VNTTK in Hengelo

Staande water drinken? Yep en we leggen dat graag even uit. Op zondagmorgen de derde oktober zijn collega fotograaf Ad Woolthuis en schrijver dezes al vroeg onderweg naar de training van de VNTTK in Hengelo. Vroeg omdat het weer te wensen over laat en we er rekening mee houden dat we het laatste stukje moeten zwemmen om het terrein te kunnen bereiken. Grauwe wolken jagen in ijltempo langs het zwerk en laten onophoudelijk regen neerdalen op ons moedertje aarde. Beiden blijven ons hardnekkig achtervolgen op de ruim 120 km lange rit naar Hengelo, aangevuld met zwembandjes, duikbrillen en snorkels in de kofferbak van onze auto.

Boven: Jesse Burgmeijer als we ons niet vergissen, maar wie er naast hem zit hebben we nog niet kunnen ontdekken. Robin Flier wellicht?

Boven twee keer: Verschillende nieuwe gezichten, althans nieuw op de training dag van het VNTTK. Op de foto’s boven, in een Daihatsu Taft, is het Luc, alias ‘Gonzo’ van den Bogerd (is fervent Daihatsu liefhebber) met zijn dochter Tasha, niet geheel toevallig ook ‘van den Bogerd’.

Op de foto onder zijn het Bryan Derks en Mark ten Bruggecate, eveneens in een Daihatsu maar met de achternaam ‘Terios’.

Boven: Ook op de openingsfoto te zien, Tim en Peter Teutelink in een auto die we helaas maar weinig zien op de trial trainingen en wedstrijden, een Land Rover Lightweight.

Vals rekensommetje….? Op het terrein in Hengelo hebben zich zo’n 24 rijders in de stromende regen verzameld rondom de aanhanger voor de inschrijving, nodig om de briefing van Teus Berkhof te kunnen volgen. Teus laat onder meer weten dat er zeven proeven voor de deelnemers zijn uitgezet. Stuk voor stuk verschillen die uitgezette proeven in moeilijkheid omdat ze allemaal wel een ander soort uitdaging bieden. Knap gedaan van de heren uitzetters, want het terrein in Hengelo is niet bijzonder groot. Erg vinden we dat niet, want het komt zeker de gezelligheid ten goede en op zo’n bescheiden terrein kan er toch ook minder regen op ons vallen….?

Boven: Calvin Kuipers en Remon Tijkote.

Onder: Wie anders dan Wilfred Bogerd? Vandaag bindt hij de strijd aan met zijn ‘veel betere’ wederhelft en co-pilote Ilona Neijs.

Schijnheilige drek. Zo is er in Proef 3 een goed verstopte modderbak. Patrick Velthorst heeft de drek niet direct in de gaten en weet zijn bolide dan ook, samen met bijrijder Jeroen Roelofs, tot aan de assen in de blubber te rijden. Lierhulp, vergezeld van een brede glimlach van reddende engel Calvin Kuipers, helpt de twee heren weer op het veilige ‘droge’. Tenminste, als je dat met de nog altijd gutsende regen ‘droge’ mag noemen. In ieder geval maakt het verdere deelname aan de training mogelijk voor beide heren.

Boven: Jeroen Roelofs en Patrick Velthorst.

Boven en onder: Harry en Nick Wassing. Een soort van ‘ongebruikelijke dubbelstart die we niet vaak tegenkomen, want op de foto hieronder zie je de heren opnieuw, maar nu met Nick als chauffeur van een rechts gestuurde Range Rover. Harry fungeert hier als co-piloot.

Boven: Johan Schoonhoven en Henk Zeeboer.

Boven: Teus Berkhof in de rol van bijrijder.

(Z)onder spanning? Opvallend is te zien dat enkele, naar we gevoeglijk aannemen ‘doorgewinterde’ offroad minnende lieden, nog altijd met (te) hard opgepompte banden de proeven te lijf gaan. Niet heel snugger natuurlijk, want dat bemoeilijkt de grip op de modderige ondergrond niet onaanzienlijk. Niet heel veel later ontwaren we een rijder die lering trekt uit het zien van al die doorslippende wielen. Wijs geworden brengt hij zijn banden terug naar een lagere spanning. We krijgen ‘sterk de indruk’ dat zijn prestaties navenant sterk verbeteren, want in no-time zien we meer en meer rijders de bandenspanning verlagen. Het is net een ‘ondersoort’ van het corona virus, alleen verruilen we het besmettelijke daarvan voor aanstekelijk!

Boven en onder: Ronald en Nick van Loenen.

Boven: Enkele notabelen uit de 4×4 trial wereld. Van links naar rechts op de foto ‘surrogaat’ official Willem Verhoef, full-time official; René Sijtsma en geheel rechts voormalig trial rijder Gerrit Jansen die we nog regelmatig tegenkomen in de sport.

