Tweede trialwedstrijd in Hengelo

Als we het laatste, flink zonnige weekend van maart aanwezig zijn bij de ANVT in Loon op Zand zijn we er van overtuigd dat de aarde razend snel opwarmt. Een week later, we zitten dan in de auto richting Hengelo voor een bezoek aan de tweede trial wedstrijd van het VNTTK, weten we absoluut zeker dat een nieuwe ijstijd zich aandient. De bewijzen zijn langs de route te zien in de vorm van sneeuw. Onze stomme verbazing wordt vrijwel direct gevolgd door visioenen over de laatste ijstijd die pakweg 10.000 jaar geleden op zijn laatste benen loopt (het wiel is dan nog niet uitgevonden). In gedachten zien we opnieuw de haarscherpe plaatjes uit de geschiedenisboekjes van school voor ons, met daarop oermensen in ‘uniforme kledij’ (kledingzaken leverden in die tijd uitsluitend bontjassen) en gewapend met speren met stenen punten, jagend op een wolharige mammoet. Je denkt dat onze fantasie weer eens op hol slaat? Zeer zeker niet, want die kennis over oermensen en waar ze op joegen voor hun T-bone steak en hamburger tijdens de laatste ijstijd valt op verschillende plaatsen in de wereld nog terug te zien aan de hand van ‘selfies’ die de jagers destijds maakten. Die selfies hebben ze uitgeprint en aan de muren van hun grotwoningen opgehangen zoals bijvoorbeeld nog te zien is in het Franse Lascaux en nabij Vallon-Pont d’Arc (Ardèche)…

IJstijd exit. Onze visioenen over die laatste ijstijd verdwijnen gelukkig als ‘sneeuw voor de zon’ zodra we onze bestemming bereiken en tegen de hete koffiepot van de catering botsen. Circa tachtig ‘goede morgens’ later hebben we het smakelijke goedje genuttigd en maken we onze camera’s ‘schiet klaar’. Maar liefst 32 trial liefhebbers hebben zich vooraf ingeschreven voor de wedstrijd in Hengelo en omdat één potentiële deelnemer op het laatste moment verhinderd is moeten we pogen 31 daarvan voor de lens van onze camera te krijgen. Een meer dan gezonde opkomst voor de trial, zeker als je daarbij in ogenschouw neemt dat de organisatie van de VNTTK vooraf geen ruchtbaarheid heeft gegeven aan de wedstrijd. De reden is simpel en inherent aan het formaat van het terrein. Weliswaar is het een heel leuk terrein, maar een verkleinwoordje toepassen is hier op zijn plaats. Terreintje dus, want het is niet heel groot. In de loop van de dag zal blijken dat het terrein 31 starters toch redelijk makkelijk heeft kunnen ‘verwerken’ voor deze wedstrijd. Een paar meer had ook nog wel gekund, maar dan zou het ongetwijfeld wat minder gesmeerd gelopen hebben dan nu het geval is geweest. Al met al heeft de vooruitziende blik van de VNTTK prima uitgepakt.

Boven: Het koude en ‘sneeuwwitte’ bewijs van een naderende ijstijd?

Boven: Gestoken in helder gekleurde jassen zie je het trial team van van Otten voortaan niet meer over het hoofd.

In memorie. Helaas begint de dag niet zoals iedereen voor ogen heeft en gewild zou hebben. Enkele dagen voor de wedstrijd bereikt de trial deelnemers het droeve bericht dat Luke Wolf afscheid heeft moeten nemen van het leven. Op de eerste wedstrijd in Bant is Luke er nog bij geweest en dat ligt nog vers in het geheugen van de meerderheid van de deelnemers. Het was bekend dat de ziekte van Luke niet meer te behandelen viel, maar ondanks die wetenschap komt het overlijden van Luke hard aan onder de aanwezigen. Tijdens de minuut stilte ter nagedachtenis aan Luke is het werkelijk doodstil. Een speld zou je sowieso niet horen vallen in het zachte gras, maar opvallend genoeg zwijgt zelfs de natuur. Geen vogeltje laat zich horen en ook is er geen trein die op dat moment passeert (en die komen daar om de haverklap voorbij). Na de minuut stilte maakt eenieder zich, nog altijd zichtbaar aangeslagen, op voor de wedstrijd.

