Chronologische verrassingen. Sommigen kun je makkelijk voorspellen omdat je ze vrijwel zeker een keer gaat krijgen, maar anderen dienen zich aan als de spreekwoordelijke donderslag bij een heldere hemel. Als mens hebben we er een ‘haat-liefdeverhouding’ mee. Immers, er zijn twee soorten verrassingen waar we mee te maken kunnen krijgen, aangename verrassingen en onaangename verrassingen. Cadeautjes op je verjaardag, tamelijk voorspelbaar, vallen over het algemeen in de categorie van de aangename verrassingen omdat je meestal nooit weet wat je krijgt. De blauwe brief die ieder jaar trouw op je deurmat valt is bij lange na geen verrassing meer, totdat je die open maakt. In de regel valt hij pas dan, maar met voorsprong, in de categorie onaangename verrassingen.
Kleur bekennen? De eerste en meestal moeilijk te voorspellen verrassing als we zondag 7 mei jongstleden in de auto stappen is het weer. “Code geel” horen we het nieuws op de radio vertellen en die is “van toepassing in het zuiden, midden en westen van het land”. Oeps, dan zal het in het oosten en noorden dat overblijft wel code lichtgeel zijn is onze volgende en ons inziens ook logische gedachtengang. Dat pakt heel anders uit weten we eind van de dag. Vroeg in de morgen is het weer nog ‘vaag’, met andere woorden, het kan vriezen of het kan dooien, ook al is dat wel heel erg cru gesteld in deze tijd van het jaar. Anders geformuleerd, het kan nog alle kanten opgaan, want de werkelijkheid laat een egaal, lichtgrijs zwerk zien met op een enkele plek het vermoeden van een gecamoufleerde dan wel incognito wolk. Edoch, naarmate de dag vordert verdwijnt het mistroostige grijs en zien we meer en meer blauw boven onze hoofden verschijnen en bijten zowaar hardnekkige, donkere schaduwen zich onlosmakelijk vast aan iedere beweging die je maakt.
Boven: Henk en Lars Habers (Extra 1 klasse) krijgen al te kampen met een klein probleempje voordat ze hun bolide van de aanhanger kunnen rijden. Een gesneuvelde vrijloopnaaf heet dat probleempje, maar middels wat onderdelen hulp van een lokale off-roader duurt het niet heel lang om de strijd toch aan te kunnen gaan.
Onder: Willem Verhoef en Kevin Blok (Special 2 klasse).
Spannender én leuker. De tweede verrassing krijgen we om onze oren als we op het plaats delict arriveren, even voor tienen en nog net voor aanvang van de wedstrijd. De plaats delict is een zandafgraving in Nieuwe Pekela en Teus Berkhof brengt middels de gebruikelijke briefing de deelnemers op de hoogte van de eventuele bijzonderheden deze dag. Om hem heen een gezonde schare toehoorders en daar rekenen we de officials even niet bij. Daar hebben we even niet op gerekend. Zo ver noordelijk in ons landje betekent het dat het voor veel deelnemers een flink eind rijden is. Dat er desondanks vijfendertig deelnemers hebben ingeschreven is verrassend en boven verwachting en natuurlijk hartstikke leuk. Immers, hoe meer deelnemers, hoe spannender ook de wedstrijd.
Boven twee keer: Varbian Heijne en Marjon Rijlaarsdam (Extra 1 klasse).
Onder twee keer: Bennie en Bas Rouwenhorst (Special 2 klasse). Een honderd procent dubbelstart mogen ze claimen, want een paar foto’s verder zul je Filibert van Otten en Marcia Murray (eveneens in de Special 2 klasse) in de appelgroene bolide vinden. De vreugde van beide teams is helaas van korte duur, want tamelijk snel in de wedstrijd geeft een steekas er de brui aan. Pech doet altijd ‘zeer’ maar is extra pijnlijk als het vroeg in de wedstrijd gebeurt.
Boven: Dubbelstarters Stephan Kramer en Erik Venema (Basis 3 klasse).
