: Enno Te Lindert en Marga Leenman (klasse Extra 1).
Onder: Willem van Weerdenburg weet mede organisator Dick Velthuis aan het lachen te maken op Proef 9, de door de organisatie gedoopte ‘nadenkproef’.
Boven: De ‘bende van ellende’ noemen zij zich zelf…
Boven en onder: Henk en Ria Habers (klasse Extra 1). Henk voorkomt nekproblemen door gebruik te maken van een ‘ambulante’ spiegel. Met andere woorden, een losse spiegel zodat hij niet telkens achterom hoeft te kijken om te zien of hij de poortjes niet raakt of dat de balletjes er af willen rollen.
Boven: Willem Verhoef.
Onder: Erik Kalb, zo te zien druk doende met een band in ‘ademnood’.
Boven: John en Cissy Kerkhof (klasse Special 1).
Onder: Varbian Heijne (klasse Extra 1).
Verrassend. Als geschreven leent het terrein zich prima voor de trial. Heel moeilijk zijn de proeven over het algemeen niet, maar gezegd moet worden dat er enkele plekken op het terrein bewust omzeild zijn door de heren uitzetters van het VNTTK. Op een drietal proeven zijn listige passages te vinden die als scherprechter kunnen dienen en ook ligt er de nodige modder op een proef (nummer 6 als we het goed hebben) waar de rijders in de Special klassen hun skills (vaardigheden) paraat moeten hebben. De bosgrond is droog en in zandgrond betekent het dat menig rijder toch verrast wordt door het geniep daarvan. De bandenspanning in dat losse zand laten zakken is een absolute aanrader, want harde banden snijden zich als het ware door het zand.
Boven: Co-piloot Teus Berkhof en dan weten we inmiddels dat zoon Leen Berkhof achter het stuur zit. In de vroege uurtjes van de dag is Leen namelijk de co-piloot van ‘moeders’ Alexandra.
Onder: Al jaren trouwe official Henk.
Boven: Arno Smits en onder Willem Verhoef (klasse Special 2).
Boven: Kevin Sijtsma (klasse Basis 3) en onder Martin van der Zouwen (klasse Basis 2).
Boven: Jeroen Roelofs (klasse Special 1) en onder Enno Te Lindert (klasse Extra 1).
C0-piloten in beeld! Boven Melchior van Roekel (klasse Extra 2) en onder Bas Rouwenhorst (klasse Special 2).
Boven: Pieter Ouborg in de functie van bijrijder bij Kevin Sijtsma (klasse Basis 3). Dubbelstarters, dus andersom kom je ze ook tegen.
Onder: Eveneens dubbelstarters met hier in beeld Henk Zeeboer (klasse Extra 2). Naast hem zit dan Johan Schoonhoven.
Boven en onder, respectievelijk twee leuke honden en een trouwe schare fans.
Boven en onder: Martijn Droog in twee verschillende situaties. Boven probeert hij uiterst beheerst het naar beneden tuimelen van een balletje te voorkomen en dat lukt hem wonderwel. Op de foto hieronder tijdens het pogen te bergen van zijn ‘Rocky bolide’ omdat hij een lekke band heeft opgelopen. Ook dat lukt hem wonderwel. Beiden uitstekend gedaan dus, maar verderop kan je zien dat het ook anders kan. Daar kom je hem tegen in een wel heel compromitterende situatie…
Boven en onder: Enno Te Lindert en Marga Leenman ontkomen niet aan de hulp van hun lier. Dat mag in de trialsport anno nu, alleen levert het wel een portie strafpunten op als zijnde hulp van buitenaf.
