Juist omdat het zo warm zal worden, en het de week voorafgaand aan het evenement van Off Road Challenge ook al flink warm is, zijn we razend nieuwsgierig hoe de Landsard er bij zal liggen. Immers, een week eerder zijn we eveneens op de Landsard als we Hannibal Off Road een bezoek brengen. Toen al is te zien dat de Landsard er behoorlijk droog bij ligt, dus is de verwachting dat het er vandaag nog een paar strepen droger zal zijn. Staat er überhaupt nog wel een beetje water en/of modder is onze overpeinzing als we iets later dan de geplande 08.45 uur in de auto stappen. Tja, meneer fotograaf Ad Woolthuizen arriveert weer eens een aantal minuten later dan de afgesproken tijd. We kunnen het hem niet kwalijk nemen, want hij kan er echt niets aan doen: hij rijdt namelijk in een Opel product en dan zijn snelheid en aankomst variabelen…
Boven: Inschrijven vooraf. Het is niet heel druk vandaag. Ongetwijfeld zal het warme weer een rol spelen, maar ook de filosofie van de club is daar mede debet aan. Heel druk willen ze het niet hebben en daarom sturen ze hun leden (en terrein.nu) pas laat een app als ze een evenement organiseren. De teller blijft vandaag ergens hangen tussen de 15-20 deelnemers. Niet teveel deelnemers heeft als voordeel dat zich niet snel groepjes vormen, hetgeen je op evenementen met veel deelnemers, logisch ook, wel ziet gebeuren. Als kleine groep ben je eerder op alle anderen aangewezen en vandaag is daar een sprekend voorbeeld van.
Mobiele perslucht. We weten niet wat er aan de hand is (in ieder geval heeft geen enkele deelnemer mobiele perslucht bij zich), maar opnieuw fungeert de twee cilinder compressor van schrijver dezes als ‘reddende engel’. Vandaag is dat bij het schoonblazen van een carburateur. Het lijkt ons een van de eerste accessoires, gereedschap is beter gezegd, die je als off-roader aan boord van je auto wilt hebben. Sowieso om je banden terug op spanning te brengen maar gecomprimeerde lucht kan in veel meer gevallen uitkomst bieden. Schaf in ieder geval een compressor aan met een redelijke capaciteit/opbrengst is ons advies. Om een forse terreinband met een eencilinder compressor op spanning te brengen wensen we je ‘veel geduld en sterkte’. Ons exemplaar, dat we bij Offroad & Adventures aangeschaft hebben, levert 300 liter per minuut, maakt niet extreem veel herrie en is naar onze mening alleszins betaalbaar. Een tubeless terreinband welke nog niet helemaal goed op het wiel ligt (velg in de volksmond) vormt enkele weken geleden met wat bescheiden duwen geen enkel probleem voor het apparaat.
Onverwachte wending? Bij aankomst enkele minuten na 10.00 uur is er uiteraard koffie of thee met cake, het al jarenlange smakelijke kenmerk van Off Road Challenge. Even gezellig bijkletsen tijdens het naar binnen slurpen van het hete goedje en dan hup, het terrein in. Al snel ontdekken we dat onze vrees van geen water of modder niet bewaarheid wordt. Gelukkig. Wel is goed te zien dat het nog een stuk droger is geworden dan een week eerder. Minder water en modder en dan zou je denken dat het een stuk makkelijker is geworden, maar dan kom je bedrogen uit. Eerder is het zwaarder geworden en dat wordt bevestigd door bestuurslid Martijn van Alphen. Juist omdat er flink water verdampt is, wordt de modder dikker. “Bijna geen doorkomen aan” laat Martijn al in de vroege ochtend vallen als hij zich weer eens los heeft moeten lieren.
Rekbare tijd? Nog in de loop van de ochtend rijdt een Jeep CJ-5 met bemanning zich in de nesten. We zeggen en schrijven nooit dat iemand vast staat; altijd dat de voortgang tijdelijk belemmerd wordt. Een uitspraak die wij ‘gestolen’ hebben van off-roader Geert Martens. Tijd is echter rekbaar hebben we op school geleerd. Bij genoemde mannen wordt de voortgang namelijk een poosje langer dan ’tijdelijk’ belemmerd, want voordat de auto uit zijn benarde positie bevrijd is duurt toch gauw een uurtje, wellicht nog wat langer. Tot overmaat van ramp slaat de ingebouwde (diesel)motor na verloop van tijd ook niet meer aan. Het humeur van de mannen tijdens de berging lijdt er echter geenszins onder. Met behulp van twee lieren, een klapblok en veel goede moed wordt de CJ-5 uiteindelijk uit zijn benarde positie bevrijd, gadegeslagen door veel belangstellende off-roaders. Niet veel later loopt de motor, na een behulpzaam sleepje, weer als vanouds.
Boven: Prachtige Volvo TGB/C303.
Twee keer boven en drie keer onder: Eveneens aanwezig op de Landsard vandaag zijn enkele liefhebbers van RC modellen (RC staat voor Remote Control, afstand bediening). Off-road modellen, anders zouden we er geen aandacht aan schenken. Het is een feit dat die modellen tegenwoordig bijna bedrieglijk echt lijken bewijzen ook de foto’s. Leuk speelgoed met als aangename bijkomstigheid dat je ze aan de pomp niet hoeft af te tanken met benzine of diesel. En mocht je RC model uitgerust zijn met een verbrandingsmotortje (daar wordt mee geracet), dan zal dat ook geen onoverkoombare aanslag op je beurs plegen.
