Doordachte proeven. De Warrior Challenge in Bertrix wordt vorig weekend ‘geteisterd’ door stralend zomerweer. Het lange weekend van Hemelvaart is verantwoordelijk voor pittige proeven die op de deelnemers liggen te wachten. De leden van de organiserende Stg. Off-road Challenge Sport hebben namelijk ook een lang weekend en daarom volop de tijd om goed na te denken bij het uitzetten van de proeven. Na denken over hoe ze het de deelnemers zo moeilijk mogelijk kunnen maken. Off-road die-hards weten dat dit niet heel moeilijk is op het terrein in Bertrix omdat het gelegen is op een redelijk steile berghelling. Flinke hoogteverschillen in overvloed met hier en daar diepe en minder diepe kommen in die berghelling waar water en zand zich kunnen verzamelen om modder te vormen.
Pechvogels. Vooral de eerste dag, de zaterdag, is het zwaar. Vijf proeven en stuk voor stuk zijn ze zwaar. Toppunt is de proef achterin, bij de steile helling met aan de voet de grootste en langste waterplas van het terrein. Opnieuw zal off-roaders die er al eens geweest zijn een licht opgaan. De heren uitzetters hebben daar een proef uitgezet met een bloedstollend steile afdaling. Auto’s krijgen daar de neiging voorover te kukelen. Om dat te voorkomen is een achterlier onontbeerlijk. Twee teams komen er niet eens aan toe omdat ze voor die tijd al te kampen krijgen met pech. Sander van der Haar rijdt een halve proef en dan is het over maar voor Rene van der Burg loopt het nog kwaaier af want die merkt al dat het foute boel is als hij zijn bolide van de aanhanger af rijdt. Pogingen in de proef bevestigen zijn vermoeden (steekas). Rene bekent zelf schuld. “Ik heb gewoon de boel niet goed gecontroleerd vorige keer en ik had het kunnen weten” is zijn commentaar. De een zijn ongeluk is de ander zijn geluk deze keer, want het geeft Rene de tijd om voor ons op de zaterdag, als wij bij het Autoblubbering vertoeven, een aantal foto’s te schieten.
Gelukvogels. Mannen die met enorm plezier op de wedstrijd terugkijken zijn Eric Gijsberts en Erwin Siteur. Uit het vooronder van hun bolide verdwenen is de dieselmotor om plaats te maken voor Amerikaans ‘Detroit Steel’ zoals vaak gezegd wordt. En het klopt, want Chrysler maakte de 5,2 liter V8 die nu onder de motorkap huist in Detroit, echter niet alleen, want ook in Canada en Mexico werd de motor geproduceerd. En de motor presteert uitstekend. Ze hebben nog wat kleine probleempjes tijdens de wedstrijd met onder meer hun lierkabel en een slang die knapt, maar verder kunnen ze zowaar sinds lange tijd alles uitrijden! Zelfs, en dat hebben ze nog nimmer tijdens een challenge in hun ‘off-road carrière’ meegemaakt, mogen ze een keer een time-out aanvragen omdat ze moeten wachten op een voorganger!
Onverwachte uitval. Prachtig staaltjes van Frans van Esch en Ton van Nuland. Inderdaad ook op de moeilijke proef met die ‘hartritmestoornis veroorzakende’ steile helling. Steil naar beneden balanceert de bolide van Frans even op zijn neus, maar de achterlier trekt hem razendsnel tegen de helling aan. Maar nauwelijks staan de wielen tegen de berghelling aan of in één vloeiende beweging vervolgen de twee hun weg alsof zo zojuist de horizon niet in het verticale perspectief gezien hebben. Voor hilariteit zorgt een andere passage op deze proef als ze een klein stukje door het water moeten. Ton denkt bijdehand gauw even op de side bar te staan in de veronderstelling op die manier in ieder geval droog over te komen. Maar daar heeft hij even misgerekend, althans het laatste stukje. Het is toch wat pittiger de oever op te komen dan het oog doet vermoeden en dat noodzaakt frans toch een extra portie gas te geven. Echter een voorwiel slipt ernstig door en gooit daarbij een dikke fontein waterige modder omhoog en naar achteren. En daar staat Ton…. Geloof ons, Ton krijgt zoveel van dat spul over hem heen dat hij een pracht van een schutkleur over zijn hele lijf oploopt. Later in de wedstrijd moeten ze helaas opgeven. Dit keer niet door mechanische pech, maar doordat Frans een zweepslag in zijn kuit oploopt! Voor wie niet weet wat een zweepslag is; het is een scheurtje in de kuitspier en weliswaar herstelt het vanzelf weer, maar dan ben je al gauw twee tot acht weken verder! Het best is het om direct het been hoog te houden en te koelen, maar dan moet je niet bij Frans wezen. Rijden kan hij niet meer, ook de volgende dag niet, maar stil zitten lukt hem helemaal niet. Op zijn ATV/quad doet hij, met één been stijf vooruit, nog hand en spandiensten of kijkt hij naar het verloop van de wedstrijd.
