Zodra we onze ogen 18 juni open doen grijpen we onze telefoon en tikken we op de weersverwachting voor vandaag. Veel zon en temperaturen tot wel 35 graden belooft het ‘digitale KNMI schermpje ons. Het ziet er inderdaad naar uit dat het een mooie dag gaat worden als we ‘s-morgens om half acht vertrekken naar de startlocatie in de Peelse bossen nabij Toverland. Om kwart voor negen komen we daar aan. Snel alles klaargezet, want kort daarna arriveren de eerste deelnemers al. Onder het genot van een lekker bakkie koffie of thee, vergezeld door een eerlijk, vers warm ‘worstenbroike’ van de boerderij, maken de deelnemers met elkaar kennis. Zoals wel vaker komen dan al snel de mooie verhalen los, die ‘smakelijk’ met elkaar gedeeld worden.
Boven: Gezien dat de route van de Peel naar de Meijerij een landschappelijk mooie SUV/4×4 rit is, is het tevens een uitstekende gelegenheid om deze met het hele gezin te gaan rijden. En met het hele gezin bedoelen we echt met het hele gezin, dus ook de pup.
Boven en onder: Zestien deelnemende 4×4 voertuigen weten de startplaats te vinden en dat is een prima opkomst voor een zaterdag. Leuk ook dat de opkomst gevarieerd genoemd mag worden, want we zien voertuigen van allerlei ‘pluimage’.
Boven en onder: De rit voert de deelnemers door het mooie monumentale Griendtsveen. Mocht je daar nog nooit van gehoord hebben, het is de plaats waar het geboortehuis van Wim van Doorne staat, de oprichter van DAF. Telkens als we er langs rijden vragen we ons af waar de zes jaar oudere broer van Wim geboren is, (tevens mede oprichter) Hub van Doorne en verantwoordelijk voor de beroemde Variomatic. Op het bord staat niet aangegeven dat ook hij in dat huis geboren zou zijn. Misschien gewoon in het plaatselijke ziekenhuis?
Boven: Naast het woonhuis van de familie van Doorne ligt deze fraaie ophaalbrug zoals hij er in de jeugd van de twee broers uit moet hebben gezien….
…. echter is deze in de loop der tijd wel aardig veranderd zoals je kunt zien op de foto hierboven. Met name de achtergrond maakt een wereld van verschil.
Bovendien is de ophaalbrug zeer ‘fotogeniek’…
Boven en onder: Tijdens de rit, die voor circa 70% over onverharde en dankzij de tamelijke droge periode achter ons stoffige paden voert, is er genoeg te zien voor de deelnemers. Prachtige, ogenschijnlijk ongerepte natuur, zoals op de foto hierboven, is sowieso een lust voor het oog.
Boven: Het diesel locomotiefje op de foto is een Diema. In vroeger tijden zijn deze massaal ingezet bij steenfabrieken om klei uit de polder te railen. De inzet van vrachtwagens is namelijk niet mogelijk in verband met de ondergrond die te zacht is. Het kiep karretje op de achtergrond wordt gebruikt om de klei te transporteren. Dit kan ongeveer één kubieke meter klei bevatten en weegt dan rond de 1400 kilogram. De locomotief was meestal niet uitgerust met een elektrische installatie, bijvoorbeeld om te kunnen starten, en de motor werd daarom met een startlont in werking gebracht. (dank Jan Houtkoop).
Boven: Koeien in de wei! Geniet er nog maar van, want als het aan het kabinet ligt behoren ze straks tot de ‘bedreigde diersoorten die op de nominatie staan om uit te sterven’. Er komt een tijd dat je je kinderen of kleinkinderen aan de hand van ‘oude foto’s’ moet laten zien hoe een koe ‘er vroeger’ uitzag en dat je ze moet proberen wijs te maken dat de melk in de supermarkt toch echt bij hen vandaan komt!
Boven en onder: Een klompenpad kan en mag natuurlijk niet ontbreken in de Peel en Meierij. En gelukkig doet dat het ook niet.
Boven en onder: Wat is er nog mooier dan in de verte kunnen turen? Onze ogen zijn van oudsher, toen we nog in een berenvel rondliepen, daar op ingesteld en wees eerlijk, het is toch veel mooier dan naar een stapel stenen te gluren die verder zicht verhinderen?
Onder: Helaas, ook ik kan fouten maken. Ondanks alle zorgvuldigheid en controle heb ik toch een plaatje vergeten in te tekenen. Ik beloof bij deze mijn leven te beteren en voortaan nog zorgvuldiger de route zal gaan controleren…
Onder: Op het eindpunt, waar we te gast zijn bij Offroad & Adventures, kunnen de deelnemers nog een lekkere hamburger of cheeseburger nuttigen. En natuurlijk hoort daar ook wat te drinken bij, om het stof van de rit weg te spoelen. Tevens wordt door de deelnemers van de gelegenheid gebruik gemaakt om in het Experience Center rond te lopen. Ideaal om ideeën op te doen en wie weet nog gauw een cadeautje aanschaffen voor Vaderdag morgen of anders voor zijn komende verjaardag. Helaas is Eric Gijsberts zelf verhinderd wegens deelname aan een off-road wedstrijd.
Note van terrein.nu: Zoals je hebt kunnen lezen valt het verslag van Jeroen Kielen van Greenlane Tracks uitstekend te pruimen. Wij van terrein.nu zijn dolblij met zijn verslag en de enige opmerking die we bij zijn verslag kwijt willen is de wens dat hij wat ons betreft vaker een verslag mag sturen van zijn prachtige ritten waarmee hij, als er ruimte is, tevens goede doelen steunt! We zouden dolgraag willen dat er meer off-roaders zijn die, zoals Jeroen, de digitale pen durven te hanteren.
Tekst & fotografie: Jeroen ‘Muddigger’ Kielen, Greenlane Tracks.