Leerling leert de meester? Als we een alternatieve titel zouden moeten verzinnen voor deze derde trial wedstrijd van het VNTTK, dan komt ‘Trial van de oude Bokken’ in ons op. Het lijkt er inderdaad op dat enkele oud gedienden de trial wapens uit de mottenballen opgediept hebben. Op de foto’s boven en hieronder is het Peter Zondag die, samen met zoon Sander, strijd levert in de klasse Extra 1. Vooralsnog weet pa Peter zoon Sander achter zich te laten, maar op één proef gaat het spreekwoord ‘Zo Vader, Zo Zoon’ niet op. Maar goed ook volgens met name Sander maar dat is een latere conclusie. Op Proef 6 moet je vanaf de kant haaks het einde van een langgerekte kuil in. In de kuil gezakt moet je direct steil links omhoog. Een aanloop is moeilijk, want geniepig hebben de heren uitzetters midden in de kuil twee poortjes de grond in gemept met daarop twee paarse balletjes. Paarse balletjes zijn equivalent aan bomen. En daar moet je zuinig op zijn zoals je weet. Ze omver rijden is daarom bijna misdadig en levert een hoop strafpunten op. Pa Zondag weet de oranje bolide nog wel beheerst de kuil in te rijden, maar daarna de steile kant op om het gat uit te rijden lukt hem met geen mogelijkheid. Verschillende pogingen mogen niet baten en ‘uit pure wanhoop’ laat hij de twee surrogaat bomen door official René Sijtsma ‘ontwortelen’. Met andere woorden, weg halen. Dat levert hem weliswaar een berg strafpunten op, maar nu kan hij de helling met een aanloopje aanvallen en achter zich laten. Aangezien ze gebruik maken van een dubbelstart is het daarna Sander’s beurt. Het in de kuil laten zakken van de bolide heeft Sander goed afgekeken van papa Zondag, maar daarna katapulteert hij de auto in één prachtige run links omhoog de helling op. Geen surrogaat boompje heeft hoeven sneuvelen en ook op de resterende paaltjes blijven de balletjes keurig op hun plek! We weten niet zeker of Peter na afloop van deze geweldige actie trots kijkt of dat het toch echt beteuterd is…
Boven: Lars Habers en Femmy Kompagnie (klasse Extra 1).
Verticaal en horizontaal verwisseld. Henk Zeeboer en Johan Schoonhoven tarten het perspectief van de horizon. Het kan ook zijn dat het Johan Schoonhoven en Henk Zeeboer zijn… In ieder geval tarten ze dezelfde horizon met hun verticale perspectief. Ze staan razendsnel weer op de wielen en zelfs de spiegel heeft hun omkiepertje overleefd voor zover we weten.
Boven twee keer: John en Cissy Kerkhof.
Onder: René Leyten. René is de oudste deelnemer in de trial. Mocht hij alle regeltjes door en door kennen, dan weten we zeker dat hij het de gevestigde orde erg lastig kan gaan maken.
Boven: Leen Berkhof met moeders Alexandra (klasse Basis 2).
Boven en onder: Peter Zondag als co-piloot van Sander Zondag.
Alternatieve Dixi? Als je de (off-road) natuur in gaat in de USA hanteren ze de gevleugelde uitspraak ‘The only thing you leave behind is your foot print’. Vrij vertaald naar het Nederlands is dat ‘het enige dat je in de (off-road) natuur achter laat is de afdruk van je voet dan wel autoband’. Doe het ook maar, want weliswaar mag de kans gering zijn dat ’the Police’ of een parkbeheerder je iets weg ziet gooien; mochten ze het toevallig wel zien, dan zijn de boetes van het zeer misselijke soort. En zeg niet dat je het niet wist, want regelmatig staan er borden langs wegen of op andere cruciale plaatsen met daarop vermeld dat ‘littering’ (het weggooien van rotzooi/vuil/afval op de snelweg of waar dan ook) verboden is met daarop het bedrag dat je mag aftikken als dit gezien wordt van je. Afhankelijk van de staat waarin je bent is dat in de meeste gevallen in ieder geval meerdere honderden dollars (eerste keer gepakt wordt) maar dit kan oplopen tot ettelijke duizenden dollars (met een maximum van $ 3.000 in geval je voor de derde keer gepakt wordt). Los van de boete wordt je in vrijwel alle gevallen tevens veroordeeld tot meerdere uren het opruimen van rommel/afval. Een wat onvriendelijker manier van zeggen dat je de natuur niet moet vervuilen is ‘je eigen shit opruimen’, waarbij shit de betekenis heeft van troep, rommel. Maar als schuttingwoord betekent het ook ‘schijt, stront’ etc. Wie dat deze trial in Weert heel letterlijk neemt is Martijn Droog zoals je op de foto kunt zien. Bij gebrek aan een ‘Dixie’ en toiletpapier in de onmiddellijke nabijheid doet hij zijn behoefte dan maar in zijn eigen Daihatsu Rocky! Wel zo netjes toch? Martijn’s co-piloot Melchior van Roekel laat zich uit voorzorg de rest van de dag niet meer zien. Opvallend genoeg is dat eigenlijk niet nodig geweest, want het is een soort van ‘nootachtig aroma’ dat de rest van de dag hardnekkig tussen de bomen blijft zweven.*
Boven: Femmy Kompagnie als co-pilote van Lars Habers (klasse Extra 1).