Boven twee keer: Willem Verhoef en Kevin Blok. Rijden normaal met hun stuurbare achterwielen in de Special klasse, maar daar steekt het pechduiveltje vandaag een stokje voor. De achterwielen weigeren op de eerste of tweede proef al snel te sturen. De mannen laten zich door die pech, zowel letterlijk als figuurlijk, niet uit het veld slaan. De achterwielen in de rechtuit stand gezet (dat ging nog) en dan in een andere klasse meedoen is de oplossing voor ongehinderd trial plezier gedurende de rest van de dag . Weliswaar moeten ze de gereden proeven opnieuw rijden omdat ze in een andere klasse deelnemen, maar daar hebben we ze beslist niet over horen klagen.

Boven en twee keer onder: Nog een voertuig dat terechtkomt in de onbarmhartige klauwen van de pechduivel, de Range Rover van Filibert van Otten. Deze keer mag de bolide zich zelfs verheugen in een dubbelstart, want Bennie Rouwenhorst is na een poosje afwezig te zijn geweest, ‘back in busines’. Op de eerste proef die Filibert rijdt (Proef 9), samen met de eveneens terug gekeerde co-piloot Bas Rouwenhorst, geeft een steekas achter de geest. Proef 9 is wat de deelnemers al gauw bestempeld hebben als ‘de nadenk’ proef. Je moet daar als team zelf je route zien uit te vogelen. Afhankelijk van de klasse waarin je rijdt moet je meer of minder poortjes zien te passeren. Heel moeilijk is de proef deze keer niet, maar je moet wel verdraaide goed opletten. Opletten doet Filibert prima en de bolide weet relatief simpel de poortjes te passeren met drie wiel aandrijving. Zowel Filibert als Bennie moeten het de rest van de dag met drie wiel aandrijving doen, totdat in een latere fase ook nog eens de achterwiel besturing er de brui aan geeft. Een trial met hindernissen dus voor beide mannen, maar desondanks weten ze de wedstrijd uit te rijden en tot een goed einde te brengen.

Boven: Erik en Jolanda Kalb strijden met hun Toyota LandCruiser in de Extra 2 klasse. De wielbasis van hun auto behoort dan tot de grotere in deze klasse. Dat ‘wreekt’ zich tijdens het manoeuvreren door de poortjes. Laten we voorop stellen dat het plezier er beslist niet minder om is, maar in een ‘ideale trial wereld’ zouden er net zoveel klassen zijn als dat er verschillende wielbasissen zijn. Anders gezegd: iedere wielbasis een eigen klasse. Een schier onmogelijke opgave natuurlijk en die alleen leuk zou zijn als iedere wielbasis meerdere deelnemers zou tellen. Toch kunnen we voor ‘de statistieken’ wel een beetje ‘kijken en vergelijken’. Doen we dat bij Erik en Jolanda, dan doen ze het absoluut niet slecht, in tegendeel.  

Boven: Martijn Droog en Melchior van Roekel, eveneens strijdend in de Extra 2 klasse. Voor hen geldt exact hetzelfde als voor de hierboven genoemde Erik en Jolanda. De Daihatsu Rocky van Martijn en Melchior zit met zijn wielbasis echter in de ‘midden-noot’ * van de Extra 2 klasse. Daar eindigen ze ook als de strijd gestreden is, in de middenmoot. Vertaal je de prestaties van beide genoemde teams naar hun skills, dan mag je gerust claimen dat ze in principe niet onder doen voor de top rijders in deze klasse. Met andere woorden, zou je hen in een auto stoppen met een kortere wielbasis, dan zou de uitslag er heel anders uit gaan zien.

* Dit is een bewuste ‘verspreking’ die alleen gemaakt is voor ‘notenboer’ Martijn….

