De menselijke geest steekt raar in elkaar, want onwillekeurig vergelijken we dingen of gebeurtenissen voortdurend met elkaar. Die gedachte komt bij ons op als we zondagmorgen 3 juli in de auto stappen om op weg te gaan naar de Landsard, alwaar de vijfde trial wedstrijd van dit jaar door de VNTTK georganiseerd wordt. Met de vette rivierklei van Wamel nog altijd in ons achterhoofd vragen we ons af hoe de wat vriendelijker modder van de Landsard er uit zal zien. Het heeft intussen sinds ons laatste bezoek enkele keren flink geregend, dus ongetwijfeld zal het lokale vochtgehalte gestegen zijn en de status (lees dikte) van de modder beïnvloeden. Het is niet alleen de ondergronden die we met elkaar vergelijken. Wamel trakteerde ons op warm en zonnig weer en het ziet er op de heenweg naar uit dat de Landsard daar niet voor onder wil doen.
In bedekte termen… De heenweg wordt met de nodige steken onder water afgelegd omdat vriend Jan Houtkoop het heuglijke feit viert dat hij weer een jaartje ouder heeft mogen worden. Ondergetekende heeft Jan bij aankomst al de hartelijke wensen toebedeeld, maar dat Jan jarig is wordt niet door de ‘voltallige’ bemanning (uit privacy overwegingen zeggen we niet dat het Ad Woolthuis is) in onze RAM begrepen, zodat felicitaties van die kant ten ene male achterwege blijven. En we proberen van alles, zoals aan Jan vragen hoe oud hij nu precies geworden is vandaag. Nope, het blijft doodstil achterin. Enfin, de zwaar teleurgestelde Jan moet het niet alleen de heenweg, maar de hele dag zonder de felicitaties doen van de ‘enige echte vriend’ die hij dacht te hebben op de hele wereld. Psychiatrische hulp is inmiddels ingeschakeld in de hoop dat Jan deze zware, mentale klap ooit nog te boven komt.
Boven: Varbian Heijne (Extra 1 klasse).
Uitbundige opkomst. Gelukkig worden we op de plaats van bestemming in Veldhoven niet alleen opgewacht door geurende koffie, maar ook door de voltallige VNTTK organisatie, officials en het gros van de deelnemers die Jan wél weten te feliciteren met diens verjaardag, compleet met cadeaus! Jan fleurt er zichtbaar van op, zodat we opgelucht aan het werk kunnen. Bij dat werk hoort eerst even lekker bijkletsen en horen dat maar liefst 34 (van de 35 ingeschreven) deelnemers staan te trappelen om deel te gaan nemen aan deze vijfde trial wedstrijd. Ze doen dat in een stuk of zesentwintig 4×4 bolides en dan weet je dat er onder dat aantal een ‘X’ aantal dubbelstarters zijn.
Boven en onder: Martijn Droog/Melchior van Roekel (Extra 2 klasse). Op Proef 5 kost het ze de nodige moeite om de Daihatsu Rocky tussen de poortjes met hun ‘onstabiele’ balletjes door te loodsen, met als schrale troost dat geen enkele deelnemer deze proef foutloos weet af te leggen. Gelukkig weten ze het flinke aantal opgelopen strafpunten enigszins te compenseren door Proef 6 vrijwel foutloos achter zich te laten.
De pechduivel slaat toe. Op de twee foto’s hierboven de dubbelstarters Filibert van Otten en Bennie Rouwenhorst (Special 2 klasse) die beiden ‘misbruik’ maken van co-piloot Bas Rouwenhorst. De eerste helft van hun proeven komen ze goed door, maar dan slaat het noodlot toe. De appelgroene high-tech Range Rover weigert verdere dienst en de motor is met geen mogelijkheid nog aan de praat te krijgen. Er zit tenslotte niets anders op dan een roemloos sleepje richting de aanhanger en voor de ‘bemanning’ om gedesillusioneerd naar huis te gaan. We vernemen later dat de sensor die de positie van de krukas bepaalt het opgegeven heeft. Die ‘krukaspositiesensor’ heeft als referentie het Bovenste Dode Punt van de eerste cilinder in de ontstekingsvolgorde. Tja, als dat ding de geest geeft, dan start de motor niet meer omdat de momenten dat ontsteking moet plaatsvinden (en brandstof toegediend moet worden in geval die elektronisch geregeld wordt) niet meer worden gesignaleerd.
Onder: Willem Verhoef en Kevin Blok, eveneens strijdend in de Special 2 klasse, profiteren van het uitvallen van Filibert en Bennie.