Onder twee keer: Gerard en Harmjan Mellies (Extra 1 klasse). Toffe mannen die we nog wel eens op andere plaatsen tegenkomen. Een thuiswedstrijd dus voor ze zoals je op de deur van hun auto kunt lezen (is namelijk ‘Gronings’ en dat is volgens hen geen eigen taal maar een ‘spraakgebrek’…). Ze zijn vandaag niet de enige vertegenwoordigers uit de provincie Groningen, want ze hebben nog enkele ‘kansloze’ clubvrienden meegenomen.
Boven en onder: Filibert van Otten en Marcia Murray als ze nog volop in de strijd zitten.
Toffe sponsor. Komen we in de chronologie van de dag bij de derde verrassing en die valt de rijders te beurt nog voordat ze met de wedstrijd starten. VNTTK sponsor 4×4 Haarlemmermeer, de webshop van Harry ‘alias Fourtrak’ Loerakker, verrast ook nog eens alle deelnemers met een cadeautje. Met veiligheid hoog in het vaandel krijgen alle deelnemers een zogeheten soft-chackle (te gebruiken in plaats van een metalen D- of Harpsluiting). Best wel een doordacht cadeau. In de trials oude stijl werd een deelnemer hooguit een keer uit een proef gesleept als de voortgang tijdelijk belemmerd werd of als hij pech had. Dat kwam niet heel veel voor. In de huidige trial wedstrijden van het VNTTK komt het uit een proef slepen en los trekken vaker voor, deels omdat je als rijder na je ‘bevrijding’ de proef weer mag voortzetten. Los daarvan wordt een deelnemer tegenwoordig ook nog wel eens uit een benarde positie gelierd, hetgeen in het verleden zelden voorkwam. Gelukkig zijn verreweg de meeste trialrijders ervaren off-roaders, en ongelukken komen eigenlijk nooit voor, maar het kan in theorie natuurlijk voor komen dat bij het slepen of lieren een sleepoog los komt of een D- of Harpsluiting de status krijgt van een geleid projectiel. Geen van drie wil je ‘in de weg’ staan maar mocht het onverhoopt aan de orde komen, en je zou tijd hebben om te mogen kiezen, dan is de soft chackle natuurlijk de beste keus om heelhuids te overleven. In navolging van een recent, vervelend voorval met een berging elders in het land hamert de organisatie van het VNTTK er tijdens de briefing in de ochtend nog eens extra op dat tijdens slepen of lieren er ten alle tijden iets ‘gewichtigs’ over de lierkabel, liertouw of (kinetische) sleeptouw gehangen moet worden.
Boven: Martin van der Zouwen en John de Groot (Basis 2 klasse).
Onder twee keer: Dubbelstarters Johan van der Maas en Kevin Sijtsma (Extra 2 klasse).
Boven: Willem van Weerdenburg (Basis 1 klasse). Willem is niet in zijn hum vandaag. Hij voelt zich niet lekker, een ‘beetje ziekjes’ zoals hij het omschrijft. Dat weerspiegelt zich in zijn prestaties vandaag, want weliswaar weet hij alle proeven prima uit te rijden, maar op één proef mist hij een compleet poortje! Over het hoofd gezien heet dat.
Boven en onder: Martijn Droog en Jesse van Roekel (Extra 2 klasse). Gaan best lekker totdat ook bij hen het noodlot toeslaat. Ergens begin of wellicht halverwege de middag, we houden de stand van de zon niet direct in de gaten, geeft de aandrijving van de voorwielen het op. Martijn vermoedt dat het differentieel overleden is en dan rest niets anders dan de auto op de aanhanger te rijden.
Boven: Team Roekeloos bestaat uit Jona en Melchior van Roekel (Basis 1 klasse).
Boven en onder: Nog een lid van de club Kansloos, Brian van Delden (Extra 1 klasse). Behalve de proeven, samen met Gisanne, het hoofd bieden is hij ook niet te beroerd om de bolide van pechvogels Filibert, Marcia, Bennie en Bas te bergen. Zou het met de kleur te maken kunnen hebben?