Boven: Stof op de Landsard en dan krijg je al gauw het woestijngevoel, ware het niet dat het terrein bosrijk is. En dan hebben we het niet over cacteeën, maar over gezonde loof- en dennenbomen.
Boven: Je zult ze in verschillende hoedanigheden nog tegenkomen, de mannen met de ‘wat langer in zijn voortgang belemmerde Jeep CJ-5.
Boven: ‘Ladykiller’ in de dop…?
Boven: Martijn van Alphen.
Boven: Yep, nog altijd is de voortgang belemmerd, maar terwijl zijn maat achter op de auto aan het werk is, houdt de chauffeur zich bezig met zijn telefoon. Stuurt misschien een berichtje naar de ANWB of naar huis ‘dat het waarschijnlijk wat later wordt’…
Boven: Vriend Hugo Oomen van Mahtro laat zijn gezicht ook even zien. Heel kort en dan is hij weer verdwenen, ‘bang’ als hij is om de confrontatie met ons aan te gaan is onze indruk. We hebben namelijk nog een smakelijk appeltje met Hugo te schillen. Samen met een compagnon en een indrukwekkend ‘arsenaal’ werknemers runt Hugo Mahtro Industrial Services. Als off-road liefhebber sponsort Hugo ook terrein.nu en als wederdienst (liefde moet van twee kanten komen) plaatsen wij graag een advertentie van het bedrijf. Maar hoe we ook aandringen, we wachten nog steeds op die advertentie… Overigens komt er nog een stukje eigenbelang van ons bij kijken aangaande een project waar Hugo druk doende mee is. Dat houden we voorlopig nog even voor ons zelf. We verklappen alleen dat het iets unieks is.
Twee keer boven en twee keer onder: Niet alleen voor een verslag van Off Road Challenge togen we naar de Landsard, maar ook in de wetenschap dat D’n Cookerd Rejo de Roos met zijn partner Iris de catering verzorgen. Geloof ons, Michelin heeft niet zoveel sterren paraat die recht kunnen doen aan de BBQ kunsten van het D’n Cookerd team.
Boven en onder: Yep, nog altijd wordt de voortgang belemmerd. De vrijheid vanaf de achterzijde zien te bereiken lukt niet, dus proberen de heren het nu vooruit.
Boven en onder: De temperatuur is zodanig dat het naast het terrein gelegen meertje zich mag verheugen in flink veel ‘badgasten’. Niet zozeer om te badderen, maar er wordt veel met jetski’s gevaren en met afstand bedienbare (RC) bootmodellen.
Oben ohne…? Jeepers doen het nog steeds en het doet ons met weemoed denken aan onze jeugd in de zeventiger jaren als vrijwel iedereen ’topless’ gaat aan het strand, ook de dames. Inmiddels zijn we oud, maar nog altijd vinden we topless prachtig om naar te kijken, of dat nu van een Jeep is of van een dame. Tegenwoordig ben je echter al bang om ’topless’ te denken, want voor je het weet heb je een aanklacht aan je broek hangen of wacht een delegatie ‘me too’ je op.
Boven: Zowaar een leuke hond en deze keer hebben we Linda Zantingh niet hoeven contacten. Het is namelijk een Bullterriër.
Boven: Nog niet te zien, maar redding begint te naderen voor de Jeep CJ-5. Achteruit lukte niet, vooruit lukte niet dus dan maar omhoog is de ‘lumineuze’ gedachte.
Boven: Goed te zien is de dikke modder voor de auto en dat is het geval bij veel kuilen en gaten waar nog water in te vinden is. En dat de Landsard in de loop der tijd rijk is geworden aan kuilen en gaten is een understatement.
Boven en onder: Nog een moment opname van de belemmerde voortgang van de Jeep CJ-5. Geen lier op de auto, maar als alternatief een handlier. Dat soort acties kan onze goedkeuring voor de volle honderd procent wegdragen. Handkracht werkt in de regel namelijk langer dan een accu, hoe vol deze ook is…
Boven: Fotograaf Ad Woolthuis even druk doende met het wisselen van een rolletje film…
Boven: Fotograaf Jan Houtkoop en Rainald van den Hurk in een poging ‘interessant kijken’… Deze Jeep CJ-5 is van 1964 en afkomstig uit Zwitserland alwaar hij dienst heeft gedaan in het leger. Bij ons in Nederland wordt hij bekender onder de naam Nekaf (Nederlandse Kaiser Frazier Fabriek) omdat de auto dankzij de naoorlogse Marshal hulp van de USA in toenemende mate gemaakt wordt middels eigen producten. De auto is te koop en ziet er gezien zijn leeftijd zeker niet slecht uit.
Boven: Tamelijk uniek als gezegd, stof op de Landsard. Ook lopen ‘doet veel stof opwaaien’…
Boven: De bolide van Martijn van Alphen heeft aan wieluitslag geen gebrek.
Boven en onder: Een soort ‘spaghetti van liertouwen en lierkabels, al dan niet met hulp van een klapblok, zorgen voor de bevrijding van de Jeep CJ-5.
De finish. Rond de klok van 15.30 uur maken de meeste aanwezigen zich op om huiswaarts te keren. De Jeep CJ-5 heeft nog een poosje kunnen genieten van zijn niet meer belemmerde voortgang. We horen bedankjes van de deelnemers richting de organisatie en kletsen nog wat na alvorens ook wij het stuur richting huis draaien. Niet topless in onze Jeep, maar met de airco aan in onze Ram.
Fotografie komt van het kwartet terrein.nu fotografen, te weten Ad Woolthuis, Jan Houtkoop, Peter Bouwmans & Martin Brink. Het geschreven woord is afkomstig van de laatstgenoemde.