‘Cijferwerk’. Als ‘gewoonlijk’ liggen er zo’n acht proeven op de deelnemers te wachten. Achteraf beschouwd, een gedachte die bij ons naar boven borrelt tijdens het schrijven van dit verslag, is dat aantal best opvallend te noemen. Waarom zijn het bijna steevast acht proeven? Het kan natuurlijk te maken hebben met de beschikbaarheid van het aantal officials dan wel deelnemers, maar stel dat die twee geen issue zijn? Dat aantal is er in het verleden op een gegeven moment ingeslopen, maar het is beslist geen onwrikbare Wet van Meden en Perzen. We komen er mede op omdat de organisatie deze wedstrijd een proefje heeft genomen vanwege het groeiende aantal deelnemers. Ze hebben de deelnemers in twee gelijke groepen verdeeld met de bedoeling dat een helft eerst de proeven 1 tot en met 4 gaat rijden en de andere helft de proeven 5 tot en met 9. Het zou de doorstroming moeten bevorderen zodat alle deelnemers de proeven af kunnen leggen binnen de tijd. We zien je al denken dat die laatst genoemde helft vijf proeven voorgeschoteld krijgt, maar een proef acht bestaat vandaag niet. Dit ten gunste van de zogeheten ‘nadenkproef’, die namelijk nummer negen toebedeeld krijgt vanwege zijn afwijkende opzet. De rijders moeten op deze proef namelijk zelf de route bepalen en die is afhankelijk van de klasse waarin ze rijden.
Boven: Anthoon en Jaap de Kamper en die strijden, met totaal veertien deelnemers, in de drukst bezette Extra 1 klasse. Als we een paar modderfreaks pur sang moeten noemen, dan staan deze twee mannen absoluut in de top tien. Vandaag moeten ze laten zien dat ze ook beheerst tussen de poortjes door kunnen laveren. Het lukt ze wonderwel, met uitzondering van Proef 1 die ze vanwege ‘pech’ niet meer kunnen rijden, zodat ze een maximaal aantal strafpunten voor deze proef collecteren. Die pech ‘overvalt’ ze namelijk niet tijdens het rijden van een proef, maar als Anthoon, een tikje te baldadig geeft hij zelf toe, tussen de proeven door een erg grote tik te enthousiast de aanval opent op een modderpoel die een paar strepen dieper is dan voorzien. Zijn achterste cardanas is daar niet van gediend en breekt spontaan door midden. Weliswaar heeft Anthoon een reserve exemplaar bij zich, maar om die er onder te sleutelen voor slechts één laatste proef vind hij ‘het sop de kool niet waard’.
Boven en onder: Dubbelstarters Ronald en Nick van Loenen (Special 1 klasse). Commentaar is overbodig bij deze mannen. Die rijden al zo lang mee in de trial wedstrijden dat superlatieven te kort zouden schieten. Nick groeide ongeveer op in de trialwereld en uit betrouwbare bron weten we dat zijn eerste woordje geen papa of mama is geweest, maar Suzuki! Echt waar….
Boven en onder: John en Cissy Kerkhof (Special 1 klasse). John begint de Daihatsu Taft beter te kennen, beheersen is wellicht beter op zijn plaats, en dan met name het gebruik van de vierwiel besturing. Die vierwiel besturing is geen overbodige luxe als je ziet dat John in die Special 1 klasse strijd moet leveren tegen stuk voor stuk auto’s met een kortere wielbasis. De voor en achterwielen van de Daihatsu Taft van John staan 2,14 meter (wielbasis) uit elkaar en dat zijn 21 centimeters meer dan bijvoorbeeld de Suzuki LJ-80 van de heren van Loenen (1,93 meter in geval dat ‘aftrekken’ problemen oplevert). Het lijkt op papier niet veel maar scheelt aanzienlijk als je tussen de poortjes door moet manoeuvreren. In ieder geval weet hij vandaag een podiumplaats te veroveren.
Boven en onder: Henk Habers, vandaag niet met zoon Lars, maar met zijn vrouw Ria (althans, nemen we aan). Ze opereren in de Extra 1 klasse.
Boven: Alexandra en Leen Berkhof (Basis 2 klasse).
Boven twee keer en één keer onder: In Wamel kwamen ze, en ze zijn Eric Kesselaers en Jan Jansen (Basis 1 klasse) voor het eerst kijken en krijgen daar direct de smaak te pakken. Het resultaat is de aankoop van een Suzuki Samurai en vandaag de eerste trialwedstrijd. Dat zien we natuurlijk graag. Het plezier is er al en dan gaan we er van uit dat we ze vaker gaan tegenkomen.
Boven en onder: Gonzo en Tasha van den Bogerd. Weliswaar een dubbelstart, maar off-road veteraan Gonzo strijdt in de Extra 1 klasse terwijl Tasha, die dit jaar tenslotte debuteert in het trial rijden, haar skills aanscherpt in de Basis 1 klasse. Tasha heeft ‘een aartje naar haar vaartje’ en duidelijk zichtbaar is te zien dat ze de auto beter leert beheersen. We voorspellen dat het niet lang meer duurt voordat ze de aanval opent op de podiumplaatsen. Nu al is ze daar slechts enkele punten van verwijderd.