Boven en onder: Robbert Levinga en Kayleigh de Vries (Basis 1 klasse) weten de proeven in recordtijd af te leggen.
Boven: Willem-Dennis en Esther van Gendt (Basis 1 klasse).
Onder: Erik Kalb (Extra 2 klasse) maakt vandaag ‘misbruik’ van twee bijrijders. Hier zien we hem met zijn Jolanda Kalb maar later op de dag zien we Oscar de Eerste naast hem zitten.
Boven twee keer en onder: Jeroen Roelofs (Special 1 klasse) hoeven we eigenlijk niet te noemen, want die is ‘onlosmakelijk’ verbonden met de trialsport. Wie hem assisteert is sterk wisselend. Regelmatig rijdt hij ‘solo’, maar net zo vaak laat hij een ‘willekeurige voorbijganger’ instappen als die daar zin in heeft. Op de foto boven is dat Sander Zondag die op de foto hieronder pa Peter terzijde staat. Het verschil is dat hij met Peter een dubbelstart doet in de Extra 1 klasse. De twee ontlopen elkaar maar nauwelijks in de wedstrijden en ze strijden onderling dan ook geregeld op het scherpst van de snede. Vandaag is een uitzondering. Sander verprutst de kans om pa Peter in het stof te doen bijten met name op de zanderige Proef 3.
Boven twee keer: Enno te Lindert en Marga Leenman (Extra 1 klasse) heb je ook op de openingsfoto voorbij zien komen. Ook zij ondervinden de nodige problemen op de Proef 3. Die is gelegen op de grote zandbult op het terrein. Een deel van het parcours beschrijft een grote, halve boog op een helling. Bestaande uit los zand veroorzaakt het tweede deel van die boog, als je de helling weer op moet, de nodige problemen. Je moet toch wat snelheid hebben om de helling achter je te kunnen laten, maar om voldoende snelheid op te kunnen bouwen in dat losse zand valt voor een aantal deelnemers ernstig tegen.
Onder twee keer: Rick en Bas Slingerland (Basis 2 klasse). Zijn prestaties worden door moeder Petra vastgelegd voor het nageslacht.
Boven: Martin en Arjan Wijkstra (Basis 1 klasse). Yep, eveneens van Club Kansloos.
Onder: Wilfred Bogerd en Ilona Neijs (Extra 1 klasse). Vandaag is het voltallige deelnemersveld in de Extra 1 klasse ‘kansloos’ tegen deze trial veteranen.
Boven: Sander Zondag achter het stuur.
Boven en twee keer onder: Dubbelstarters Ronald en Nick van Loenen (Special 1 klasse).
Boven: Nick en Thomas van Gendt (Basis 1 klasse).
Onder twee keer: Henk en Lars Habers (Extra 1 klasse), gerepareerd en dus volop in de strijd.
Boven en onder: Hans Nonkes en Margot Levinga (Basis 1 klasse). Doen het verdraaid goed vandaag zien we als we de uitslagenlijst onder ogen krijgen. Voor de volledige uitslagen verwijzen we in principe altijd naar de website van de VNTTK, maar we verklappen vast dat Hans en Margot hier in Nieuwe Pekela respectievelijk de eerste en tweede plaats in hun klasse opeisen.
Boven en twee keer onder: Alexandra of Leen en Teus Berkhof. Een soort van ‘halve’ dubbelstart mag je zeggen. In begrijpelijker taal: twee verschillende rijders in de Suzuki Jimny die allebei met dezelfde co-piloot de proeven rijden. De co-piloot is, zul je inmiddels wel begrepen hebben, Teus Berkhof. Behalve verschillende chauffeurs in dezelfde auto is er nog een verschil. Rijdt Teus met zijn vrouw Alexandra, dan opereren ze in de Basis 2 klasse. Zit hij echter naast zoon Leen, dan leveren ze strijd in de Extra 2 klasse. Ongeacht wie er achter het stuur zit draaien beide chauffeurs mee in de top.
Boven: Dubbelstarters Henk Zeeboer en Johan Schoonhoven (Extra 2 klasse).