Boven: Alexandra Berkhof met zoonlief Leen. Onder: Doorgewinterde off-roaders Roan Burgmeijer en Robin Flier. Van deze mannen gaat het gerucht dat ze tijdens de Corona crisis op de intensive-care hebben gelegen. Echter niet vanwege het Corona virus. Beslist niet. Langdurig onderzoek van de heren doctoren mocht niet baten; ze kwamen er niet uit en stonden min of meer wanhopig voor een raadsel. Intussen verslechterde de gezondheid van Roan en Robin met de dag. Totdat ze bij toeval ontdekten dat de heren aanzienlijk opknapten na een langdurig infuus van pure modder…

Boven: Niels Witbreuk in een Puch 230 GE. Puzzelvraagje à la de kip en het ei verhaal. Is de Puch een kloon van de Mercedes-Benz G of is de Mercedes-Benz G een kloon van de Puch?

Onder: Is het niet Tim, dan is het Peter (Teutelink).

Onder het oppervlak..? Op Proef 1 zien we Niels Witbreuk, vergezeld van broerlief Thom, zijn lange Puch 230 GE tussen de paaltjes door manoeuvreren, naarstig op zoek naar het einde van de proef. Toegegeven, over de prestaties van hun strijdwapen hoeven zij zich nauwelijks druk te maken, maar het blijft knap hoe deze twee heren dit ogenschijnlijk met de grootst mogelijke rust voor elkaar weten te boksen. Bewust schrijven we ‘ogenschijnlijk’, want we weten natuurlijk niet of zij zich innerlijk wellicht ‘opvreten van de zenuwen’…

Boven: Als je dan ‘onderweg’ (of is het ‘onderpad’?) wat verliest, dan laat je de rommel natuurlijk niet achter.

Boven: Tja, het is hondenweer buiten en dan blijf je als leuke hond (van Martijn de Graan en hebben we vaker voor de lens gehad) natuurlijk lekker binnen. 

Zo glad als een paling in een emmer met…? Johan Schoonhoven en Henk Zeeboer (o.a. foto boven) zijn op de zeer glibberige Proef 2 druk doende hun bolide tussen de paaltjes te houden. Voor zover we kunnen zien gaat het ze prima af. Ondertussen blijft het maar regenen. Gezien de glimlachjes op de meeste gezichten van de deelnemers vormt dit geen probleem. Alleen de deelnemers met open auto’s kijken wat bedenkelijker…. Tijdens de lunchpauze is er gelegenheid om bij te praten onder het genot van een hamburger (worden ijverig door Teus en Dick gebakken) of broodje worst.

Hart voor de sport. We komen ook een zeldzame combinatie officials tegen. Niet Rene Sijtsma is zeldzaam als official maar de andere helft van het duo is namelijk Willem Verhoef. Dé Willem Verhoef? Yep, dit keer echter niet in zijn bolide maar als official! De reden van deze ‘uitspatting’ valt makkelijk te verklaren; zijn Vitara bolide kampt met een defect. Tijdens het uitzetten van de proeven begint zijn auto plots spontaan vreemde, onheilspellende geluiden te maken. Dat schreeuwt natuurlijk om uit te stappen en onder de auto te kruipen, want daar komen die geluiden vandaan. Nader onderzoek wijst uit dat het differentieel naar de ‘gallemiezen’ is om het op zijn Bargoens te zeggen. Sportief als Willem is biedt hij onmiddellijk zijn diensten aan als official. Kan hij de training dag alsnog op een alternatieve manier bijwonen.

Boven: Een spreekwoord ontkracht: niet altijd is er vuur als je rook ziet.

Boven en onder: Als de regen onophoudelijk neerdaalt smaakt een warme hap extra lekker. Onder zien we ‘meesterkoks’ Dick Velthuis en Teus Berkhof achter het ‘fornuis’.

Sluwe of achterbakse regen? Rond de klok van vier uur heeft iedereen de proeven gereden. Het gros van de deelnemers vertrekt al snel huiswaarts, want met de nog immer neerdalende regen is het niet bepaald aantrekkelijk om nog even te blijven. Maar wat denk je? Of het zo moet wezen vertrekt prompt ook de regen! Zou dat komen omdat ze (de regen) de deelnemers nu niet meer kan plagen? Je zou het haast gaan geloven. Al met al is het ondanks die regen een erg geslaagde training dag geworden. Met nog één training te gaan, in Bant, ligt het einde van het VNTTK trainingsjaar in het verschiet. Mochten de maatregelen rondom het Corona virus het toelaten, dan zullen in 2022 voor het eerst echte trial wedstrijden gehouden worden door de VNTTK. Met het vele trainen dat de teams gedaan hebben zullen ze stuk voor stuk als goed geoliede ’trial machines’ aan de start verschijnen. We verwachten daarbij niet dat de teams elkaar een duimbreed toe zullen geven, de dames en heren een beetje kennende in dat opzicht. Reken er dus maar op dat het extra spannend zal gaan worden!

Fotografie: Ad Woolthuis & Jan Houtkoop. Tekst: Jan Houtkoop.