Een korte impressie van de Brabantrit van De Recreatieve.

Om toch eens een indruk te krijgen van wat De Recreatieve allemaal ‘uitspookt’ onderweg tijdens zo’n rit laten we organisator Peter Mastenbroek deze keer aan het woord. Hieronder zijn belevenis in woord en beeld.

Een toerrit met serieuze uitdagingen! De Brabantrit van afgelopen zondag 10 maart is er een geworden zoals vooraf geschreven; een rit met serieuze uitdagingen. Tijdens de vier dagen van het uitzetten en voorrijden zijn ons al enkele paden opgevallen met veel modder en hele diepe sporen. Op één plek in het pad is het zelfs zo een troep dat de lokale boer met zijn trekker door het naast gelegen land rijdt naar zijn bestemming en niet over dit pad. En het wordt nog spannender, want de week voorafgaand aan de geplande Brabantrit is het maar nauwelijks droog geweest. Het wordt dan ook een werkelijke prachtige rit voor de liefhebbers van ‘mud’, ofwel modder in gewoon Nederlands. We hebben uit voorzorg voor de ergste, meest modderige stukken in het routeboek omleidingen geschreven. Deelnemers die niet teveel willen blubberen kunnen er dus omheen. Toch zijn er tijdens iedere rit altijd wel een of meer liefhebbers die de uitdaging aan willen gaan, zoals de bezitter van de mooie 6×6 ex Zweedse leger Volvo TGB die je op de foto’s kunt bewonderen. Er zijn een Jeep en een Laro (Land Rover, redactie) met dikke lier voor nodig om hem heelhuids uit de eerste Challenge uitdaging te halen. Het gros van de overige deelnemers laat deze uitdaging dan ook bewust links liggen, maar niet allemaal. Een van de Land Rovers doet een slimme poging en het lukt hem om langs de zijkant van de uitdaging er door heen te komen.

Lang niet alles… Helemaal op het einde van de rit ligt nog een challenge pad met een lengte van maar liefst 980 meter. Dit pad op het einde van de rit moet de laatste, ultieme uitdaging van de dag worden. Vooraf is gewaarschuwd dat ze met minimaal drie auto’s met lieren de uitdaging aan moeten gaan. Bovendien laat de organisatie weten niet de middelen te hebben om ze uit de ‘penarie’ te halen. Penarie die vrijwel zeker aan de orde zal komen, want ook voor ons was dit pad deze keer niet te doen. Enkele deelnemers duiken er heldhaftig een stukje in, maar stuk voor stuk houden ze het na krap honderd meter voor gezien. Heus, het is echt onmogelijk om dit pad heelhuids uit te rijden dit keer.

Interessant en te overwegen voorstel. Enkele deelnemers stellen voor deze route een keer andersom te rijden, dus met dit pad beginnen. Je hebt dan in ieder geval de hele dag om te proberen of je het uiteindelijk wel uit zult kunnen rijden. Wie weet, als voldoende deelnemers zich melden doen we dat een keertje. Wordt overigens een makkelijk routeboek; één A-vijfje met vier plaatjes en we zijn klaar! Iedereen bedankt voor de leuke dag, want ook wij van de organisatie hebben een hoop plezier gehad.

Fotografie: Andre Netjes. Tekst: Peter Mastenbroek, De Recreatieve.