Boven twee keer en op de openingsfoto van dit verslag: Wim van Boven deze keer niet met broer Martin van Boven, maar met zoon Jan van Boven. Yep, rijden middels een dubbelstart in de Extra 1 klasse en met name Jan, die voor het eerst meedoet aan een trial wedstrijd, zorgt voor verbazing en bewondering onder de overige deelnemers, vooral van deelnemers uit dezelfde klasse als waar zij in rijden. Voor het eerst meedoen en dan gelijk als tweede weten te eindigen is net zo iets als een ‘politieke aardverschuiving’, maar dan onder trial deelnemers. 

Boven: Lars Habers maar of Dick Zwart naast hem zit is twijfelachtig. In ieder geval rijden ze in de Extra 1 klasse. De wedstrijd verloopt voor hen niet helemaal vlekkeloos. Een slang van de koeling geeft er de brui aan. Het eist een kort oponthoud en heeft geen invloed op het humeur van deze twee vrolijke mannen, verre van dat. 

Onder: Zowaar heeft Lars ‘pappie’ Henk Habers meegenomen die, samen met Pim Gelders, eveneens in de Extra 1 klasse strijd levert. We omschrijven het wat luchtig, maar het is natuurlijk hartstikke leuk dat Henk nu ook strijd levert in de trial wedstrijden. Heel vaak kwamen we Henk, samen met zijn zoon Lars, in het verleden tegen als toeschouwers en om hen beiden voortaan dan tegen te komen als deelnemers juichen we alleen maar toe. Als Henk dan ook nog laat zien dat hij prima weet te rijden en sturen, dan hebben we een gegronde reden om een ‘nieuw spreekwoord’ in het leven te roepen als we de chronologie van deelname als maatstaf hanteren: ‘zo zoon, zo vader’.

Boven: Sybrand en Paul van der Haring (Extra 2). Hebben met hun Suzuki SJ 413 de grootste wielbasis in de Extra 2 klasse. Moeten we je dan nog meer vertellen?

Boven: De wonderen zijn de wereld nog niet uit zegt mijn moeder, inmiddels 89 lentes, ook nu nog regelmatig. Jeroen Roelofs, zo’n beetje de schier onverslaanbare Max Verstappen van de trialsport, krijgt eveneens te kampen met pech en dat mag je gerust een wonder noemen. Jeroen moet diep in zijn geheugen graven om uit zijn grijze cellen te kunnen ontfutselen wanneer hij voor het laatst pech heeft gehad met zijn bolide. “Moet een jaar of acht à negen geleden zijn geweest dat ik voor het laatst pech met hem gehad heb en dat ondanks vele dubbelstarts” is zijn commentaar. Met dat gegeven in het achterhoofd moet het haast een vorm van metaalmoeheid zijn is onze conclusie. Het is eerst een steekas achter die het begeeft, weldra gevolgd door een exemplaar aan de voorzijde. Het resultaat onder de streep is dat alleen het linker voorwiel nog aandrijving krijgt. Het is zowaar zo nu en dan komisch om te zien, slechts één wiel dat draait (lees: spint) op de gladde stukken in de proeven, want je hebt toch niet het idee dat Jeroen zou stoppen? Nee hoor, onverdroten gaat hij door, daarbij terzijde gestaan door zijn co-piloot Sander Zondag. Dat het een berg strafpunten oplevert die hij in al die jaren nooit bij elkaar heeft weten te sprokkelen is begrijpelijk maar dat weegt niet op tegen het spektakel dat één wiel aandrijving laat zien.  

Boven en onder: We zijn de tel kwijt hoeveel jaren Nick en Ronald van Loenen (Special 1) al in de trial top mee draaien. Wellicht een generatie lang (25 jaar)?