Boven en onder: Nog een ‘oude bok’ in de trial wereld, Martin van den Abbeelen. Martin heeft zijn voormalige wedstrijd Daihatsu Taft verkocht aan John en Cissy Kerkhof en wist niet lang geleden deze puike Suzuki LJ 80 op de kop te tikken. Ook hij heeft naar het lijkt zijn trial wapens uit de mottenballen gehaald en bindt de strijd aan met dochter Laura, op de foto hieronder in beeld. Net als bij ‘oude bok’ Peter Zondag gaat het ook bij Martin op Proef 6 behoorlijk mis. Althans mis in die zin dat hij daar een indrukwekkend aantal strafpunten collecteert. Zou hij daar beter gepresteerd hebben met minder strafpunten, dan zou hij ongeveer dezelfde score hebben als Peter Zondag. En daar lonken tevens de podiumplaatsen…
Boven en onder: René Leyten.
Boven Pieter Ouborg en onder Ronald van Loenen.
Boven Nick van Loenen en onder twee keer Jeroen Roelofs.
Boven en onder: John en Cissy Kerkhoven in actie.
Boven Cissy en onder John, beiden Kerkhof…
Boven: Official Hans Vermeulen en onder twee keer Roy Menting met Thijs Menting.
Boven Jolanda Kalb en onder Johan Schoonhoven.
Boven Gonzo van den Bogerd en onder dochter Tasha.
Boven: Martin van den Abbeelen en onder Lars Habers.
Boven twee keer Henk Habers en onder Ria Habers.
Boven: Varbian Heijne en onder Melchior van Roekel.
Boven en onder: Jeroen Roelofs.
Boven en onder: Nog niet vermeld, maar het zijn Reinier Schoonhoven en Gijs Kos (klasse Extra 1).
Boven: Heeft Willem Verhoef stuurbare achterwielen, gebruikt hij er maar één van…
Boven en onder: Twee mannen van de ‘oude Trial garde, respectievelijk Martin van den Abbeelen en Peter Zondag. Beiden strijden met ‘kroost’ aan hun zijde.
Boven en onder: John en Cissy Kerkhof in een weergaloze actie op Proef 6.
Boven: Erik Kalb en onder Leen Berkhof.
Boven en onder: Nick en Ronald van Loenen.
Boven en onder: René Sijtsma met onder Fred Tas naast hem.
Boven Ilona Neijs en onder drie keer, nauwelijks zichtbaar maar hij is het toch echt, Kevin Sijtsma samen met Pieter Ouborg.
Boven en onder: Alexandra en Leen Berkhof.
Boven: Jawel, Hans Vermeulen steekt een vingertje in de lucht ten teken dat het balletje er af is, dus schrijven meneer official buiten beeld.
Boven: Jammer Mart…
Boven en onder: “Ho even Willem, even mijn bril poetsen en ja toe maar, ik zie hem weer!” (Arno Smits).
Belangrijk! De trialsport groeit, mede door de inspanningen van het VNTTK aan de organisatie helmstok, maar zou niet mogelijk zijn zonder de hulp van sponsoren. Gelukkig mag de VNTTK zich verheugen in een aantal ‘off-the-road filantropen’ en die noteren we hier dan ook met het grootste plezier. Stuk voor stuk zijn ze even belangrijk voor het VNTTK, dus de volgorde is volstrekt willekeurig.
- 4×4 Haarlemmermeer
- OK Oliecentrale
- Terrein.nu
- Pike Printings
- Emma Vastgoed
- Willem Winfra
- Bedrijfswageninrichting Teus
- Alpha Verhuur
- Autobedrijf Schoonhoven
- Willem Verhoef
- Ronald van Loenen
- Dromotion
Slot. We hebben fabuleus genoten van deze trial, met als grootste verrassing toch het terrein dat veel leuker blijkt dan onze verwachting. We hebben nog een poosje nagebabbeld met de organisatie en de late vertrekkers. Bij vertrek smijten we zieke Jan achter in de auto, kopen bij een lokale boer nog gauw twee zakken asperges en twee doosjes aardbeien voor twee thuisfronten en dan is het richting huis. Ieder nadeel heeft zijn voordeel zei ooit een voetballende legende. In ons geval is het lekker rustig geweest in de auto met een bewusteloze Jan achterin. Rust die ondergetekende in staat stelde tot overpeinzingen. Overpeinzingen met bijvoorbeeld als vraag of de volgende trial van het VNTTK net zo leuk zal zijn als deze in Weert. Om dat te ontdekken kun je er het beste gewoon bij zijn, weten wij uit ervaring.
* Allemaal niets van waar, ontsproten aan de fantasie van uw scribent, want Martijn is gewoon even aan het relaxen.
Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop, Peter Bouwmans & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
Bedankt voor weer een mooi verslag heren .