Boven: Reinier Schoonhoven en Gijs Kos (Extra 1 klasse).
Onder: John Groenendaal (links op de foto) en Gertjan Wolf (die rechts over blijft…) druk doende een paaltje in de juiste positie de grond in te meppen. Misschien moet dat balletje op de voorgrond er op?
Boven: Dubbelstarters in de Special 1 klasse, Roan en Jesse Burgmeijer. Sympathieke mannen die we hoog in het vaandel hebben qua off-road Challenge wedstrijd prestaties.
Boven en onder: We zien hier een soortgelijk beeld als we zien bij Gonzo en Tasha van den Bogerd. René Leyten rijdt met zijn Suzuki Blitz in de Special 1 klasse. Bart Smeets, normaal opererend in een Suzuki Samurai, doet vandaag eveneens mee in de Suzuki Blitz van René. Hij kent de auto van René natuurlijk nog niet heel goed en dus rijdt hij in de Extra 1 klasse. Dat levert geen probleem op en mag ook, mits hij de gescheiden achterremmen maar niet gebruikt.
Boven: Peter en Sander Zondag (Extra 1 klasse) en vandaag laat pa Peter zoon Sander qua prestaties een ‘doordringend’ poepje van zijn kunnen ruiken. Slechts 26 strafpunten krijgt Peter op zijn lijst bijgeschreven en hij eindigt daarmee net achter winnaars Wilfred Bogerd/Ilona Neijs. Het staat in schril contrast met Sander die er maar liefst 92 collecteert. Als je niet beter weet zou je kunnen denken ‘dat riekt naar chantage’, bijvoorbeeld door het dreigen van Peter richting Sander met een ernstige reductie van diens zakgeld…
Boven: Dubbelstarters Martin en Laura van den Abbeelen (Extra 1 klasse). Ook dit duo strijdt in verschillende klassen. Laura stuurt de Suzuki LJ-80 in de Basis 1 klasse tussen de poortjes door terwijl ervaren off-road rot Martin dat in de Extra 1 klasse poogt te doen.
Onder: Johan Schoonhoven (Extra 2 klasse) , vandaag niet samen met Henk Zeeboer, maar met Marit van den Berg.
Boven: We noemden ze al, Wilfred Bogerd en Ilona Neijs. Opnieuw zijn ze onverslaanbaar in de Extra 1 klasse. Maar het blijft oppassen geblazen voor ze, want de concurrentie zit ze dicht op de hielen.
Een extra dimensie? De proeven zijn van een gemiddelde lengte, met als langste de Proef 1. In de trial wedstrijden hoeven proeven niet bijzonder lang te zijn. Afhankelijk van het terrein kun je het de rijders bij wijze van spreken moeilijk maken op het formaat van een postzegel. Vier van de proeven liggen vandaag ter hoogte van de eerste grote splitsing op het terrein. De andere vier zijn gesitueerd in het soort van ‘duinengebied’, gelegen achter de ‘Dutch Everglades’. Maar om eerlijk te zijn hadden we graag gezien dat er een of twee wat langere proeven geweest zouden zijn die het hele terrein, of in ieder geval een veel groter deel daarvan, zouden benutten. Immers, waarom niet als het er toch ligt? We begrijpen dat dit moeilijk wordt voor de officials op die proef, want die zouden zich een ongeluk moeten lopen. Maar het hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Gewoon een rondje over het terrein rijden, een stukje een soort van ‘greenlanen’ bijvoorbeeld. Desnoods met een (visuele) opdracht, het vinden van een paar letters of wat dan ook. Nu is een groot deel van het terrein ‘maagdelijk’ gebleven voor de deelnemers. Alleen de deelnemers die op tijd klaar waren hebben een poosje vrij kunnen rijden over het terrein. Wellicht draag ik nu een idee aan in geval er voldoende ruimte is op een terrein? Of loert hier de wens als vader van de gedachte?
Boven: Enno Te Lindert en René…? In ieder geval rijden ze in de Basis 1 klasse. Ze zijn vandaag de ‘hekkensluiters’ in deze klasse, of we moeten de lijst omdraaien. Dan staan ze bovenaan. Ach, denk maar aan de spreuk op de auto van John Kerkhof: het is maar een spelletje. Plezier staat voorop en als je dan een keer als laatste eindigt maakt dat de vreugde alleen maar groter bij een hogere notering.