Boven: Een dubbelstart en dat betekent dat je wisselend Stephan Kramer of Ruth Giesen achter het stuur kunt zien zitten. De lange Toyota LandCruiser van het duo, met zijn wielbasis van maar liefst 285 cm., valt in de klasse Basis 3. Dat is geen druk bezette klasse, want daarin ondervinden ze alleen tegenstand van Daniël en Dean Journée die je op de foto hieronder in actie kunt zien. Die rijden in een Jeep Cherokee en kijk je naar de wielbasis (bepaalt de klasse waarin je rijdt) van die twee, dan wordt direct een hoop duidelijk. Het scheelt 26 centimeter in het voordeel van de Cherokee (259 cm.). Hoe beheerst Stephan en Ruth ook rijden, bij voorbaat moeten ze het al afleggen tegen Daniël en Dean. Het zou leuk zijn als er nog een paar teams in de competitie zouden stappen met auto’s die met hun grote wielbasis passen in de Basis 3 klasse. We durven te voorspellen dat de lijst met uitslagen er dan heel anders uit zal gaan zien

Boven en onder: Daniël en Dean Journée nog een keer en alleen omdat ook zij pech hebben. Een milde vorm weliswaar, maar het heeft invloed op de prestaties. De Cherokee heeft namelijk last van een vooralsnog onverklaarbaar probleem met sturen. Naar rechts sturen gaat prima, maar naar links gaat heel zwaar. Tijdens het soms even moeten wachten bij een proef zet Daniël gauw de motorkap van de Cherokee open zodat de motorruimte wat sneller afkoelt en dat schijnt een beetje te helpen. Het vermoeden rijst dat de oorzaak bij het bekrachtigde stuurhuis, type kogelkringloop, ligt.

Boven twee keer: De vorige wedstrijd in Bant hebben we verzuimd ze in beeld te brengen, Emiel en Jamie Elzerman (Basis 2). Vader en jeugdige zoon en zoals we vaker gezegd hebben, het ‘grut’ mee laten doen in trial wedstrijden getuigt van een goede opvoeding. Bovendien leren de kids op een soort van speelse manier uitstekend met een auto om te gaan en die te beheersen. Van vaders is het dus een soort van investering in geval hij zoonlief beloofd heeft zijn rijbewijs te betalen als die slaagt op school. Je wilt niet weten hoeveel lessen het minder scheelt als deze tegen die tijd ‘ervaren mannen’ voor hun rijbewijs gaan.

Boven: Nick en Willem-Dennis van Gendt (Basis 1).

Onder: Roy en Thijs Menting (Basis 1) als we ons niet vergissen.

Boven: Hij flikt het opnieuw, Willem van Weerdenburg (Basis 1) en vandaag zonder zijn vrouw Renate. Na enkele jaren niet actief te zijn geweest in de trialsport verlopen alle proeven bij deze nog altijd ‘goed geoliede trialmachine’ vlekkeloos. Op één na dan en dat is Proef 2 als Willem een paaltje met een paarse bal er op raakt. Dat is een kostbaar paaltje, want die paarse bal staat voor een boom. Het levert Willem een twintigtal strafpunten op. Niet dat die zijn eerste positie bedreigen, maar het commentaar van Willem op het raken van die ‘fictieve boom’ is onbetaalbaar.   

Boven: Johan van der Maas (Extra 2) weet zich terzijde gestaan door Kevin Sijtsma. Straks zal je zien dat het ook andersom kan, want ze hebben een dubbelstart.

Boven: Nog een soort van ‘Lewis Hamilton’ in de trialsport, Wilfred Bogerd die samen met zijn partner Ilona Neijs strijd levert (Klasse Extra 1). De gedoodverfde winnaar zou je kunnen zeggen, maar we zijn benieuwd of hij zijn positie dit seizoen weet te behouden. Gezien de nu al tweede plaats van Jan van Boven, die voor het eerst meegedaan heeft zoals je al kon lezen, kan het wel eens bijzonder spannend worden de komende wedstrijden.

Boven en onder: Ronald en Nick van Loenen en vice versa….

Boven: Bennie en Bas Rouwenhorst.

Onder: Of Filibert van Otten, of Bennie Rouwenhorst achter het stuur. Zeker is dat Bas Rouwenhorst op de bijrijders stoel zit.

Boven: Martijn Droog en Melchior van Roekel.

Boven: Erik en Jolanda Kalb.

Boven: Filibert van Otten met Bas Rouwenhorst.

Onder: Johan van der Maas en Kevin Sijtsma.

Boven: Stephan Kramer.