Boven: De ‘meester kok’ binnen de VNTTK, Roald Hermkes. Tijdens de wedstrijden verantwoordelijk voor vijf sterren hamburgers en vijf sterren knakworsten….
Onder: Yep, het bord met de waarschuwing voor drijfzand staat er nog steeds! Gelukkig missen we nog niemand…
Boven een ingespannen Leen Berkhof en onder Hans Vermeulen die ontspannen toekijkt naar de verrichtingen van Stephan Kramer en Erik Venema.
Lang en kort… Hebben we nog niet genoemd de vierde verrassing. Die komt op naam van met name de proeven op de grote zandbult. Dat losse zand is altijd tricky maar desondanks word je als rijder telkens verrast over de mate daarvan. Vandaag is dat niet anders. Ogenschijnlijk makkelijke passages doet menig rijder de das om. Proef 1 valt nog alleszins mee. Een helling redelijk stijl naar beneden levert nauwelijks problemen op en de even verder gelegen helling omhoog is van het ‘flauwe’ soort. Niet heel steil dus en het kost wat meer moeite, maar onoverkomelijk is deze zeker niet. Misschien is het daarom dat het op de proeven 2 en 3 vaker ‘mis’ gaat. Op Proef 1 lijkt het alsof je in een soort slaapje gesust bent. Alsof de heren uitzetters je willen zeggen van “zie je wel dat de proeven in het losse zand meevallen”. Schijn bedriegt op de schijnheilige proeven 2 en 3. Proef 3 is daarbij wat minder verrassend en geniepig. We noemden al dat een deel van het parcours bestaat uit een grote halve boog op een niet heel steile helling. Het langere deel van de boog de helling op is listig genoeg en zeker de meer ervaren rijders verwachten ook dat het daar tricky is. En dat klopt maar zorgt voor de fotografen ook voor leuke plaatjes waarbij het zand regelmatig hoog de lucht in geslingerd wordt.
Boven: De jeugd helpt met het opruimen van de proeven.
Venijn halverwege de staart… Veel verrassender is Proef 2. Afhankelijk van de klasse waarin je rijdt moet je een korte steile helling op. De een een fractie steiler dan de ander zorgt voor het verschil in klassen, samen met een korte tweede helling als je de eerste achter je gelaten hebt. Maar juist die eerste helling is in beide klassen de ‘bottleneck’. Vrijwel alle rijders hebben meerdere pogingen nodig of redden het helemaal niet. De ellende wil dat na de eerste pogingen ook de sporen dieper worden. Hier op deze Proef 2 zien we dan ook zand veelvuldig hoog de lucht in geworpen worden en stomverbaasde en vertwijfelde gezichten. Slechts een enkeling komt ongeschonden boven. Genoemd moet worden Leen Berkhof. Ligt het aan zijn jeugdige onbevangenheid? Wie zal het zeggen, maar we staan er met onze neus bovenop als hij de moeilijkste van de twee hellingen in één grandioze, vloeiende run achter zich weet te laten! Zonder ophef, zonder drama, alsof het geen enkele moeite kost en de gewoonste zaak van de wereld is!
Boven Johan Schoonhoven achter het stuur en onder Henk Zeeboer.
Boven twee keer: John de Groot (op de foto links) en Martin van der Zouwen zijn Team Brutus. Naast hen trouwe official René Sijtsma.
Trial ‘blik’ in de toekomst. Terugkijkend op de dag is het een geslaagde wedstrijd geweest van de VNTTK. Lekker gevuld ook, want keurig tegen de klok van vier uur in de middag hebben alle rijders de proeven gereden. Als gezegd kun je de volledige uitslagen vinden op de website van de VNTTK. Wil je zelf ook eens de smaak van een leuke en uitdagende trial wedstrijd proeven, dan is je eerstvolgende kans op zaterdag 3 juni in Kootwijkerbroek. Daar houdt de VNTTK haar vierde wedstrijd in het Open Kampioenschap Trial van 2023 op een voor haar nieuw terrein. Ook daarover kun je meer info vinden op de site van de VNTTK https://www.vnttk.nl/ Zien we je daar!
Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
