Boven: Robert Butler eist de overwinning in de Ultra 4 Class op.
We laten wat beelden en een kort verslag op je los van de Ultra 4 King of Wales. Zoals al in de naam besloten ligt wordt deze off-road snelheidswedstrijd verreden in het Britse Wales en wel in de tweede helft van juli. Het decor is een gerehabiliteerde mijn waar in het verleden kolen middels dagbouw gedolven werden. Het wordt een zware wedstrijd met dank aan de ruim voldoende gevallen regen voorafgaand aan de wedstrijd. Het betekent een nat en modderig parcours en samen met de hoogte verschillen, op verschillende plekken (spek)gladde rotsen is het de reden dat verschillende van de favorieten beide wedstrijddagen niet weten te finishen! De favorieten zullen dat niet leuk vinden natuurlijk, maar het maakt de komende wedstrijden wel spannender. Het weekend is lekker afwisselend, want het gebeurt dat de deelnemers ‘getrakteerd’ worden op mooi en droog weer, maar ook dat ze ‘geteisterd’ worden door regen! De King of Wales valt onder het Ultra 4 Racing. Er wordt gestreden in maar liefst vijf klassen. De klasse met de meeste deelnemers is de Ultra 4 Class waarin je vooral de tot het uiterste geprepareerde off-road bolides tegenkomt, gevolgd door de Legend Class. Dan resteren nog de Modified Class (gemodificeerd), de Stock Class (Standaard) en de UTV Class (side-by-side’s). Het groeiende aantal deelnemers binnen de King of Wales bewijst tevens de groeiende populariteit van het Ultra 4 racen. Off-the-road racen zoals het bedoeld is, met snelle stukken maar ook technisch veel moeilijker stukken terrein. Secties waar het maar zo kan gebeuren dat je daar je lier of ander hulpmiddel aan moet spreken. Het mooie is dat waar het ene team niet ontkomt aan het gebruik van een lier, het volgende team de hindernis zomaar achter zich weet te laten met, bij wijze van spreken, twee vingers in de neus. Geniet van de beelden die verzorgd werden door onze vriend en collega Alan Coutts, hier en daar aangevuld met ons (in feite overbodige) commentaar. De beelden spreken immers voor zich….?
Boven: Een tweede plaats in de Legend Class voor Dan Elias/Nick Bolt. Onder twee keer: Mark Dean/Vivienne Veasey, eveneens opererend in de Legend Class.
Boven: Vrolijkerds Ryan en Paul Dunn (Short Circuit racing) opereren in de Modified Class.
Boven: Nicolas Montador/Olivier Varet (Ultra 4 Class) behoren normaal tot de absolute kanshebbers voor de Europese titel. Deze wedstrijd zal ze lang heugen, want ze weten geen enkel puntje in de wacht te slepen. Onder: Brook (piloot) en Craig Bellamy zijn actief in de Modified Class.
Boven en onder: Jim Marsden/Helder da Rocha (Gigglepin Racing) in een prachtige doorwaad actie welke Jim Marsden op zijn gebruikelijke manier te lijf gaat, met gevloerd gaspedaal. Voor ingewijden eigenlijk vanzelfsprekend dat zij in de Ultra 4 Class strijden. Zij zijn eveneens kanshebbers voor de Europese titel. Ze eindigen deze wedstrijd op een vierde plaats.
Boven: De Belgen Jelle en Steffan Janssens (Ultra 4 Class). Mannen die je absoluut in de gaten moet houden. Het bewijs leveren ze door een tweede plaats uit deze King of Wales te slepen. Onder:Allen Sharp/Alex Wilson (Legend Class) eveneens onderdeel van het Gigglepin Racing. Vijfde van de vijftien deelnemers en daar zijn ze terecht best wel trots op.
Boven: Twee ‘doorgewinterde’ kemphanen bij elkaar. Vooraan Nicolas Montador/Olivier Varet met daarachter Jim Marsden met Helder da Rocha. Onder: Dit zouden Nicolas en Julian Truchi moeten zijn, maar we hebben daar onze twijfels over.
Boven: Links zien we Peter Jackson en Chris Kelly (Ultra 4 Class) en rechts Craig Little/John Belton (Legend Class).
Onder: Jerry Hunt en James Trembath (Ultra 4 Class).
Boven: In de auto een team dat eveneens kans maakt op de Europese titel: Neville Ciantar en Malcolm Gauci (Ultra 4 Class). Wie er allemaal voor de auto staan? Mocht je het weten, dan mag je het melden!
Boven: Nogmaals de winnaar van de Ultra 4 Class in actie, de solo rijdende Robert Butler.
Ook al hoort het er bij, hij (of zij?) wordt verguist door velen, de regen. En dan ben je blij dat je de finishvlag voor de laatste keer ziet dalen!
Met dank aan Alan Coutts. Tekst: Martin Brink.