Onder: Lars Habers met zijn kornuiten.

Boven: Alexandra Berkhof met de jeugdige Leen Berkhof naast haar (Basis 2). In de ochtend rijden ze in deze configuratie. Als Alexandra de proeven allemaal gereden heeft geeft ze het stuur over aan haar zoon Leen. Die kruipt maar wat graag achter het stuur, maar roept daarbij wel de (noodzakelijke) hulp in van pa Teus Berkhof. En die ‘blaag’ neemt het rijden snel op. Proef 1 en Proef 2 bijvoorbeeld, weet hij foutloos achter zich te laten en de wedstrijd schrijft hij vandaag op zijn naam. Lonkt hier een ‘gouden toekomst’ in de trialsport? 

Boven en onder: Dubbelstarters Johan Schoonhoven en Henk Zeeboer (Extra 2).

Boven: Reinier Schoonhoven en Gijs Kos (Extra 1).

Boven en onder: Wilfred Bogerd en Ilona Neijs.

Boven en onder: Varbian Heijne (Extra 1).

Onder: Sybrand en Paul van der Haring (Extra 2).

Boven en onder: Het moment dat er geconstateerd wordt dat een waterslang er de brui aan heeft gegeven.

Boven: Dean Journée.

Onder: Ruth Giesen hier in de rol van co-pilote.

Boven: Henk Habers en Pim Gelders.

Boven: Enno te Lindert, niet met Jacco van Eerde, maar met zijn vrouw vermoeden we (Extra 1). Gooit hier een flinke wolk zand de lucht in op Proef 1 na een tamelijk steile beklimming.

Boven en onder: Yep, Leen Berkhof achter het stuur.

Boven Teus Berkhof in de rol van bijrijder en onder Willem van Weerdenburg. Nee, niet op het moment dat hij de boom raakte….

Boven: Willem Verhoef en Kevin Blok.

Boven: Tja, die telefoon hè….

Boven: We zijn een official kwijt maar een deelnemer rijker; Kevin Sijtsma.

Onder: Enno Te Lindert.

Boven: We komen een leuke hond tegen waarvan we het ras niet hoeven te vragen aan Linda Zantingh omdat de eigenaar het ons al vertelt. Het is een ‘Olde English Bulldogge’ en op zijn flank heeft hij geen tattoo, maar een tekening in zijn vacht. Komt zomers opzetten en verdwijnt na verloop van tijd weer volgens zijn eigenaar.

Boven twee keer: Varbian Heijne.

Onder en boven: Jamie Elzerman achter het stuur.

Boven: Jeroen Roelofs en Sander Zondag, respectievelijk rechts en links. Het moment dat de eerste steekas de geest geeft….

Boven: Ronald van Loenen.

Onder en boven of boven en onder, net zoals je het hebben wil… Kevin Sijtsma achter het stuur van de ‘jeepparts.nl’ Jeep CJ-5 van Johan van der Maas. Weliswaar zie je Johan in de regel achter het stuur in de trialsport, maar het ‘beroep’ van co-piloot zoals op deze twee foto’s is hem zeer zeker niet vreemd. Tijdens Challenge wedstrijden is hij de co-piloot van broer Edwin. Dat gaat hem dermate goed af dat verschillende hard-core offroad teams Johan in het verleden gevraagd hebben als co-piloot op spraakmakende, zware internationale challenge wedstrijden. Denk aan bijvoorbeeld de Croatia Trophy, maar ook fungeerde hij als bijrijder van Frans van Esch tijdens de eerste King of Kragle in Polen van Offroad Poland. En er zijn er nog een paar die op zijn portfolio prijken.

Uitkijken naar….? Binnenkort volgt de derde trial wedstrijd van het VNTTK op 1 mei aanstaande in Weert. De toon heeft de VNTTK bij de eerste twee wedstrijden al gezet dunkt ons. Leuke wedstrijden en een groeiend aantal deelnemers zijn in ieder geval reden genoeg om er graag weer bij te willen zijn. We houden immers wel van een beetje ‘ontspannende spanning’….

Fotografie: Ad Woolthuis & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.