Introductie: de zuignapband… Commentaar eigenlijk overbodig, dus rest alleen nog te melden: grandioos! Het team Jeepparts met Edwin en Johan van der Maas tart als het ware iedere beschrijving. Ze weten gewoon iedere hindernis achter zich te laten met hun beheerste rijstijl en inzicht. Kijk als voorbeeld maar eens naar de foto hierboven. Ze plakken tegen de helling als een gecco tegen een overhangende rotswand! Dat beestje heeft een soort zuignappen als voeten en bij de mannen Maas lijken de banden van hun bolide die taak overgenomen te hebben.
Professionals. Nieuw in de Challenge sport zijn ze niet, maar wel nieuw in de Warrior Challenge, Jeroen den Teuling en Harald Broich. We kwamen ze eerder tegen in de X-treme Team Challenge van de LRCH. Mannen die het klappen van de off-road zweep derhalve kennen. Prachtig dat ze er bij zijn.
Snel stijgende sterren. Het Blue Label Team bewijst opnieuw dat terdege rekening met ze gehouden moet worden. Anne-Martijn Mast en Michel den Hollander draaien nu echt constant in de top mee en hoeven dit weekend alleen de Maas mannen (Edwin en Johan) en de Beeftink mannen (Edwin en Michel) voor te laten gaan. En dat zijn mannen die al jaren in de top draaien.
Boven: Ard van Meer, weet zijn bolide dit weekend op zijn dak te leggen. Onder: Sjef Jansen, uit hetzelfde hout gesneden als Johan van der Maas en Michel Beeftink.
Boven: Michel Beeftink.
Boven: Gert Wolters en Rob Hoesen doen het prima en hoeven alleen hun laatste proef verstek te laten gaan.
Boven: Yves Cieters, vast onderdeel van het Custom Offroad team. Onder: Jermain van Esch.
Boven: Ivo van Bree en Ralph Deckers.
Boven: Een noodreparatie in het veld van het Warrior Team. Wat te doen als je een lekke waterslang hebt en het enige reserve exemplaar dat je bij je hebt heeft drie uitgangen. Dat is er één meer dan je nodig hebt. Goede raad is niet duur. Men neme een stuk ‘boomstam’ en vouwt het overtollige derde deel daar omheen. Twee slangklemmen om de boel bij elkaar te binden en ja, hij was dicht! Hieronder hebben zij zich alweer in de strijd geworpen.
Boven: John Gijsbers maar de tweede dag zonder Cliff van de Rijt. Die voelt zich ineens niet echt lekker; meer zo slap als een vaatdoek. Is uitgeput als hij een paar stappen zet. Zijn zoon neemt het over en krijgt hier en daar hulp, maar Cliff zijn eerste gang daags na de wedstrijd zal zijn richting de dokter. Onder: Remco Huijdink en Patrick van Boxstaele. We kunnen alleen melden dat deze mannen ondergetekende verschrikkelijk hebben gemist de eerste dag. Tenminste, dat zeggen ze….
Boven: Bart Hems en Kees Huijsmans. Onder: Eddie Beeftink tart de zwaartekracht.
Boven en onder: Ivo en Ralph in een weergaloos mooie actie.
Boven: Gert Wolters. Een puike aanwinst in de challenge.
Boven: Hé wat valt daar uit de boom op het dak van mijn auto?
Gezocht: off-road kerels met lef! Een ietwat korter verslag dan gewoonlijk met als reden dat we slechts één dag aanwezig konden zijn. We beloven, indien mogelijk, beterschap met de komende Masters of Mud Trophy. Dat belooft een grandioze combinatie wedstrijd te worden met daarin snelheid en challenge elementen verwerkt maar ook volop plezier in de avonduren wordt niet vergeten. Er zijn nog enkele plaatsen vrij voor deelname. Welke rechtgeaarde off-roaders durven dat aan?
Fotografie: Jan Houtkoop, Rene van der Burg & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
Warrior Challenge 28 mei 2017 Bertrix