Boven: Martin van der Zouwen en John de Groot (Basis 2 klasse) rijden in het meest opvallende off-road buitenbeentje. Verderop nog zo’n off-road buitenbeentje, maar die hebben we toch vaker off-the-road gezien en ook regelmatig op Greenlane toerritten. Opvallend genoeg rijden ze niet verkeerd met de Suzuki X-90 als je de (straf)puntenlijst leest na afloop. Bovenal geldt voor deze twee mannen dat ze enorm veel plezier in het trial rijden beleven, ongeacht de auto waarin Martin rijdt. En dat zijn er al heel wat geweest de laatste tijd, met als enige overeenkomst dat het Suzuki’s zijn.
Onder: De jarige job tussen Hans Vermeulen (links op de foto) en John Groenendaal.
Boven en twee keer onder: Deze mannen houden we (nog) niet heel goed uit elkaar, alleen na flink ‘puzzelen’. De enige welke we honderd procent zeker weten is de co-piloot Willem-Dennis van Gendt die we in beide bolides tegen komen. Zeer vermoedelijk is Roy Menting de chauffeur in de Suzuki Samurai op de foto boven en stuurt Nick van Gendt in de Suzuki SJ-410 op de foto onder. Beiden leveren niet onverdienstelijk strijd in de Basis 1 klasse, waarin beide teams alleen oude off-road rot Willem van Weerdenburg voor moeten laten gaan.
Boven: Laura van den Abbeelen.
Onder: Leen Berkhof achter het stuur en dan weten we dat pa Teus er naast zit. En ja hoor, in deze wedstrijd herkennen we Leen weer. Op de wedstrijd in Wamel verzamelde hij een enorm aantal strafpunten, maar vandaag laat hij de concurrentie mijlen achter zich. Drie proeven weet hij in de Basis 2 klasse af te leggen met slechts één strafpunt en twee met slechts drie strafpunten. Hij weet daarmee een terechte eerste plaats te veroveren.
Boven: In close-up, Ilona Neijs.
Boven: Filibert van Otten en onder Alexandra Berkhof.
Boven: Casper Wolf (Extra 1 klasse) met naast hem ene Martin. Ondergetekende is het zeer zeker niet, dus moeten we je de achternaam schuldig blijven.
Boven: Jesse Burgmeijer en onder Reinier Schoonhoven.
Boven: Marit van den Berg debuteert in de trial voor zover we weten.
Boven: Leen Berkhof.
Onder: Willem Verhoef, ‘in-gespannen’ verwachting..? De close-up opnamen van de deelnemers zijn vooral afkomstig van Jan, doodgewoon omdat hij er aan denkt ze te maken en in de meeste gevallen op het juiste moment de knop van zijn camera weet in te drukken.
Boven Martin van der Zouwen in beeld en onder zijn bijrijder John de Groot.
Boven: Tasha van den Bogerd.
Boven en onder: De tweede buitenbeentjes vandaag zijn Danny Rodenburg en Paul Konings, die met hun Subaru Forrester in de Basis 2 klasse opereren. Het plezier is groot met hun Forrester, ondanks dat een beschermplaat aan de voorzijde ‘het veld moet ruimen’ (foto onder). De auto wordt nog dagelijks ingezet voor woon-werk verkeer en met name de bodemvrijheid speelt hen parten op de proeven. We horen de mannen echter ook al ‘discussiëren’ over enige aanpassingen aan de Subaru, dus wie weet, krijgt de Subaru ‘nog een staartje’, ofwel wordt vervolgd!
Boven Roan Burgmeijer ‘van dichtbij’ en onder Jan Jansen.
Boven: Kevin Blok.
Onder: Rick Bekkers (links) en Lars Couwenberg (Extra 1 klasse).
Boven: Met het hoofd uit het raam, Melchior van Roekel, gadegeslagen door official René Sijtsma.
Boven: Nog een pechgeval, maar die wordt vakkundig ‘middels RC’ uit het terrein gesleept….
Boven: Lars Couwenberg en Rick Bekkers (Extra 1 klasse).
Onder: In close-up, Anthoon de Kamper.
Boven twee keer en onder: Willem van Weerdenburg, rijdt met zijn Suzuki LJ-80 in de Basis 1 klasse.
Boven: René Leyten en onder Bart Smeets.
Boven: Terecht vandaag met een grote grijns, Peter Zondag.
Boven: Leuke hond.
Onder: Uuuhhhh, leuke hond (Rick Bekkers) met pitspoes…?
Slotwoorden. De vijfde trial wedstrijd verdwijnt niet alleen in de geschiedenisboekjes, maar ook als prachtige en leuke herinneringen in onze grijze massa. De zesde wedstrijd laat even op zich wachten als gevolg van de zomerstop. Wil je die niet missen, dan noteer je 11 september in je agenda en zorg je dat je op tijd in het Duitse ‘Bagger-Park’ bent. In die van ons hebben we hem al genoteerd.
Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
Weer een top verslag . Bedankt heren